30, ఏప్రిల్ 2010, శుక్రవారం

అలా వచ్చాను అన్నమాట ఈ దేశానికి ...


దూరపు కొండలు నునుపనీ ..చిన్నప్పుడు విమానం చూసి ఎంత ముచ్చట పడిపోయానో, తీరా అచ్చంగా లోపలికి వెళ్లి చూస్తే ఓస్!! ఇంతేనా అనిపించేసింది .. అచ్చంగా మన ఆర్టీసీ బస్ లాగే ఉంది ..ఇంకా అదే బెటరేమో ..ఇది మరీ ఇరుగ్గా ఉంది.. ఒకేసారి ఎదురు ,బొదురుగా మనుషులు నడిస్తే కష్టమే .. పైగా సినిమాల్లోనూ ,కధల్లోనూ చెప్పిన ప్రకారం ఎయిర్ హోస్టెస్ అంటే సన్నంగా ,తీగల్లా దేవకన్యల్లా ఉంటారని అనేసుకునేదాన్ని ... ఇక్కడ చూస్తే అందరూ నలబయ్ పైబడిన వాళ్ళే ..పైగా ఒక మోస్తరు లావుగా ,నీలం రంగు చీర కట్టుకుని అతి మాములుగా ఉన్నారు..


ఇంతలో అందులో ఒక ఆవిడ నా టికెట్ చూసి ,ఫలానా నెంబర్ సీట్ లో కూర్చో మని చెప్పేసరికి అదెక్కడో తెలియక వెదకడం మొదలు పెట్టాను ..నాతో పాటు వచ్చిన ఆయన ఫ్రెండ్ ఎక్కడ ఉన్నాడో తెలియడం లేదు.. అక్కడక్కడే తచ్చాడుతుంటే ఇంక దీనికి చెప్పినా లాభం లేదనుకుందేమో ..నవ్వుతూ నన్ను తీసుకెళ్ళి ఒక సీట్ చూపించి వెళ్ళిపోయింది ఒక ఎయిర్ హోస్టెస్ .. ఇదేం విమానం రా బాబు అనుకుని నా బేగ్ పెట్టడానికి ఏదైనా ప్లేస్ ఉందేమో చూసా ..ఉహు అన్ని కేబిన్లు నిండిపోయాయి..ఆ ఇరుకులోనే కాళ్ళ దగ్గర పెట్టుకుని ప్రక్కకు చూసాను ...ఒక నార్త్ ఇండియన్ అబ్బాయి తెల్లగా ,పొడవుగా కూలింగ్ గ్లాసెస్ పెట్టుకుని ఉన్నాడు ... నాకు నీరసం వచ్చేసింది ...ఎవరన్నా తెలుగువాళ్ళు ఉంటే ఏదో ఒక మాటల్లో పడి కాస్త భయం తగ్గించుకునేదాన్ని.. ఆ అవకాసం లేదు ఇప్పుడు .. నీడ పట్టున కూలింగ్ గ్లాసెస్ ఏమిటిరా తింగరి మొహం అని కసిగా తిట్టుకుని ఆ ప్రక్కన చూసాను.. ఎవరో ఒక అతను కిటికీ ప్రక్కనే కూర్చుని ప్లైట్ ఎక్కిందే నిద్రపోవడానికి అన్నట్లు కళ్ళు మూసుకుని గాఢ నిద్రలో జారుకుంటున్నాడు..

నాకు మా ఆయన మాటలు గుర్తుకువచ్చాయి..బుజ్జీ, ప్లైట్ లో నుండి చూస్తే భలే ఉంటుంది తెలుసా!!! క్రింద సముద్రం ,అలలు అన్నీ మాంచి కలర్ ఫుల్ గా కనబడతాయి.. ఏదో వింత లోకం లో ఉన్నట్లు ఉంటుంది ... అని .. అవన్నీ చూడాలని ఎంతో ఆశ పడితే ఇంకెవరో అక్కడ కూర్చోవడమే కాకుండా ,హాయిగా పడుకుని ఆ సీట్ ఉపయోగం లేకుండా చేసేస్తాడా.. అసలు విమానం లో కిటికీ ప్రక్కన సీట్ లలో 80 % అమ్మాయిలకు రిజర్వేషన్ కలిపిస్తూ ఒక చట్టం చేసి పడేయాలి అనుకుని తెగ బాధపడిపోతుంటే ..మేడం ప్లైట్ స్టార్ట్ హోరాహా హై ...ఆప్ అపినీ సీట్ బెల్ట్ బాంద్ కీజియే అంది మళ్లీ నీలం రంగు చీర అమ్మాయి..

బెల్టా!! ఏం బెల్టు ??అనుకుని అటు ఇటు చూసుకుంటే కనబడింది ...హమ్మయ్య అనుకుని బెల్ట్ పట్టుకుని లాగుతుంటే రాదే??? ..అది ఎలా పెట్టాలో తెలియకా అటు ,ఇటు త్రిప్పి చూస్తుంటే ..ఎక్స్ క్యూజ్ మీ ..ఆ బెల్ట్ నాది అన్నాడు ప్రక్కనున్న వాడు నాతో హిందీలో ...సారి ,అని ఒక కొస అతనికి ఇచ్చేసి నా బెల్ట్ కోసం వెదుకుతుంటే ...ఇక్కడుంది అంటూ చూపించాడు.. చిన్న చిరునవ్వు నవ్వేసి కాస్త విశ్రాంతిగా సర్దుకు కూర్చున్నా ... వెంటనే నా ముందు ఉన్న చిన్న టివి లో ఒక అమ్మాయి వచ్చింది .. ప్లైట్ లో గాలి ఆడకపోతే ఏం చేయాలి ... ప్రమాదం వస్తే ఎలా దూకాలి అంటూ .. అప్పుడప్పుడే కాస్త రిలాక్స్ అవుతున్న నాకు భయం తో మళ్లీ చమటలు పట్టేసాయి ...

మెల్లిగా ప్లైట్ బయలుదేరడం మొదలైంది.. వేగం గా.. వేగంగా ...ఇంకా వేగంగా ... పైకి వెళుతుంటే చెవి లో హోరు,గొంతు అంతా మంట ,తల కాస్త బరువుగా ..అనిపించడం మొదలైంది.. ఎందుకో చాలా భయం వేసింది.. కళ్ళు గట్టిగా మూసేసుకుని చెవులు చేత్తో మూసుకుని ..దేవుడా దేవుడా .. కాపాడవా.. ప్లీజ్ ..ప్లీజ్ ...ఏదో తెలిసీ, తెలియని వయసులో ఏదో అనుకుంటే దాన్ని ఇలా నిజం చేసి ఇంత భయం పెట్టేస్తావా .. ప్లీజ్ ప్లీజ్ కాపాడు అని ఒక అయిదు నిమిషాలు జపం చేసి మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచాను.. చెవిలో హోరు గొంతు మంట తగ్గింది.. అసలు ఎక్కడికీ వెళుతున్న ఫీలింగే లేదు.. మెల్లిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను..

పస్ట్ టైమా అన్నాడు నా ప్రక్కవాడు..కొద్దిగా సిగ్గుగా అనిపించింది.. ఇంకొంచెం కోపం గా కూడా అనిపించింది అలా అడిగేసరికి .. 'ఊ' అన్నాను సీరియస్ గా మొహం పెట్టి ... ప్లైట్ ఆకాశం లోకి వెళ్ళడం పాపం అప్పటివరకు బుద్దిగా కూర్చున్న ప్రయాణికులు అటు ,ఇటు తెగ తిరుగుతున్నారు.. వారిలో మా ఆయన ఫ్రెండ్ వాళ్ళు కనబడతారేమో అని ఆశగా చూస్తున్నా.. ఈ ఫ్లైటేనా వాళ్ళు ఎక్కింది ???..కొంప దీసి నేను హడావుడిలో వేరే ఫ్లైట్ ఎక్కేయలేదు కదా అని కూడా భయం వేసింది...

ఎదురుగా నీలం చీర అమ్మాయి ఒక ట్రాలీ లో రక రకాల జ్యూస్ లు,స్నేక్స్ పొట్లాలు పట్టుకుని వస్తుంది.. అవి చూడగానే బాగా దాహం వేసింది.. ఏదో సినిమాలో హీరోయిన్ చాక్లెట్స్ ఇస్తే హేపీ బర్త్ డే చెప్తుంది ..అప్పుడు అందరూ నవ్వుతారు.. నేనేమన్నా అలాంటి ఎర్ర బస్సునేంటి??అలా లేకిగా తీసుకోవడానికి .. ఒక స్టైల్ మెయింటైన్ చేయాలి .. అసలే నా ప్రక్క నోడు నన్ను తిమ్మాపురం తింగరబుచ్చిలా చూస్తున్నాడు అని గాట్టిగా అనేసుకునేంతలో ఆ అమ్మాయి నా దగ్గర కొచ్చింది .. ఆరెంజ్ ,కోక్ ,ఫ్రూటి ఏం కావాలి మేడం అనగానే ..నో థేంక్స్ అన్నాను కొంచెం స్టైల్ గా .. ఆ అమ్మాయ్ నా ప్రక్కన వాడిని అడిగింది.. వాడు ఒక కోక్ ,రెండు ఫ్రూటి లు ,రెండు వేరుశనగ పేకెట్లు తీసుకున్నాడు..ఆక్చర్యం!!! ఎవరూ పట్టించుకోలేదు.. లెక్క ప్రకారం వాడిని చూసి నవ్వాలి కదా ???? అలా ఎలా వదిలేసారు అందరూ అని కాసేపు బాధ పడిపోయి నోరుమూసుకుని కూర్చున్నా.. వాడిని ఎవరూ ఏమి అనలేదు అనో ,లేక నేను అనవసరం గా లేని గొప్పలకు పోయి జ్యూస్ త్రాగాలేదనో.. ఏంటో ఒక రకమైన కోపంగా ఉంది..


కాసేపు అయ్యాకా వాడు మెల్లిగా మాట్లాడటం మొదలు పెట్టాడు..హిందీ సినిమాల ప్రభావం వల్లో ,లేక సింపుల్ ఇంగ్లిష్ వాడటం వల్లో మొత్తానికి బాగానే అర్ధం అవుతుంది నాకు భాష .. పేర్లు,ఊర్లూ చెప్పు కోవడం అయ్యాకా .. ఎక్కడికి వెళుతున్నారు? అన్నాడు ... సింగపూర్ వెళ్ళే ప్లైట్ ఎక్కి ఎక్కడికీ అంటాడేమిటి వీడి బొంద అనుకుని ..సింగపూర్ అని చెప్పి.. మళ్లీ అదే ప్రశ్న వాడిని వెయ్యకపోతే బాగోదని మరి నువ్వో అన్నాను.. నేను అమెరికా అన్నాడు గర్వం గా .. ( ఏమిటో ఈ అమెరికా వెళ్ళే వాళ్ళు తెగ పోజులు కొట్టేస్తూ ఉంటారు ..అక్కడికి మావి వేరే దేశాలు కానట్టు :)) అంతే నాకు ఒక్క సారిగా వణుకొచ్చేసింది.. ఇది ..ఇది సింగపూర్ వెళ్ళే ప్లైట్ కదా అన్నాను గొంతు తడారిపోతుంటే... వాడొక క్షణం నా వైపు అయోమయం గా చూసి .. అవును సింగపూర్ ఫ్లైట్ నే.. కాని నేను అక్కడి నుండి వేరే ఫ్లైట్ లో అమెరికా వెళ్తా అన్నాడు నా పరిస్థితి అర్ధం చేసుకుంటూ.. హమ్మయ్యా!!! అని అనుకుని అయినా మళ్లీ అడిగా .. నిజమేనా ..సింగపూర్ ఫ్లైటేనా అని..


కాసేపు అయ్యాకా మళ్లీ వస్తుంది నీలం రంగు అమ్మాయి ట్రాలీ తోసుకుంటూ.. హమ్మయ్యా ..ఈ సారి మిస్ కాకూడదు.. రాగానే గభ గభా .. ఒక గ్లాస్ చూపించా.. నా ప్రక్కన అబ్బాయి ఒకటి తీసుకున్నాడు.. అబ్బా, వీడిది కడుపా ,కంబాల చెరువా ఏది పడితే అది తోసేస్తున్నాడు పొట్టలోకి అనుకుంటుంటే.. వాడు అనుమానం గా నా వైపు చూస్తూ 'హాట్ డ్రింక్ 'అన్నాడు .. ఇంత చల్లగా ఉంటే హాట్ అంటాడేమిటి అని వాడి వైపు చూసి ,లేదే ..నాకు చల్లగా ,కూల్ గా ఉంది అన్నాను.. ఈ సారి వాడు నాన్చ లేదు ..అది 'విస్కీ' అన్నాడు ... దెబ్బకి టక్కున ఎదురుగా ఉన్న ట్రేలో పెట్టేసా.. అప్పటి వరకు కోక్,పెప్సి లాంటివి 'సాఫ్ట్' అని వీటిని 'హాట్' అంటారని తెలియదు ..పైగా ప్లైట్ లో మందు కూడా ఇస్తారా ??? అని చూస్తుంటే .. కావాలంటే నీకు కోక్ తెప్పిస్తా ..అది నాకిచ్చేస్తావా అన్నాడు ... ఓరి నీ కక్కుర్తి తగలబడ అనుకుని.. ఓకే ..ఓకే తీసేసుకో నాకే డ్రింకులు వద్దు అన్నాను..

నాన్న గుర్తు వచ్చి నవ్వు వచ్చింది.. మమ్మలిని ఏ ట్రైన్ లోనే ఎక్కిస్తే ప్రతి బోగి కి వంక పెట్టేవారు.. ఇందులో ఎవడో సిగరెట్ కాలుస్తున్నాడు.. అందులో స్టూడెంట్స్ ఎక్కువ ఉన్నారు అని నాలుగైదు బోగీలు మార్చేవారు.. ఇలా అయితే మనం గూడ్స్ బండిలో వెళ్ళాలి అని అమ్మ విసుక్కునేది.. అలాంటింది ఒక తెలియని అబ్బాయి ప్రక్కన కూర్చుని మందు కూడా తాగుతున్నాడు అని తెలిస్తే ???...హుమ్ నిట్టూర్చి మళ్లీ కిటికీ వైపు చూసాను యాదాలాపం గా ... దూరం నుంచి సరిగా కనబడటం లేదు .. మబ్బుల మద్య లో నుండి వెళుతుంది అంటే ఏవో దూది పింజలు ఎగురుతున్నట్లు కనబడుతుంది అనుకున్నా..ఉహు ఆ జాడే లేదు.. కాస్త దూరం గా ఇంకేదో కనబడుతుంది.. కొంచెం అనుమానం గా తల పైకి ఎత్తి చూసా ... అనుమానం లేదు ప్రక్కనే వేరే ప్లైట్ వెళుతుంది..

అదేంటి ప్రక్క ,ప్రక్కనే రెండు ప్లైట్లు వెళతాయా ? అమ్మో ఎంత డేంజర్.. ఎంత సేపు చూసినా ఆ ప్లైట్, ఈ ప్లైట్ ప్రక్క ప్రక్కనే వెళుతున్నాయి.. ఏదో ఒకటి ముందుకి వెళ్ళడం లేదు..కొంచెం సిగ్గుగానే అనిపించినా భయం దాన్ని అధిగమించేసింది.. మెల్లిగా ప్రక్కనున్న అతనితో .. మరి మన ఫ్లైట్ ప్రక్కనే ఇంకొక ప్లైట్ వెళుతుంది డేంజర్ కదా అన్నాను .. వాడు వెంటనే ఫైలెట్ కి చెప్తాడని.. రాబోయే ప్రమాదాన్ని ముందుగానే చెప్పినందుకు అందరూ అభినందిస్తారని మరొక వైపు సంతోషం కూడా అనుకోండి ... అతను అయోమయంగా నా వైపు చూసి కిటికీ వైపు చూసాడు.. నేను చూపించాను.. అతను హి..హి అని నవ్వుతూ అది ప్లైట్ కాదు ..ప్లైట్ వింగ్ ..అంటే రెక్క ..దాని ప్రక్కనే కూర్చున్నాం కదా అందుకే అలా అనిపించింది అన్నాడు..


ఛీ....ఛీ ఎంత అవమానం .. ఇంకో సారి వీడితో మాట్లాడకూడదు అని మూతి బిగించుకుని కూర్చున్నా ... కాసేపటి లో భోజనాలు.. అమ్మో ఫ్లైట్ లో ఎక్కితే ఎన్ని పెడతారో అనుకుంటూ వెజ్ కావాలని చెప్పాను.. ఎందుకొచ్చిన గొడవ మళ్లీ వాడెం పెడతాడో..నేనేం కంగారు పడతానో కదా అని వెజ్ నే అడిగా ... రసగుల్లా.. పప్పు అన్నం..ఏదో కూర..ఒక బన్..వెన్న ..పళ్ళ ముక్కలు..ఇంకా ఏంటో పెట్టింది.. సగం, సగం తినేసి వదిలేసా.. కాసేపటికి లైట్స్ ఆఫ్ చేసేసారు అందరూ కిటికీ లు మూసేసి పడుకుంటున్నారు.. నేను అలా టైం చూస్తూ కూర్చున్నా ... కొంచెం సేపయ్యాకా కిటికిలోనుండి బయటకు చూస్తావా అని అడిగాడు ఆ అబ్బాయి.. ఎలా?? అన్నాను..ఒక ప్రక్క నుండి భయం వీడితో వెళితే సేఫేనా ?? ఎక్కడికి తీసుకు వెళతాడు ఫ్లైట్ లోనే కదా ..ఏం కాదు అని ధైర్యం చెప్పేసుకున్నా..

కమ్.. అని వెనుక వైపు ఖాళి గా ఉన్న సీట్ల వైపు తీసుకు వెళ్లి చూడు అన్నాడు.. క్రింద అంతా మబ్బులు ..పైకి చూసా ..పైన కూడా మబ్బులే.. రెండు ఆకాశాల మద్యలో ఉన్నట్లు.. ఎలాంటి ఆధారం లేకుండా.. మనిషి ఎంత గొప్పవాడు అయిపోయాడు.. మన పూర్వికులు పుష్పక విమానం,ప్రియదర్శిని అనే లాంటి వాటినే ఇప్పుడు విమానాలు,కంప్యూటర్లు లాగా తయారు చేసారు.. అంటే వాళ్ళు గొప్పా? వీళ్లు గొప్పా? అంటే పురాణాలన్నీ భవిష్యత్తుని ఊహించే రాసినవా?? ఏంటో కాసేపు వరకు వేదాంతమో ,వైరాగ్యామో ఏంటో ఏంటో.. నాక్కూడా మొదటి సారి చూసినపుడు భలే అనిపించింది ఆ అబ్బాయి ఏంటో కబుర్లు చెప్తున్నాడు..

కాసేపయ్యాకా నీలం రంగు బెల్ట్ వేసుకోమని హెచ్చరించింది.. అబ్బ స్కూల్లో టీక్చర్ల లా వీళ్లు ఎవరురా బాబు అనుకుని మా సీట్లలోకి వచ్చిపడ్డాం.. అందరూ బ్లాంకెట్లు కప్పుకుని పడుకున్నారు.. నాక్కూడా నిద్ర వచ్చింది.. పడుకుందాం అనుకునేంతలో మళ్లీ ప్లైట్ క్రిందకు దిగుతుంది ..కాసేపట్లో వచ్చేస్తాం అన్నాడు ఆ అబ్బాయి ... ఒక్క సారిగా లైట్లు వెలిగాయి అందరూ సర్దుకుని కూర్చున్నారు..చీకటి పడిపోయింది.. టైం ఎంతో చెప్తున్నారు ఎనౌన్సుమెంట్ లో ... ఆగాకా బయటకు వస్తూ ఆ అబ్బాయి టాటా చెప్పేసి హడావుడిగా వెళ్ళిపోయాడు.. ఈ లోపల ఏ మూలన కుర్చున్నారో మా ఆయన ఫ్రెండ్ బయటకు వచ్చాడు .. ఇంక అక్కడి నుండి అతని వెనుక బయలుదేరా...


"చాంగి ఇంటెర్ నేషనల్ ఎయిర్ పోర్ట్ "అనే అక్షరాలు చూస్తేనే ..ఆ గాలి తాకితేనే నాకు ఎంతో పరిచయం ఉన్న ప్రదేశానికి వచ్చిన ఫీలింగ్ వచ్చేసింది.. ఎటు చూసినా పూల మొక్కలు,అందమైన తటాకాలు ఏదో ఉద్యానవనం లో ఉన్నట్లు.. మొదటి సారిగా escalator ఎక్కినపుడు పడబోయాను ... కొంచెం భయం వేసినా తరువాతా అది ఎక్క కుండా ప్రక్కనుండి నడిచేదాన్ని.. దారిలో అనేక దేశాల ఎయిర్ హోస్టెస్ అచ్చం గా దేవకన్యల మాదిరి.. ముట్టుకుంటే మాసిపోతారేమో అన్నట్లు ... అన్ని వింతలు చూడాలని అనిపించినా.. మళ్ళీ దారి మిస్ అయిపోటానేమో అనే టెన్షన్ లో అస్సలు చూడలేదు..


మళ్ళీ పాస్ పోర్ట్, వీసా గట్రాలు చెక్ చేసాక ..ఆ అమ్మాయి మీవారు ఏం చేస్తుంటారు? అని అడిగింది.. అప్పటి వరకు బాగానే ఉన్నా ఆ భాష మళ్ళీ క్రొత్తగా అనిపించి తడబడుతూ సమాధానం చెప్పి బయటకు వచ్చాకా హమ్మయ్యా వచ్చేసానురా భగవంతుడా అనుకుని నా బేగ్ మోసుకుంటూ లగేజ్ కలెక్ట్ చేయడానికి వెళుతుంటుంటే ఎదురుగా చేతులు ఊపుతూ గాజు తలుపుల వెనుక నించుని ఎవరో.. ఎక్కడో చూసినట్లుగా అనిపించింది .. ఇంకెవరు!! మా ఆయనే ..ఇదేంటి ?కుంపట్లో కాల్చిన కుమ్మొంకాయలా ఇలా నల్లబడి పోయారేమిటబ్బా ???పైగా సన్నబడి పోయారు కూడా ..మెట్లు దిగుతూ అనుకునేంతలో ..ఢాం, ఢాం అంటూ పెద్ద శబ్ధం ..కాసేపు ఏమైందో తెలియదు .. ఇహ లోకం లోకి వచ్చాకా ఆఖరి మెట్టు పైన కూర్చుని నేను.. ఆర్యూ ఓకే ?ఒక ఆమె అడుగుతుంది .. పడ్డాను.. కాని ఎలా? హౌ ? అని అనుకునేంతలో నా క్రొత్త చెప్పులు ఇప్పటివరకూ భరించాను ..ఈ జారుడు నేల పైన ఇంక నా వల్ల కాదు అని వెక్కిరించాయి..

ఎదురుగా అప్పటివరకూ చేతులు ఊపుతూ ప్రక్కన ఫ్రెండ్స్ అందరికీ నన్ను పరిచయం చేస్తున్న మా ఆయన ..గొప్ప పని చేసావులే ఇంక రా అన్నట్లు మొహం పెట్టారు.. బిక్క మొహం వేసుకుని బయటకు వచ్చాను .. :)

21, ఏప్రిల్ 2010, బుధవారం

నేనూ ప్లైట్ ఎక్కేసానోచ్చి,,,


ఏదో సామెత ఉందిలే ...కొందరిని చూస్తే మొట్ట బుద్ది వేస్తుంది అంట..అలా నా మొహం చూడగానే తిట్టబుద్ది వేస్తుందేమో ??.. ఈ విషయం నాకు ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఆ రోజే తెలిసొచ్చింది..అమ్మా వాళ్లకు టాటా చెప్పి మళ్లీ వెనక్కు చూడకుండా మా ఆయన చెప్పిన వాళ్ళిద్దరి వెనుక బయలు దేరాను.. అప్పటి వరకు తాపీ ధర్మారావులా ఉన్నవాడు కాస్తా హడావుడిగా పరుగులు పెట్టడం మొదలు పెట్టాడు మావారి ఫ్రెండ్ ..

నాకేమో నా లగేజ్ తో చాలా కష్టం గా ఉంది.. మరి వంట్లో బాగోక పోవడం వల్ల వచ్చిన నీరసమో లేక నేను మహా బలవంతురాలిని అవ్వడం వల్లనో కాని నాకు పట్టపగలే అరుందతి నక్షత్రం తో సహా బోలెడు చుక్కలు కనిపించ సాగాయి ...దానికి తోడు కొత్త దేశం మోజుతో కళ్ళకు పెట్టుకునే కాటుక నుండి ,కాళ్ళ కు వేసుకున్న చెప్పులవరకు అన్ని క్రొత్తవే కొన్నానేమో ..నా చెప్పులు అలవాటులేక ఊరికే,ఊరికే జారిపోవడం మొదలు పెట్టేసరికి నా సామిరంగా పండగే పండగ ...

ముందు లగేజ్ వెయిట్ వేయించి ,చెకిన్ అయ్యి .. ఆ తరువాత అతని వెనుక క్యూలో నించున్నా..నాకసలు ఏమి తెలియదేమో అతను ఎక్కడ పాస్ పోర్ట్ ,వీసా ,టిక్కెట్స్ చూపుతున్నాడో అక్కడ నేనూ పరుగులు పెట్టి చూపుతున్నా.. ఈ లోపల ఒక ఆవిడ ప్రక్కకు పిలిచి మెటల్ డిటెక్టర్ తో చెక్ చేయడం మొదలు పెట్టింది.. ఒక ప్రక్క చెక్ చేస్తూ ..మేడం ఏదో మీ దయ ..పిల్లా పాపలున్నారు ఒక యాబై ఇవ్వండి అంది .. నాకేం అంటుందో అర్ధం కాక ఆమె వైపు అయోమయం గా చూసాను.. ఆమె మళ్లీ అదే మాట అనేసరికి ,ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఇలా కూడా అడుగుతారా అని ఆక్చర్యం తో కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూస్తుంటే ..ఆ పరికరం నుండి ..కీ .. .కీ మని సౌండ్ వస్తుంది ..

ఒక్కసారిగా భయం వేసింది ..ఇదేంటి!! ఏమన్నా మారణాయుధాలు తీసుకు వెళితే డిటెక్టర్ వల్ల పట్టుపడిపోతారు అని మా ఆయన అన్నట్లు గుర్తు ..కొంపదీసి డబ్బులు ఇవ్వలేదని ఇలా భయ పెడుతుందా అనిపించింది .. ఆమె మళ్లీ ఇంకో పరికరం తీసింది... దానితో చెక్ చేస్తుంటే ..మళ్లీ కీ..కీ మంటుంది.. మేడం పిన్నులేమన్నా పెట్టారా అడిగింది ఆమె ... అప్పుడు గుర్తువచ్చింది నా మంగళ సూత్రానికి ఎప్పుడూ చీర కోసం సేప్టిపిన్నులు పెట్టి ఉంచుతా .. హమ్మయ్య అదా సంగతి ..ఊపిరి పీల్చుకున్నా..మేడం మిగిలిన వాళ్ళను చెక్ చెయ్యాలి తొందరగా ఇవ్వండి ..ఆమె కంగారుగా అంది.. నా దగ్గర యాబై లేవండి అన్నాను మెల్లిగా .. ఏంటి మేడం ..చిల్లర లేక పోతే వంద అన్నా ఇవ్వండి.. మీకు వంద అంటే ఎంత చెప్పండి ..ఆమె వదల లేదు.. ఉహు ఇరవయ్యే ఉంది అని తీసి చూపించా ..అప్పుడు ఆమె చూసిన చూపు ఇప్పటికి గుర్తు వచ్చినా విరక్తి వచ్చేస్తుంది ...

మొత్తానికి ఆ ఇరవై ఆమెకు చదివించుకుని బయట పడ్డాను.. ప్లైట్ లోపలికి వెళ్ళడానికి పిలుపు కోసం అందరం కూర్చుని వెయిట్ చేస్తున్నాం.. ఆ అమ్మాయికి మర్చిపోయిన ఏడుపు మళ్లీ గుర్తు వచ్చినట్లుఉంది .. మళ్లీ మొదలు పెట్టింది.. ఆ అబ్బాయి జాలిగా ఓదారుస్తున్నాడు.. అటే చూస్తే బాగోదని చూపు తిప్పుకున్నా ... అమ్మా ,నాన్న ఇంటికి వెళ్ళిపోయి ఉంటారు ..ఇంకో నాలుగైదు గంటల్లో వేరే దేశం వెళ్ళిపోతున్నా లాంటి ఆలోచనలు మళ్లీ బెంగ పెట్టేస్తున్నాయి.. దేవుడా ,దేవుడా ప్లీజ్ ధైర్యం ఇవ్వవా అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని కూర్చున్నా ..

ఏదో కలకలం వినబడితే గబుక్కున కళ్ళు తెరిచా..ఎదురుగా ఆ అబ్బాయి లేడు.. అందరూ హడావుడి గా క్యూలో నించుంటున్నారు.. అతని వెనుక అప్పటికే ఒక అయిదుగురు ఉన్నారు .. ఆ బేగ్ పట్టుకుని పడుతూ లేస్తూ వాళ్ళ వెనుక నించున్నా..అందరి టికెట్స్ ,వీసాలు మళ్లీ చెక్ చేస్తూ లోపలి పంపుతున్నాడు ఒక అతను..నేను కూడా చూపిస్తుంటే' సెక్యూరిటి చెకింగ్ కా టేగ్ కహా హై 'అన్నాడు ..ఒక్క ముక్క అర్ధం కాలేదు.. అంటే ??అన్నాను అయోమయం గా ..నన్ను పక్కకు ఉండమని చెప్పి మిగిలిన వాళ్ళను చెక్ చేస్తూ సెక్యూరిటి చెకింగ్ చేయిన్చుకురండి అన్నాడు హిందీ లో .. ఏంటి సార్ అన్నాను భయం గా.. మా ఆయన ఫ్రెండ్ వెళ్ళిపోయాడు లోపలికి ..

ఎక్కడికి వెళ్ళాలో ఏమిటో ఏం అర్ధం కావడం లేదు ..అతను సమాధానం ఇవ్వడం లేదు.. ఇచ్చినా అర్ధం కావడం లేదు.. ఏడుపొచ్చేస్తుంది ... అసలు పంపుతారా నన్ను లోపలికి ??...అమ్మా ,నాన్న ఉన్నారా బయట ??? వెళ్ళిపోయి ఉంటారు .. కనీసం ఫోన్ చేద్దామన్న పైసాలేదు ..ఏం చెయ్యాలి ??? దానికి తోడు ఈ బేగ్ ఒకటి ఎటు పరిగెట్టుకుని వెళ్ళడానికి వీలులేకుండా.. అందరూ వెళ్ళిపోతున్నారు .. సార్ ఏంటి సార్ మళ్లీ అడిగాను కళ్ళ లో నీళ్ళు తిరుగుతుంటే ..'ఉస్ సే పూచో 'అని అటు వెళుతున్న ఒక ఆమెను చూపించాడు .. ఆమె హడావుడిగా అటు ఇటు తిరుగుతుంది.. ఆవిడ దగ్గరకు పరుగులు తీసా.. ..మేడం సెక్యూరిటి చెకింగ్ అంటున్నారు..టేగ్ అంటున్నారు .. ఎక్కడ మేడం అన్నాను ... ఏంటీ!!!! సెక్యూరిటి చెక్ చేయించకుండా ఎలా వచ్చ్చావ్ ఇక్కడికి అంది విచిత్రం గా చూస్తూ ...నాకసలు ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కాలేదు ..ఎక్కడో ఏదో మిస్ అయ్యింది ...మా ఆయన ఫ్రెండ్ మీదా బాగా కోపం వచ్చింది ..అలా ఎలా నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు ??

ఫస్ట్ టైం మేడం నాకు ఏమి తెలియదు అన్నాను భయం గా ...అలాంటప్పుడు అన్నీ తెలుసుకుని రావాలి.. ఫ్లైట్ టైం అయిపోతుంది పద పద అంది.. ఆమె వెనుక పరుగు పెట్టాను ..బేగ్ బాగా బరువు ఉండటం వల్ల ఆమెను అందుకోలేక పోతున్నా ...తమ్ముడు ,అమ్మ మాటలు గుర్తొచ్చి బాగా తిట్టుకున్నా..ఏంటి??మళ్లీ ఏమైంది అంది ఆమె విసుగ్గా..బేగ్ వైపు చూసాను ... ఆమె బేగ్ ని మరొక వైపు పట్టుకుని .. ఏంటమ్మా ఏం మోసుకోచ్చేస్తున్నావ్.. అసలు నిన్ను ఎలా పంపారు ఇంత బరువుతో లోపలికి .. 7 కేజిలకంటే ఎక్కువ తీసుకురాకూడదు తెలుసా అంది ... ఉహు అన్నాను .. బాగా తెలివి మీరిపోయారు.. చిన్న బేగ్ అంటే ఎవరికీ అనుమానం రాదనీ ఇలాంటి తెలివి తేటలు ఉపయోగిస్తారు అంటూ తిడుతూనే ఉంది .. ఉక్రోషం,కోపం తో చెంప తడిచిపోతుంది కాని ఏమి చేయలేను..

అందరూ వెళ్లిపోయారని కాబోలు చెక్ చేసేవాళ్లిద్దరూ కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు ...ఆవిడ వాళ్ళతో ఏదో చెప్పి వెళ్ళిపోయింది .. వాడికేదో డవుట్ వచ్చినట్లుంది ..ఏంటమ్మా ,ఏది ఆ బేగ్ ఓపెన్ చేయి అన్నాడు అందులో ఒకతను ... అవును ,కీ ఎక్కడుంది ??? నా హేండ్ బేగ్ వెతకడం మొదలు పెట్టా ..కంగారు వల్ల కనిపించడం లేదు ...వాళ్ళేమో చిరాకు పడుతున్నారు ..చివరికి దొరికాక బేగ్ ఓపెన్ చేసి చూసారు ...హుమ్ కారం,పసుపు, పచ్చళ్ళు ఈ ఆడోళ్ళు మారరు ..అంతరిక్షానికి పంపినా అప్పడాల పేకెట్ మోసుకు వెళతారు .. కానియ్ అని ప్రక్కనున్న వాడితో జోకాడు వాడు.. నాకు వళ్ళుమండి పోతుంది కాని బలవంతం గా నవ్వాను .. అక్కడి నుండి బయట పడి వస్తుంటే నా పేరు ఎనౌన్స్ చేస్తున్నారు ..భయం తో ఒకటే కంగారు ,ఏడుపు ...అందరూ నా వైపు చూస్తున్నా సరే ఒక చేత్తో కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంటూ మరొక చేత్తో బేగ్ మోసుకుంటూ పరుగులు పెట్టా ... నన్ను చూడగానే ఎయిర్ హోస్టెస్ కమ్,కమ్ అంది హడావుడిగా .. హమ్మయ్యా ప్లైట్ లో కొచ్చేసాను..మరికొన్ని విశేషాలు తరువాత పోస్ట్ లో ..

14, ఏప్రిల్ 2010, బుధవారం

నా విదేశీ పయనం


అన్నీ తెలిసిన వాళ్ళకన్నా చెప్పచ్చు ...ఏమీ తెలియని వాళ్ళకైనా చెప్పచ్చు.. నాకులా తెలిసీ , తెలియని వాళ్లకు చెప్పడం చాలా కష్టం .. ఈ మాట నేననలేదు .. మా ఆయన తరుచూ నా గురించి చెప్పే మాటలు ఇవి .. విదేశాలకు వెళ్ళే చాన్స్ వచ్చింది అనే ఆనందం అర నిమిషం అయినా పడలేదు..ఏ మూలనో ఉన్న బెంగ మాత్రం చుట్టు ముట్టేసింది.. ప్రక్కింటికి వెళ్ళాలంటే పది మంది తోడు లేనిదే వెళ్ళని నేను ఒంటరిగా కొన్ని వేల కిలో మీటర్లు దూరంగా వెళ్ళిపోవాలా !!!!!పైగా ఎక్జాంస్ లో బట్టీ పట్టి రాసిన నాలుగు ఇంగ్లిష్ ముక్కలు తప్ప ,ఎవరితోనూ గట్టిగా నాలుగు మాటలు మాట్లాడెరుగనే ..దేవుడా ...నా వల్ల అయ్యే పనేనా!!! అని రోజూ దిగాలు పడిపోయేదాన్ని...

దానికి తోడు మా ఆయన చెప్పిన కబుర్లు అగ్నికి ఆజ్యం తోడైనట్లు ఒకటే టెన్షన్ తెప్పించేవి.. "బుజ్జీ,ఇక్కడ ఎయిర్ పోర్ట్ ఎంత పెద్దదో తెలుసా !!! నేను మొదటి సారి కన్ఫ్యూజ్ అయిపోయి అమెరికా కి వెళ్ళే మరొక ప్లైట్ వైపు వెళ్ళిపోయా.. బయటకు ఎలా రావాలో తెలియదు ... ఇక్కడి వాళ్ళ భాష మనకి ,మన భాష వాళ్లకు అర్ధం అయి చావదు.. డ కి 'ద' అని, ట కి 'త' అని మార్చి పలుకుతారు నత్తి వాళ్ళ లాగా ...ఇప్పుడూ ..."టూ డాలర్స్ తర్టి ఫైవ్ సెంట్స్" అనాలనుకో.. వాళ్ళేమో "తూ దాలర్స్ తర్తి ఫైవ్ సేన్త్స్" అని పలుకుతారు..అబ్బా ...బయటకు వచ్చేసరికి గంట పట్టింది" .....

ఇలాంటి కబుర్లు మొదట్లో నవ్వులాటగా అనిపించేది కాని ..తరువాత ,తరువాత అదే విషయం నాకన్వయించుకుని భయపడేదాన్ని ...నేను సింగ పూర్ లో విమానాశ్రయం లో తప్పడిపోయినట్లు.. అలా ఏదో అమెరికాయో ,ఆస్ట్రేలియాయో వెళ్ళే విమానం ఎక్కేసినట్లు ( ఎవరిని పడితే వాళ్ళను ఎక్కిన్చుకోవడానికి అది ఆర్టిసి బస్సు లెక్క కాదని అప్పటికి తెలియదన్నమాట ) ఇంకేదో దేశానికి వెళ్ళిపోయి ,భాష రాక ,తిండి లేక ఏంటో ఏంటో అయిపోయినట్లు ఒకటే ఆలోచన.. దానికి తోడు ఆ రాత్రి శ్రీదేవిది ఏదో హిందీ సినిమా చూసాను ...ఆమె ఇలాగే ఏదో దేశానికి వెళుతుంటే ఎవరోతన బేగ్ లో డ్రగ్స్ పెట్టేస్తారు... ఆ తరువాత నానా బాధలు పడి హీరో సహాయం తో బయట పడుతుంది ... ఇంకేంటి ఈ పాటికి మీకర్ధం అయిపోయి ఉండాలి సీన్ ...

ఆ మరుసటి రోజు నాన్న దగ్గరకు వెళ్లి నాన్నా!! ఉహు నేను వెళ్ళను అన్నాను దీనంగా... అసలు నేనుఈ మాట ఎప్పుడు అంటానా అని ఎదురు చూస్తున్న నాన్న .. అలాగే తల్లీ.. రేపు మీ ఆయనకు చెప్పేద్దాం అన్నారు నన్ను దగ్గరకు తీసుకుని ... ఎప్పటి నుండి మమ్మల్ని గమనిస్తుందో తెలియదు గాని అమ్మ 'కయ్ 'మంది... బాగుందండి మీ ఇద్దరి వరుసా ...అదంటే చిన్నపిల్ల ...దానికి ధైర్యం చెప్పడం మానేసి ...మీరూ అలాగే మాట్లాడుతారే... ఆ అబ్బాయి అక్కడ ఎన్నాళ్ళు ఉంటాడో ఏమో ... అంత ఇష్టం లేని వాళ్ళు ముందే చెప్పచ్చుగా వెళ్ళద్దని..ఇలా భార్యాభర్తలను ఎన్నాళ్లని విడదీస్తారు ...అని మొదలుపెట్టేసింది.. అసలు నువ్వు దాని కన్నతల్లి వేనా!!నా కూతురిని అంత దూరం పంపించేయమంటావా.. ఏం అక్కరలేదు..అప్పుడప్పుడు వచ్చి చూసి వెళతాడులే ... నాన్న ఊరుకోలేదు ....మా అమ్మ మాత్రం ఊరుకుందా.. ఇది మరీ బాగుంది ..మేము రాలేదా మావాళ్ళను వదిలి..పైగా ఎప్పుడన్నా పుట్టింటికి వెళితే, ఒక్క రోజు ఎక్కువ ఉంటే చాలు మీరు ,మీ అమ్మగారు అలిగేసేవారు ... ఇలా చేస్తారు కాబట్టే మగవాళ్ళకు కూతురి మీద అంత మమకారం పెడతాడు దేవుడు ... రేపు వాళ్ళాయన అడిగితే ఏం చెప్తారు అని తిరిగి వాదించింది అమ్మ..

కాసేపు వాద, ప్రతివాదనలు అయ్యాకా సరేలేమ్మా ..ఒక్కదానివే వెళ్ళద్దు ..మీ ఆయన్ను వచ్చి తీసుకు వెళ్ళమంటాను అన్నారు నాన్న ... ఆ మాట అన్నాకా కాసింత ధైర్యం అనిపించింది... అన్నట్లు గానే నాన్న మరుసటి రోజు మా వారి తో ఫోన్ లో విషయం మాట్లాడారు కూడా...అది కాదు బాబు ..అమ్మాయికి చిన్నప్పటి నుండి ఒక్కరితే ఎక్కడికీ వెళ్ళడం అలవాటు లేదు .. నువ్వొచ్చి తీసుకు వెళ్ళరాదు..టికెట్ నేను కొంటా అన్నారు ...అటు మా ఆయన ఏమన్నారో తెలియదు కాని నీతో మాట్లాడుతాడట అని ఫోన్ నాకిచ్చారు ...'హలో 'అనడం పాపం ..మొదలు పెట్టేసారు మా ఆయన దండకం ...నీకసలు బుద్దుందా ...నిన్న గాక మొన్న జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యాను, వెంటనే లీవ్ అంటే ఇంటికి పొమ్మంటారు..నీకూ,మీ నాన్నకు బాగా ఆటలుగా ఉంది..అక్కడ ఫ్లైట్ లో ఎక్కితే ఇక్కడ నేను రిసీవ్ చేసుకుంటాను ..మద్యలో నిన్నెవడు ఎత్తుకుపోతాడు.. వేషాలు వెయ్యకుండా నోరుమూసుకుని రా అని తిట్టి పడేసారు ... అది కాదండి ..మరీ ..నాకేమో బొత్తిగా ఇంగ్లిష్ లో మాట్లాడటం రాదు అన్నాను గునుస్తూ .. అవును మరీ ..ఇక్కడ రాగానే నీకు ఎక్జాం పెడతారు కదా మొహం చూడు అని పెట్టేసారు ఫోన్ ..

బోలెడు కోపం వచ్చింది కాని ఏం చెయ్యను ...నాన్నకు చెప్పానంటే 'ఆయ్'.. నా కూతురిని అలా అంటాడా ..నేను పంపను అని మొండికేస్తారు ఎలారా బాబు అనుకుంటుండగా సాయంత్రం మళ్ళా ఫోన్ వచ్చింది ...నా ఫ్రెండ్ ఒక అబ్బాయి పెళ్లి కోసం ఇండియా కొచ్చాడు ...అతను వచ్చే నెల ఇక్కడికి వస్తున్నాడు ..అతనితో వచ్చేసేయ్ సరేనా అన్నారు.. 'హమ్మయా' అనిపించింది.అక్కడి నుండి మొదలైంది హడావుడి ..సూట్కేస్ కొనడం ..బట్టలు కొనుక్కోవడం వగైరాలు..ముఖ్యం గా తాళం కప్పలు..శ్రీదేవి సినిమా మహాత్యం ...

అమ్మా!! లగేజ్ ౩౦ కేజీల కంటే ఎక్కువ ఉండ కూడదట అన్నాను బట్టలు సర్దుతున్న అమ్మతో ...ఇది మరీ బాగుందే.. సూట్ కేసే 10 కేజీలు బరువుంది ..ఇంకేం పెట్టను ఇందులో అంది అమ్మ విసుక్కుంటూ .. ఏముంటాయిలే ... నావి అయిదు రకాల చీరలు ,ఒక అయిదు రకాల డ్రెస్సులు ,మరో అయిదు నైటీలు ఇంతేగా .. పైగా ఒక చిన్న బేగ్ హేండ్ లగేజ్ కూడా తెచ్చుకోవచ్చట అన్నాను.. మరీ.. వంట సామాను ఏమి వద్దా ..అక్కడ కప్పలు, పంది మాంసం తింటావా అంది అమ్మ.. యాక్ ..అవును కదా ..క్రొత్త కాపురం .. అందులోను ఒక సారి... మా ఆయన తిండికి చాలా ఇబ్బంది అయిపోతుంది , ఈ బ్రెడ్డు ,జాము తినలేకపోతున్నా అన్నారు...మద్యాహ్నం బయట ఏదో నూడిల్స్ గట్రా తినేసి కడుపు నింపుకుంటున్నారట.. నావల్ల కాదు బాబోయ్ ఆ తిండి అనిపించింది.. మరేం చేద్దాం అన్నాను అమ్మతో.. ఏముంది మీ ఇద్దరేగా ... నాలుగు నెలలకు సరిపడే వంట సామాగ్రి నేను సర్దుతాగా నువ్వు కంగారు పడకు అమ్మ హామీ ఇచ్చేసింది ... లగేజ్ మాత్రం ౩౦ కేజీలు మించకూడదు సుమా ... అమ్మకు మళ్లీ చెప్పాను..


వర్షాకాలమేమో అప్పుడే చక్కగా మబ్బులు పట్టి చినుకులు స్టార్ట్ అయ్యాయి ..నేను హైదరాబాద్ కి వెళ్ళడానికి ట్రైన్ ఎక్కాను .. తమ్ముళ్ళు,పిన్నులు,చిన్నాన్నలు,పెద్దమ్మ,పెదనాన్న అందరు స్టేషన్ కి వచ్చారు ...మనస్సు భారం అయిపోతుంటే నిట్టూర్చి క్రింద బేగ్ (హేండ్ లగేజ్) తీసుకోబోయాను ... ఆక్చర్యం ..బేగ్ లేవలేదు నేను పైకి లేచా..ఇదేంటి ..ఇంత బరువుంది ..మళ్లీ ప్రయత్నించా ..ఉహు అస్సలు లేవలేదు ... ఏం పెట్టావమ్మా ఇందులో అన్నాను అయోమయం గా ... మరీ సూట్ కేస్ ౩౦ కేజీలు మించద్దు అన్నావు కదే.. అందుకే హేండ్ బేగ్ లో రెండు కేజీల మినపప్పు,రెండు కేజీల పెసరపప్పు, రెండు కేజీల ఇడ్లి రవ్వ ,పంచదార,చింత పండు,మషాలా పొడి,కారం,పసుపు,తాలింపు సామాను ...చివరాకరికి అంట్లు తోమే పీచు కూడా పెట్టేసా ఇందులో ... అమ్మ గర్వం గా చెప్పింది..

అయ్య బాబోయ్ అమ్మా !!నేనసలు మోయ్యగలనా అన్నాను కోపంగా... ఊరుకో, నువ్వు మొయ్యడం ఏమిటి లోపల కూలీలు ఉంటారుగా అంది.. 'ఒక వేళ లేకపోతే 'అరిచాను.. ప్రక్కన ఉన్న మా తమ్ముడి వైపు చూస్తూ ,ఇదేంట్రా ఇలా అంటుంది... బోడి ట్రైన్ ప్లాట్ ఫాం మీదే బోలెడు కూలీలు ఉంటారు .. ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఉండరా అంది.. అవునక్కా ఒక వేళ లేరనుకో ప్రక్కనున్న వాళ్ళను ఎవరినన్నా హెల్ప్ చెయ్యమంటే ఆ మాత్రం చెయ్యరా ..అయినా మీ ఆడవాళ్ళకు బోలెడన్ని సదుపాయాలు.. మా మగవాళ్ళం 100 కేజీల బస్తా మోసినా ఎవడూ చూడడు కాని,అమ్మాయి నెమలి పించం పట్టుకున్నా మోయలేరేమో అని గిన్జుకుంటారు బోలెడు మంది ...నీకంత శ్రమ ఎవరూ ఇవ్వరులే ,అయినా బావ గారి ఫ్రెండ్ వస్తాడు గా ఆయన మోస్తాడులే ..ఆ మాత్రం హెల్ప్ చెయ్యడా అన్నాడు.. వీడొకడు , నిరంతర స్త్రీ ద్వేషి ..ప్రపంచం లో బాధలు,కష్టాలు అబ్బాయిలు మాత్రమే పడుతున్నారని 'ఘాట్టి' ఫీలింగ్ ... ఇంక తప్పక సరే అని బయలు దేరాను ...


హైదరాబాద్ చేరుకొని హోటల్ లో విడిది అయ్యాకా ఎయిర్ పోర్ట్ చేరుకున్నా ... రాత్రి అస్సలు నిద్ర పట్టలేదు.. నాన్న అస్తమాను నా బెర్త్ దగ్గర కొచ్చి దుప్పటి కప్పడం,తల నిరమడమే సరిపోయింది ... కాసింత కదిలిస్తే చాలు ఏడ్చేయడానికి సిద్దంగా ఉన్నారు ..ఏంటో!!! అమ్మా ,నాన్నకళ్ళ నీళ్ళు పెడితే నేను తట్టుకోలేను..అదీ నాగురించి ..అందుకే పెళ్లి కాగానే అప్పగింతల సీన్ ఎక్కడ పెడతారో అని చూపు తిప్పకుండా మా ఆయనతో కబుర్లు చెప్తూనే ఉన్నా..కార్ లో కూడా గబుక్కున టాటా చెప్పేసి మొహం తిప్పేసాను.. ఇప్పటికీ మా ఆయన దెప్పుతారు నీకసలు మీవాళ్ళంటే ప్రేమ ఉందా అని .. మీకేం తెలుసు నా బాధ అని అనుకుంటాను ...ఇప్పుడు మళ్లీ అదే సీన్ ...రాత్రి నుండి ఏమి తెలియనట్లు ఈ చీర ఎందుకు కట్టుకున్నావ్.ఆ డ్రెస్ ఎందుకు పెట్టావ్ అని లోడ లోడా కబుర్లు చెప్పి నటించేస్తున్నా .... అమ్మ మాత్రం నా కోసం పైకి అస్సలు తేలదు..నా బేల తనం బాగా తెలుసు ...


నాన్నా,అమ్మా విజిటర్ పాస్ తీసుకున్నారు .. ఇంతకూ మావారు చెప్పిన ఫ్రెండ్ ఇంకా రాలేదు.. నాకసలే ఆ పరిసరాలు చూస్తుంటే టెన్షన్ టెన్షన్ గా ఉంది..కొంపదీసి ఈ రోజు జర్నీ కేన్సిల్ చేసుకోలేదు కదా ఆ అబ్బాయి అని అనిపించింది.. కంగారు పడుకులే వస్తాడు అని నాన్నచెప్తూ, నీ దగ్గర డబ్బులు ఏమన్నా ఉన్నాయా అమ్మా అన్నారు.. అప్పుడు గుర్తు వచ్చింది ..20 రూపాయలు తప్పా పైసా లేదు.. ఉహు అన్నాను.. నాన్న 5000 తీసి నా చేతిలో పెట్టాబోయారు ...ప్రక్క నున్న అతను' ఎందుకండీ అవి ..ఆ దేశం లో మన కరెన్సీ నాలుక గీసుకోవడానికి కూడా పని చెయ్యదు , ప్లైట్ లో ఎలాగు ఫుడ్ గట్రా వాళ్ళే పెడతారు ,అక్కడ చేరగానే మీ అల్లుడు రిసీవ్ చేసుకుంటారు ..అనవసరం అన్నాడు ' ...నాన్న, నేను మోహ మొహం చూసుకున్నాం ... పోనీ ఒక 1000 రూపాయిలయినా తీసుకో అన్నారు.. వద్దులే నాన్న ..నాకేం అవసరం తిరిగి ఇచ్చేశాను.. అదే నేను చేసిన పెద్ద తప్పని నాకు తెలియదు ...


ఈ లోపల మావారికి తెలిసిన ఫ్రెండ్ వచ్చాడు ... కొత్తగా పెళ్లి అయిన కళ కొట్టొచ్చినట్లు కనబడుతుంది ... ప్రక్కనున్న వాళ్ళావిడ చెయ్యి అర నిమిషం కూడా వదలకుండా ,ఆప్యాయం గా ఆమె కళ్ళ లో చూస్తూనే ఉన్నాడు..క్రొత్త గా పెళ్లి అయిన వాళ్ళను చూస్తే భలే నవ్వొస్తుంది నాకు.. అంగుళం దూరం కూడా విడిచి ఉండలేనట్లు ఉంటారు..అదే ఒక సంవత్సరం అయ్యిందో మినిమం రెండు అడుగులు దూరం కొలుచుకుని మరీ నడుస్తారు ..ఇంకా పిల్లలు గట్రా పుడితే ..హుమ్ ఎందుకు అడుగుతారు లెండి :).. మా అమ్మాయి బాబు అని పరిచయం చేసారు నాన్న ..అర సెకను నా వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వి (?) మళ్లీ తన గొడవలో పడిపోయాడు ...పాపం మా నాన్న, నా గురించి చెప్పడానికి( అంటే మా అమ్మాయికి ఏమీ తెలియదు.. కాస్త జాగ్రత్త గా వాళ్ళాయన దగ్గరకు తీసుకు వెళ్ళు ..గట్రా గట్రా ) బాగా ప్రిపెరయ్యి వచ్చారేమో ఆ అబ్బాయి అవకాసం ఇవ్వక పోయేసరికి సతమతమైపోతున్నారు..అబ్బా పర్లేదులే నాన్నా అని వారించాను..

వచ్చి అరగంట అయినా వాళ్ళు అసలు తెమలరే ...అక్కడే కబుర్లు వాళ్ళ వాళ్ళ తోటి ..నాకేమో టైం అయ్యే కొద్ది టెన్షన్ ..ఈ లోపల ఉన్నట్లుండి సీన్ మారిపోయింది .. ఆ అబ్బాయి ఆ అమ్మాయిని జాలిగా చూస్తున్నాడు.. ఆ అమ్మాయి వాళ్ళ అమ్మను ,నాన్నను పట్టుకుని భోరున ఏడుస్తుంది..అప్పగింతలు ...అంటే బయలుదేరుతున్నాం అన్నమాట.. నాకు కంగారోచ్చేసింది నాన్నను తలుచుకుని ...ఇప్పటి వరకు ఎంత జాగ్రత్తగా విషయం ఏమార్చాను.. నాన్న వైపు చూసాను.. నాన్న ఆ అమ్మాయి తండ్రిని ఓదార్చడం లో బిజీ గా ఉన్నారు .... అంత టెన్షన్ లోను నవ్వొచ్చింది..

అమ్మ కళ్ళు తుడుచుకుంటుంది .. చూసావా ...ఆ అబ్బాయి నా లగేజ్ మోసేస్తాడు అన్నావ్ ...అతనే బోలెడు బేగ్ లు మోసుకొచ్చాడు.. నువ్వస్సలు తిన్నమైనదానివి కాదు... వెనక్కి తీసుకు పో అన్నాను ... నోరుముయ్యి.. ఆ ఫ్లైట్ వరకు మోయలేవేంటి ... కాసేపు కష్టపడితే నాలుగు నెలలు హాయిగా ఉంటావ్ అంది .. సరేలే దిగగానే ఫోన్ చేస్తా గాని నే వెళ్ళగానే ఇద్దరూ ఇక్కడ గాన కచేరి పెట్టకండి ...హోటల్ కి వెళ్ళండి .. నాన్న జాగ్రత్త ..అమ్మకి మాత్రం వినబడేలా అని గభ,గభా లోపలికి నడిచా.. కాని లోపలి వెళ్ళాకా ఆ కచేరి నేను ఇస్తా అని అనుకోలేదు .. :)

2, ఏప్రిల్ 2010, శుక్రవారం

నేనూ -నా విదేశీ కలలు


మనసు భలే విచిత్రమైనది ..మనం కోరుకున్నది జరగకపోతే ఒక బాధ ,తీరా జరిగితే ఇంకొక బాధ ,సరేలే అని అదే విషయం దూరమవుతే మరొక బాధ..హూం.. మనసు గతి ఇంతే ,మనిషి బ్రతుకంతే అని ఊరికే అన్నారా!! ..హయ్యో అసలు విషయం మానేసి ఏమిటి ఈ వేదాంతం??? ...ఇంతకూ ఎక్కడున్నాం?? సారి ..ఇంకా సోది మొదలు పెట్టేలేదు కదా..

చిన్నప్పుడు ఆకాశంలో విమానం గాని ,హెలికాప్టర్ గాని వెళుతుందంటే చాలు మా మేడ పై ఎక్కేసి తెగ చేతులు ఊపేసి, టాటాలు చెప్పేసేవాళ్ళం ..కొంచెం పెద్దయ్యాకా తెలివితేటలు పెరిగిపోయి ...అవునూ! ఎవరో ముక్కు మొహం తెలియని వాళ్లకు చేతులు ఊపుతూ మనం ఇంత సంభర పడిపోతున్నాం కదా ... అసలు వాళ్ళు మనల్ని చూస్తున్నారా? చూసినా మనం కనబడతామా ? కనబడినా మనల్ని పట్టించుకుంటారా ??? ఆ మాత్రం దానికి అప్పలమ్మాలా గాల్లో చేతులు ఊపుతూ ఎందుకు ఈ వృదా ప్రయాసా అని అనేసుకోవడమే కాకుండా ఇదే నేను గనక విమానం ఎక్కితే , కిటికీ ప్రక్కనే కూర్చుని, ఫోజులు కొట్టకుండా తప్పకుండా టాటా చెప్తాను అని తీర్మానిన్చేసుకునేదాన్ని ...

అదిగో అప్పటినుండి విమానం ఎక్కాలని ఆశ మొదలైపోయింది ...కాని విమానం ఎక్కాలంటే విదేశాలకి వెళ్ళాలి ( ప్రక్క రాష్ట్రం కి వెళ్ళాలన్నా విమానం ఎక్కచ్చు అన్న విషయం అప్పటికి నాకు తెలియదు లేండి ) ... పావుగంట జర్నీ ఉన్న అమ్మమ్మ ఊరు పంపాలంటే అరగంట ఆలోచించే మా నాన్న విదేశాలకు పంపడం సాధ్యమా!! అని భారిగా నిట్టూర్చి ఆ విషయం మర్చిపోయాగాని.. "సాధ్యమే" అని బల్ల గుద్ది మరీ చెప్పింది పడమటి సంధ్యా రాగం లో విజయ శాంతి ... ఆ రోజు టి .వి లో సినిమా చూస్తున్నంత సేపూ ఎంత గింజుకున్నా విజయ శాంతి ప్లేస్ లో నేనే కనబడ్డాను.. సంధ్య నా పేరే అనిపించింది .. అలా ఆ సినిమాలో అమెరికా అబ్బాయి ' టాం ' ని వలచాను ,వరించాను, ప్రేమించాను ... వాడు మాత్రం విజయ శాంతిని పెళ్లి చేసుకుని పిల్లని కన్నాడు గాని నన్ను మాత్రం కన్నెత్తి చూడలేదు ...

కాని సినిమా అయిపోయాకా గొప్ప అవిడియా వచ్చేసింది ... ఎంచక్కా ఒక తెల్ల తోలు పిల్లాడిని ప్రేమించేసి , అతనే నన్ను ఎక్కడో చూసి ఇష్టపడి పెళ్లి సంబంధం మాట్లాడటానికి మా ఇంటికి వచ్చినట్లు సీన్ క్రియేట్ చేస్తే ( హమ్మా..మళ్ళా నేను ఇరుక్కోకూడదు కదా ..ఊహాలు కూడా చాలా పర్ఫెక్ట్ గా ప్లాన్ చేసుకుంటా నేను ) ... 'అమెరికా 'అబ్బాయి, అందులోను బోలెడు డబ్బున్న అబ్బాయి, పైగా కట్నం గట్రా తీసుకోకుండా పెళ్లి చేసుకుంటాను అంటే నాన్న మాత్రం ఎలా కాదనగలరు??? (ఒకవేళ అలా జరిగి ఉంటే ,ఇద్దరికీ తోలు తీసి ఇంటిల్లి పాదికి చెప్పులు కుట్టిన్చేసేవారని అప్పటికి నా బుజ్జి మెదడుకి తెలియదు ) అనేసుకుని మా స్కూల్ నుండి ఇంటికి వచ్చే దారంతా జల్లెడ వేసి మరీ గాలించాను ..అబ్బే.. విదేశం నుండి కాదు కదా ,కనీసం ప్రక్క రాష్ట్రం వాడు కూడా కనబడలేదు ... అలా నా ఊహలన్నీ ఊసులు గానే మిగిలి పోయాయి..

అలా ఆ విషయం మర్చిపోతుండగా మళ్లీ గుర్తు చేస్తూ వచ్చింది మా పెద్దమ్మ గారి అక్కయ్య కూతురు 'సౌదీ' నుండి .. తనని అందరూ దేవతలా చూసేవారు ..మా వీధే కాదు..పేట మొత్తానికి విమానం ఎక్కిన మొదటి అమ్మాయి తను.. కాలేజ్ నుండి రాగానే తన ప్రక్కన చేరిపోయి తను చెప్పే విషయాలను చేటంత చెవులతో ,ఆల్చిప్పల్లా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని మరీ వినేదాన్ని ... అక్కడ మాములుగా మనం వేసుకునే డ్రెస్సులతో రోడ్ మీద నడవకూడదంట... బురఖా వేసుకోవాలి అని పోటోస్ చూపిస్తే ఆ బురఖాని 10 వేల రూపాయల పట్టు చీరలా ఎంతో అపురూపం గా చూసేదాన్ని.. మన దేవుళ్ళ పటాలు తీసుకు వెళ్ళనివ్వరు అట ..అందుకే పెట్టె అడుగున చీర మడతల మద్యలో బుల్లి దేవుళ్ళ పోటోస్ ని జాగ్రత్తగా తీసుకు వెళ్ళింది అట ..ఇంకా అక్కడ పాలు ,పెరుగు గట్ర మనకులా ఇళ్ళకు వచ్చి 'అమ్మా పాలు' అని అమ్మరంట ... అన్నీ డబ్బాల్లో దొరుకుతాయంట...దొంగతనాలు జరగవుట .... ఏ వస్తువు రోడ్ మీద పడిపోయినా అలా వదిలేసి వెళ్లిపోవాలట .. ఎక్కడ తవ్వినా మనకు నీళ్ళు వచ్చినట్లు వాళ్లకు పెట్రోలు వస్తుందంట .. దారంతా కొబ్బరి చెట్లకు మల్లే ఖర్జూరం చెట్లు ఉంటాయంటా... బంగారం బోలెడు చవకట ..అబ్బో ఎన్నెన్ని విశేషాలో .... రెండు చేతుల మద్యలో ముఖాన్ని పెట్టుకుని రెప్ప వాల్చ కుండా వినేదాన్ని..

ఇంటర్ అవ్వగానే డిగ్రి చదువుకు నాన్న ససేమిరా అన్నారు..పెద్ద చదువులు చదివితే అంతకు తగ్గ మొగుళ్ళను నేను వెదకలేను అని ఖరాకండిగా చెప్పేసరికి ... అప్పటి వరకు నేలకు రెండు అడుగుల ఎత్తులో తేలే నా పాదాలకు భూమి మీద నిలబడటం ఏంటో తెలిసొచ్చింది .. మద్య తరగతి ఆడపిల్లల తండ్రికి ప్రతీకలాంటి నాన్న కడుపున పుట్టీ ఏమిటీ ఆకాశానికి నిచ్చెనలు ..దిగు దిగు అని మనసు హెచ్చరించింది .. దెబ్బకు దిగి పోయి ఎక్కడో గంతకు తగ్గ బొంత దొరుకుతాడులే.. ఇన్ని ఊహాలు మనకేలా అని నిజ జీవితం లోకి వచ్చి పడ్డాను.. అయితే అమ్మ బలవంతం తో మళ్ళా డిగ్రీ పేరు తో కాలేజ్ లోకి అడుగు పెట్టాననుకోండి అది వేరే విషయం ...

అలా అప్పుడు ఎక్కడో వదిలేసి మర్చిపోయిన విషయాన్ని,మా వారు వెదికి తీసుకొచ్చి మరీ కళ్ళ ముందు నిలబెడతారని ఊహించనైనా ఊహించలేదు నేను.. ఆరు నెలల్లో రెండు సార్లు మిస్ కేరి అవ్వడం వల్ల, అమ్మా వాళ్ళింట్లో రెస్ట్ తీసుకుంటూ టివి లో పాత సినిమా చూస్తున్నాను ... తనకి పిల్లలు పుట్టరని భర్తకు మరో పెళ్లి చేయాలని ఒప్పిస్తూ ఉంటుంది ఆ మహాసాధ్వి ...టిడ..టిడ..టోయ్ ... ఇంకేంటి వీరోయిన్ ప్లేస్లో నేను ,వీరో మా ఆయన ..మా ఆయన్ని ఒప్పిస్తూ కళ్ళల్లో నీళ్ళతో నేను (కంగారు పడకండి అప్పటికింకా నా వయసు నిండా ఇరవయ్యే .. అందుకే అలా అన్నమాట ) చాలా ఉద్వేగ భరితమైన సీన్ మద్యలో మా ఆయన వచ్చి డిష్టర్బ్ చేసినందుకు గొప్ప చిరాకొచ్చింది గాని ,విషయం వినేసరికి ఏంటీ !!!!!!!!! అని ఒక్క అరుపు అరిచాను ...

అది కాదు బుజ్జి ,మొన్నటి వరకు నువ్వు ప్రెగ్నెంట్ గా ఉన్నావు కదా అప్పుడు చెబితే ఎక్కువ ఆలోచిస్తావని చెప్పలేదు ..అనుకోకుండా నాకు సింగపూర్ లో జాబ్ వచ్చింది .. వచ్చే ఆదివారమే వెళ్ళాలి అన్నారు మెల్లి గా .... అంతే కళ్ళలో నుండి నీళ్ళు జల జలా వచ్చేసాయి.. మా ఆయన నన్ను వదిలేసి వేరే దేశానికి వెళతారా ??ఇంకేమన్నా ఉందా ??? ..నేను ఉండగలనా ???? ఒక పావుగంట వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూనే ఉన్నా.. మరి నా కన్నె కలలన్ని రెక్కలొచ్చి కాకుల్లా ఎక్కడికి వెళ్లిపోయాయో తెలియదు గాని ,అప్పటికి నేను సగటు భార్య స్థానం లోకి వచ్చి అర్ధ సంవత్సరం పైనే అయిపోయింది... అది కాదు బుజ్జీ ,నాకు మాత్రం నిన్ను వదిలి వెళ్ళడం ఇష్టం అనుకుంటున్నావా?? ఒక ౩ నెలల్లో నిన్ను నాతో తీసుకు వేళ్ళనూ...మనకి ఆస్తులేమున్నాయి చెప్పు .ఇపుడు సంపాదిస్తుంది మనవరకు సరిపోతుంది ...మనకు పిల్లలు పుడితే అప్పుడు వాళ్ళను బాగా చూసుకోవాలి కదా ,ఖర్చులు పెరుగుతాయి కదా ...అయినా ఎంతా, ఒక్క మూడేళ్ళు ... ఆ తరువాత వెనక్కి వచ్చేద్దాం ...సరేనా అంటూ పలు ,పలు విధంబులుగా మభ్య పెట్టగా మూడు ఉహు...హు లు ముప్పది ప్లీజ్ లమధ్య ఒప్పుకోక తప్పలేదు ....

మా ఆయన కోసం మొదటి సారి హైదరాబాద్ లో ఎయిర్ పోర్ట్ వచ్చి ,విమానం ఎలా ఉంటుందో దగ్గర నుండి చూసాను ... ఆయన విమానం ఎక్కుతున్నంత సేపు ఆనందం గా ఉన్నా దిగి అక్కడకు చేరుకున్నాను అని ఫోన్ చేసే వరకు ఒక్క నిమిషం స్థిమితం గా ఉండలేక పోయాను ...
పైకి నిమిషాని ఆరు సార్లు అరుస్తాను గాని మా ఆయన మీద నాకు ఎంత ప్రేమఉందో అప్పుడు గాని తెలియలేదు.. పైగా అప్పట్లో ఫోన్ బిల్ విపరీతం గా అవ్వడం వల్ల ,క్రొత్తగా జాయిన్ అవ్వడం వల్ల ఎక్కువ గా ఫోన్ చేసేవారు కాదు ..అప్పుడప్పుడు లెటర్స్ వ్రాసేవారు ..వాటినే ముప్పై సార్లు చదువుతూ ఉండేదాన్ని ...

ఎవరన్నా తెలిసిన వాళ్ళు కనబడితే నేను సింగపూర్ వెళుతున్నా అని గొప్ప గా చెప్పేదాన్ని కాని, ఆ తిక్క మొహాలకు సిరిపురం లా వినబడి ఏడ్చేది కాబోలు ..అది సరే గాని ఇంకేంటే విశేషాలు అనేవారు ....ఒక వేళ పట్టుబట్టి చెప్పినా అమ్మో సింగపూరే ..ఎలా పంపించావ్ ...ఇంక నీ బ్రతుకు ఇక్కడే ..ఆ దేశం లో పెళ్ళాలకు వీసా ఇవ్వరంటా..ఒక వేళ నువ్వు వెళ్ళినా ౩ నెలల తర్వాత పంపేస్తారంటా మాకు తెలిసిన వాళ్లకు ఇలాగే జరిగింది ... అని నాలుగైదు కధలు చెప్పి భయపెట్టేసే వాళ్ళు..అమ్మా వాళ్లకు చెపితే ,సరేలేమ్మా అంతగా అయితే ఇక్కడున్టావ్ ,నష్టం ఏంటి ,ఎలాగూ ౩ ఏళ్ళు తర్వాత వచ్చేస్తాడు గా అనేవారు.. నాకు చాలా దిగాలుగా అనిపించేది.. పెళ్లి మంత్రాలు ఎంత పవర్ఫుల్ కాక పొతే ..సంవత్సరం పరిచయానికే ఇంత ప్రేమ పెంచేసుకుంటామా!! అనిపించేసేది..

నా దిగులు కాదు గాని ,రోజు పాపం మా చెల్లెళ్ళకు చిరాకు తెప్పించేసేదాన్ని ... ఈ పాటికి మీ బావగారు నిద్ర లేచి ఉంటారు .. ఈ పాటికి బ్రష్ చేసి ఉంటారు .. అక్కడికి ,ఇక్కడికి రెండున్నర గంటలు తేడా అంటా ...నాకు వీసా వస్తుందంటావా ??? ఒక వేళ అక్కడికి వెళితే నేను ఉండగలనంటావా అని చెప్పిందే చెప్పి నస పెట్టేసేదాన్ని.. ఫోన్ రానంత వరకు ఒక బెంగ ,ఫోన్ పెట్టేసేక ఒక బెంగ .. ఏదన్నా అద్భుతం జరిగి మా ఆయన గంట మాట్లాడేవరకు ఫోన్ కార్డ్ అవ్వకుండా ఉంటే భలే ఉంటుంది కదా అనుకునేదాన్ని.. అద్భుతం.. అదే జరిగింది ... ఏం జరిగిందో ఏమో.. కార్డ్ లో డబ్బులు అయిపోయినా రెండున్నర గంటలకు పైనే మాట్లాడుకున్నాం ..అక్కడి విశేషాలన్ని పూస గుచ్చినట్లు చెప్పారు ..

ఇక్కడ బుజ్జీ.. అబ్బాయిలు చిటికిన వేలు కనబడకుండా బట్టలు వేసుకుంటారా ..అమ్మాయిలేమో పొట్టి పొట్టి బట్టలు వేసుకుంటారు తెలుసా..

అవునా ..మీరు గాని చూస్తున్నారా వాళ్ళను ??..

ఛీ.ఛీ ఆ పంది మొహాలను ఎవరు చూస్తారు ..మన ఇండియన్ అమ్మాయిలు కనబడితేనే చూస్తాను ...

హమ్మయ్యా అదే కదా ... @#$%^ ఏంటి,మళ్లీ చెప్పండి !!!!!

లేకపోతే నాకింక ఇదే పనే ...ఆఫీస్ లో పనిమానేసి వాళ్ళను వీళ్ళను చూస్తూ ఉంటా.. పైగా ఇక్కడ చట్టాలన్నీ అమ్మాయిలకు అనుకూలం గా ఉంటాయి..వెధవ వేషాలేస్తే కేన్ దెబ్బలే ..

అంటే???..
అంటే సన్నటి పేక బెత్తం లాంటి దానితో కొడతారంట...

ఓస్ అంతే కదా..

ఆగు ..పూర్తిగా విను .. ఆ దెబ్బకు వాడి వీపు అర అంగుళం మేరకు విడిపోతుంది అంట ..

అమ్మో !!!!..

అది తగ్గాకా మళ్లీ మిగిలిన దెబ్బలు కొడతారు ..

ఇంక చెప్పకండి బాబు ...

ఇక్కడ రోడ్లు ఎంత నీట్ గా ఉంటాయో తెలుసా... అద్దం లా ఉంటాయి.. మనదేశం లా ఉమ్ములు ,చెత్త పోస్తే బోలెడు డబ్బులు పైన్ వేస్తారు ...

చిన్నపిల్లలు ,ముసలి వాళ్ళు చేసినా అలాగే వేస్తారా??? ...

అవును వాళ్ళ ఇంట్లో వాళ్ళు కట్టాల్సిందే ...

ఇది మరీ బాగుంది ... చేతిలో చెత్త ఉంటే??

ఎక్కడికక్కడ డస్ట్ బిన్లు ఉంటాయి రోడ్ పొడవునా ...

ఓ ..మరీ ..ఉమ్మోస్తే ...

చెప్పాగా డస్ట్ బిన్లు ఉంటాయి అని ..

మరీ బాత్రుం కొస్తే??

.......
చెప్పండీ ...చిన్నపిల్లలు ,షుగర్ పేషంట్లు ఉంటారు ..మరి అప్పుడూ..దారి పొడవునా బాత్రుమ్లు ఉంటాయా ??..నేను రెట్టించాను ..

ఆహా.. ఇక్కడ ఎటు చూసినా అపార్ట్మెంట్లు ఉంటాయి కదా ..మనకు దగ్గర లో ఉన్న ఇంటికి వెళ్లి ,మీ ఇంట్లో బాత్రుం కి వెళతాను అని చెప్పడమే..

నిజ్జమ్మా!!! (బోలెడు ఆక్చర్యం ..ఇంకా బోలెడు అనుమానం గా)

నిజమేనే ..అది గవర్నమెంట్ రూలు .. మరి శుభ్రం గా ఉండాలంటే ఎలా.. మొన్న నేను అలాగే వెళ్లి వచ్చా..

అవునా !!!! మిమ్మల్ని ఏమి అనలేదా..

ఎందుకంటారు ...పైగా వాళ్ళ దేశాన్ని శుభ్రం గా ఉంచుతున్నందుకు మనల్ని కొత్త అల్లుడిలా గౌరవం గా చూస్తారు..

సరే ,ఆయన సంగతి తెలిసి నమ్మేసాను ...నమ్మేసినదాన్ని ఉరుకున్నానా !!!.. నాలాంటి పది మందికి చెప్పి నమ్మించాను.. వాళ్ళు ఇంకో పదిమందికి చెప్పి 'ఛీ' అనిపిచుకుని 'ధూ' అనేసారు నన్ను అది వేరే సంగతి అనుకోండి.. అలా బోలెడు విశేషాలు చెప్పుకున్నాకా వీసా గురించి అందరూ అనే మాటలు అన్నీ చెప్పాను ...అలా నా భయాలు బాధలు అన్నీ ఓపిగ్గా విన్నాకా చివర్లో మెల్లిగా చెప్పారు నీకు వీసా వచ్చింది ... మరుసటి నెలలోనే నువ్వు రావాల్సి ఉంటుంది అని.. భయం ,ఆనందం ,బెంగ అన్ని కలగలిపి ఏంటో నాకే తెలియదు ... అలా ఇరవై ఏళ్లకే నేను విదేశాలకు వెళ్ళే చాన్స్ వచ్చింది ..