3, డిసెంబర్ 2009, గురువారం

నా బ్లాగ్ పుట్టినరోజు





నా బ్లాగ్ మొదలెట్టీ అప్పుడే సంవత్సరం అయిపోయింది,అబ్బా రోజులు గిర్రున ఎలా తిరుగుతున్నాయో...సరే ఈ సందర్భం గా నా బ్లాగ్ ఎలా మొదలు పెట్టానో, ఎన్ని పాట్లు పడ్డానో ఆ కధా, కమానిషు నేను రాయాల్సిందే ..మీరు చదవాల్సిందే:)

సరిగ్గా సంవత్సరం క్రితం ఇదే నెలలో ...ఉహుహు ..ఇంతకు ఒక నాలుగైదు నెలలక్రితం తెలుగులో బ్లాగులు ఉంటాయన్న విషయం తెలియగానే, నేనూ ఒక బ్లాగ్ ఓపెన్ చేసేద్దామని మాంచి ఉత్సాహంతో blogspot.comకి వెళ్ళి అలా సైన్ ఇన్ అవ్వగానే ఇలా ఛీ,ఛీ పో అని ఏదో ఎర్రర్ వచ్చి తిట్టింది. కారణం నాకూ తెలియదు.ఒక్కసారి తిడితే పట్టించుకోకుండా దులిపేసుకునేదాన్ని కానీ, నాలుగైదు సార్లు అలాగే తిట్టేసరికి చిరాకోచ్చేసి సరేలే అందని ద్రాక్ష పుల్లన టైపు లో నేను కూడా, బ్లాగ్ రాయక పోతే వచ్చే నష్టం ఏముందిలే అని పక్కన పడేసాను.


అయితే ఈ లోపల నాకు తెలుగు బ్లాగ్ లు చదవడం మెల్లిగా అలవాటు అయ్యింది.ఆ తరువాత చక్కని పొస్ట్ లు రాసిన వారిని పొగుడుతూ వచ్చిన వ్యాఖ్య లను చదివి.... ఆహా,ఎక్కడో ఎవరో రాయడం ఏంటో ,ఇంకెక్కడో ఎవరో దాన్ని చదివి పొగడటం ఏంటో భలే ఉంది నేనూ కూడా ఇలాగే రాస్తే, నన్ను కూడా ఇలాగే పొగిడితే ఎంతబాగుంటుందో కదా అని కాసేపు కలలు కనేదాన్ని, కాని మళ్ళీ blogspoT జోలికి మాత్రం వెళ్ళలేదు.


అయితే ఒక రోజు మా ఆయన తన కొత్త లాప్ టాప్ గురించి చెప్తూ ,ఇదిగో దీనిలోంచి ఆఫీస్ వర్క్ చేసుకుంటున్నా ఇది మాత్రం ముట్టుకోకే అని నాకు లేని పోని అవుడియా ఇచ్చేసారు .సరే ఇందులో కూడా ఒకమారు ట్రై చేద్దాం అనుకున్నా . ఇంకేంటి మా ఆయన బయటకు ,నేను లాప్ టాప్ దగ్గరకు వెళ్లడం ఒకేసారి జరిగిపోయాయి. ఇలా సైన్ ఇన్ అవ్వగానే ,అలా నీకేం బ్లాగ్ కావాలో కోరుకో అంది అది . కొండెక్కినంత సంబర పడిపోయి ఆ బ్లాగుకు 'ప్రియమైన మీకు ' అని అప్పటికి తోచిన పేరుతో నామకరణం చేసేసి, ప్రొఫైల్ లో మనసునమనసై పాటంటే నాకిష్టం అని ఇంకా ఏంటేంటో రాసేసుకుని ,చక్కగా నలుపు టెంప్లెట్ మీద తెలుపు అక్షరాలు సెలెక్ట్ చేసుకుని (అప్పటికి నాకు తెలియదన్నమాట నలుపు మీద తెలుపు అక్షరాలు కళ్ళు లాగుతాయని) మా ఆయన వచ్చేలోపల క్లోజ్ చేసేసి గప్ చిప్ సాంబార్ బుడ్డీ అయిపోయాను.

ఇంక అక్కడి నుండి ఒకటే ఆలోచనలు ఏం రాయాలి అని? అప్పటికి బ్లాగ్స్ లో కవితల బ్లాగ్లు రాజ్యం ఏలుతున్నాయి.చిన్నపుడు నేను కూడా కొన్ని తవికలు తవికాను కాబట్టీ మనం కూడా కవితలు రాసేద్దాం అని నిర్ణయించేసుకుని పేపరు ,పెన్ను పట్టుకుని ప్రొద్దున్న నుండి రాత్రివరకు తెగ ఆలోచించేస్తే గోడ మీద బల్లి,మంచం మీద నల్లి ,వాకిట్లో పిల్లి అని భయంకరమైన కవితలు ( ?) వస్తున్నాయి కాని చక్కటి వాక్యాలు 4కూడా రావే .

అలా ఒకటా రెండా ,మూడు రోజుల నుండి గింజుకున్నా మూడు ముక్కలు రాయలేక పోయా... ఈ లోపల బయటకు వెళ్లడం,పార్టీలు,పండగలని ఆ విషయం మర్చిపోయా...ఒక రోజు వంట చేస్తూ చిన్నపుడు జరిగిన విషయం ఏదో గుర్తు వచ్చి పక్కున నవ్వుకుంటుంటే, టక్కున ఐడియా వెలిగింది.అవునూ...నేను కూడా ఎంచక్కా నా చిన్ననాటి విషయాలు రాసేయచ్చు కదా,పైగా నా శైలి ఎలా ఉందో తెలిసిపోతుంది.ఒకళ్ళో ,ఇద్దరో బాగుంది అంటే చాలు మా ఆయనకు చూపించేసి ఉడికించేయచ్చు అని ఇలా ఇలా ఉత్సాహ పడ్డానో లేదో డింగుమని నా అంతరాత్మ వచ్చి మా మిక్సీ పక్కనే కూర్చుని ,నాకు తెలియక అడుగుతాను ఇప్పుడు నువ్వు బ్లాగులు రాయడం అవసరమా ? అహా అవసరమా అంట ? మూడు ముక్కల కవిత రాయడానికి మూడు రోజుల నుండి గింజుకున్నా రాయలేనిదానివి చిన్ననాటి విషయాలు ఎలా రాస్తావ్ చెప్పు,పైగా ఆల్రెడీ బోలెడు మంది ప్రొద్దున్నలేస్తే ఇవే విషయాలు పోస్ట్ చేస్తున్నారు.అలాంటిది నువ్వు రాస్తే ఎవరు చదువుతారు ?..ఒక్కరు కూడా బాగుంది అనరు .నా మాట విని హాయిగా బ్లాగ్స్ చదువుకుని కాలక్షేపం చేసేయ్ అని ఉపదేశించి నా ఉత్సాహం మీద ఉప్పు జల్లేసింది..నిజమే కదా మనకెందుకులే అనుకుని మళ్ళా వాయిదా వేసేశాను .


కానీ అప్పటి నుండి నాకు చిన్నప్పటి విషయాలు బోలెడు నాన్ స్టాప్ గా గుర్తొచ్చేయడం మొదలయ్యాయి ...అర్రేర్రే ఇంత మంచి ,మంచి ఙ్ఞాపకాలు పెద్దయ్యాకా గుర్తుంటాయో ఉండవో ఇప్పటికే ఉప్పుడబ్బా ఫ్రిజ్ లోనూ ,కొత్తిమీర కట్ట కప్ బోర్డ్ లోనూ పెట్టేసి మర్చిపోతున్నా... వీటినన్నిటిని ఒక చోట రాసుకుని పెద్దయ్యాకా మా పిల్లలకు,మనవలకు చెప్పచ్చు కదా అనిపించేసింది.ఇంకెక్కడో ఎందుకు నా బ్లాగ్లోనే రాసేసుకుందాం .ఎదుటివాళ్ళకు అర్ధం అయినా కాకపోయినా నా శైలి నాకర్ధం అవుతుంది కదా అనేసుకుని లాప్ టాప్ ఓపెన్ చేసాను...ఇక్కడ మీకు పజిల్ ...ఏమి జరిగి ఉంటుందో ఊహించండి..


సరే నేనే చెప్పేస్తా.. మీరు నా గొప్పతనాన్ని అంచనా వేయలేరు ...సాదారణంగా అందరూ passworD మర్చిపోతుంటారు నేను వెరైటీగా user ID ని మర్చిపోయాను. అంటే ఆ రోజు కంగారులో ఏదో విచిత్రంగా పేరు పెట్టి మర్చిపోయా,అది సంగతి .... వారం రోజుల క్రితం క్రియేట్ చేసిన మెయిల్ ఐడీయే గుర్తులేదు నీ మొహానికి ఙ్ఞాపకాలు రాయడమొకటి ఛీ థూ అనేసింది నా మనసు.ఇంకేంటి కధ కంచికి ,కంప్యూటర్ క్లోజ్ కి .ఇలా మొత్తానికి చాలా రోజులు బ్లాగ్ జోలికి వెళ్లలేదు .


ఒకరోజు ఎలాగైతేనేం దేవుడా దేవుడా ఈ సారి ఎలాంటి విఘ్నాలు రాకుండా చూడు స్వామీ అని దణ్ణం పెట్టుకుని, ఈ సారి ఎలా అయినా బ్లాగ్ పేరుతో సహా ముందే చక్కగా ఆలోచించి మొదలుపెట్టాలని నిర్ణయించుకుని ఏం పేరు పెడదామబ్బా ? అనుకోగానే మందారం,నందివర్ధనం,కనకాంబరం ,పారిజాతం అంటూ టకటకా ఒకటే పేర్లు గుర్తొచ్చేయడం మొదలయ్యాయి...చత్ ,నీ ఆడ బుద్ది పోనిచ్చుకోలేదు,ఎప్పుడూ పువ్వులు,చీరలు,నగలు ఇవితప్ప ఇంకేం పేర్లు నీకు తోచవా ,నీలాంటివాళ్ళ వల్లే మన ఆడవాళ్ళ పై జోకులెక్కువైపోతున్నాయి కార్టూన్స్ లో అని నాలో స్త్రీవాది నిద్రలేచి మరీ దులిపేసింది....హూం పోనీ నా ఙ్ఞాపకాలుకు సరిపోయేటట్లు పెడదాం... అంతరంగాలు,గుప్పెడంతమనస్సు,కడలి కెరటాలు...అబ్బేబ్బే మరీ సీరియల్స్ పేరుల్లా ఉన్నాయి పోనీ అన్వేషిత,అనామిక,ఆలోచన,హరి విల్లు... బాబోయ్ ,ఒక్కటీ పొంతన కుదరడంలేదు పేరుకి , రాసేదానికి..


బ్లాగ్ పేరే పెట్టలేనిదాన్ని ఇంక బ్లాగేం రాస్తాను అని దిగాలుగా దిక్కులు చూస్తుంటే అంతకు ముందే మాల కట్టిన సన్నజాజి పూలు కిటికీ ఊచల పై వ్రేళ్ళాడుతూ ఆహ్లాదం గా కనిపించాయి .. అవును ఆ సన్నజాజుల్లాగే నా ఙ్ఞాపకాలు కూడా ఒక్కొక్కటీ కూర్చి నా బ్లాగ్లో పెడతాను కదా అందుకే నా బ్లాగ్ కి సన్నజాజులని పెడదాం అనుకోగానే అదిగో మళ్ళీ పువ్వులూ ,కాయలూ అంటున్నావ్ అని మళ్లీ నిద్రలేస్తున్న స్త్రీవాదిని కాస్తా ..అయితే ఏంటి? నాది ఆడబుద్దే ..ఆడవాళ్ళకు ఆడబుద్ది కాక మగ బుద్ది వస్తుందా ఇంకనోరు మూసుకుని పడుకో అని కసిరి నిద్ర పుచ్చీ మహా ఉత్సాహంగా సన్నజాజులు అని పెట్టాబోయి అనుమానం తో ఎందుకయినా మంచిదని గూగుల్ లో సన్నజాజులు అని కొట్టాను ఆ పేరు మీద బోలెడు బ్లాగ్స్ ఉండేసరికి నీరసం వచ్చేసింది . పోనీ విరజాజులు ??అనుకుని అదీ ట్రై చేసా ఉహూ ఆ పేరుతో కూడా ఉన్నాయి ..మల్లె జాజి??? బాలే ..ఇంకేం పెట్టను నా మొహం అనుకుంటుంటే ఇంక చాల్లే, నువ్వు బ్లాగ్ మొదలుపెట్టినట్లే గాని సింకులో గిన్నెలు తోమేసి ఆ నాలుగు జతలు ఐరన్ చేయి అని కర్తవ్యం బోధించింది నా మనసు.


ఇంక అక్కడనుండి లేవబోతుంటే అప్పుడు గుర్తొచ్చింది అన్ని జాజుల పరిమళాలు కలిపి జాజిపూలని పెడితే ??? (ఏంటలా చూస్తారు 'చప్పట్లూ' ) అంతే ఆ తరువాత చక ,చకా నా బ్లాగ్ తయారయిపోయింది.నేను బ్లాగ్ మొదలు పెట్టేటప్పటికి అప్పట్లో చాలా వరకూ బొమ్మలు పెట్టేవారు కాదు నాకేమో ఎంచక్కా బొమ్మలు పెట్టి రాయాలని కోరిక ,ఎవరన్నా నవ్వుతారేమో అని భయం...చివరకు బొమ్మ పెట్టే రాసి, కూడలికిఎంతో మొహమాట పడుతూ జత చేయమని మెయిల్ పంపి రెండురోజులు ఎదురు చూసా ....అచ్చం చిన్న పిల్లల మాదిరే ....కూడలిలో నా బ్లాగ్ జత చేస్తారా? చేసినా నా పొస్ట్ అందరికీ కనబడుతుందా?ఇంత పెద్ద పెద్ద బ్లాగ్స్ మద్య నా పోస్ట్ అసలెవరన్నా చదువుతారా?ఒక్కరన్నా హాయ్ అని పలకరిస్తారా? ఇప్పటికీ నవ్వొస్తుంది తలుచుకుంటే ...


మొత్తానికి నా పోస్ట్ కూడలి లో కనబడింది ..భలే సరదా అనిపించింది ....కానీ ఆ రోజు పొస్ట్ లు ఎక్కువ రాయడం వల్ల 2 గంటల్లోనే ఆ పోస్ట్ అడుక్కి వెళ్ళిపోయింది ...ప్లిచ్ ...ఒక్కళ్ళు కూడా హాయ్ అనలేదు :)అప్పుడు డవుటొచ్చింది నా వ్యాఖ్యలు బాక్స్ పని చేస్తుందా లేదా అని అప్పుడునాకు నేనే welcome అని అఙ్ఞాత క్రింద స్వాగతం చెప్పేసుకున్నా :)ఆ తరువాత అరుణాంక్ గారు ప్రపుల్లచంద్ర గారు ఇలా అందరూ కామెంటారు భలే ఆనందంవేసింది...

అయితే నేను ఇన్ని రోజులు బ్లాగ్ రాస్తాని అనుకోలేదు ,అందులోనూ కేవలం ఙ్ఞాపకాలు మాత్రమే రాస్తానని అస్సలు అనుకోలేదు .ఏదో ఓ 3 నెలలు రాసేసి వదిలేద్దాం అనుకున్నా.మా ఫ్రెండింటికి వెళ్ళా,ముగ్గులేసా,సినిమాకి వెళ్ళా అని రాస్తే ఎవరు చదువుతారులే అనుకున్నా :)నేనెప్పుడూ ఊహించలేదు నన్ను ఇంత మంది ప్రోత్సహిస్తారని ...నిజంగా నాకు రాజకీయ,సామాజిక,సాహిత్యాల గురించి రాయడం కానీ ,కనీసం వాటి గురించి చర్చించడం కాని చేత కాదు...కాని అలాంటి చక్కని బ్లాగులకు సమానం గా నన్ను ఆదరించారు ...పైగా నన్ను మీ ఇంటి లో అమ్మాయిలా ఎంతో ఆదరణగా చూసారు అది చాలా సంతోషంగా ఉంది ....ఇక మీదట రాయను అని చెప్పను కాని కాస్తా గేప్ తీసుకోవచ్చేమో...ఇంత చక్కని ఆనందాన్ని నాకు ఇచ్చినందుకు ప్రతి ఒక్కరికీ నా హృదయపూర్వక ధన్యవాధాలు...

20, నవంబర్ 2009, శుక్రవారం

ధన్యవాదాలు


మొన్నా మద్య మావారిని బ్రతిమాలుకుని నా పొస్టు లన్నీ ప్రింట్ ఔట్ తీయించి అమ్మావాళ్ళకు ఇప్పించాను.సరే అసలు రిజల్ట్ ఎలా ఉంటుందో అని మా ఇంటికి ఫొన్ చేసి మా చెల్లితో కాసేపు నా పొస్ట్లుల గురించి, మన బ్లాగర్ల గురించి మాట్లాడిన విషయాలు మీతో ముచ్చటించాలాని ఇలా వచ్చాను ..కొంచం అటు, ఇటుగా మా సంభాషణ..

అక్కా నువ్వా !!నీ గురించే అనుకుంటున్నాం ...

నువ్వెప్పుడొచ్చావే ఊరినుండీ ..అది సరేగాని, నేను నా బ్లాగ్ లో కొన్ని పోస్ట్లులు పంపాను చదివారా??..

అదే తల్లీ ఇప్పటివరకూ మాట్లాడుకుంటున్నది..

మా చెల్లి మాటలు పూర్తయ్యేలోపల అక్క లాక్కుని..ఒరే బుజ్జమ్మా ఎంత బాగా రాసావురా,ఎదురుగా నువ్వు కూర్చుని మాట్లాడినట్లు గానే ఉంది ..ఎంత గుర్తే బాబు నీకు ..నీ పెళ్ళి చూపుల్లో ,మీ ఆయన్ని కటకటాల దగ్గరనుండీ చూడమని చెప్పాను అదీ.. మీ కుసుమ గురించిచదివా.. ఇంకా స్వాతంటే ఆ బక్కిది ...పేరుమర్చిపోయా..దాని పేరేంటి??..ఆ.. ఇంకా సువర్ణ మీ ఫ్రెండ్స్ అందరూ గుర్తుకొచ్చేసారురా .. అయ్యో, ఇందాకా కాల్ చేయాల్సింది ..మీ బావ,నాన్న పిలుస్తున్నారు.. ఆటోలో ఉన్నారు ..ఇంకో గంటలో బండి ఉంది..నాన్న సంగతి తెలిసిందే కదా గంట ముందే ప్లాట్ఫాం దగ్గర నించోవలసిందే..ఆరోగ్యం జాగ్రతమ్మా ..మళ్ళీ మా చెల్లి దగ్గరకొచ్చింది ఫోన్..

నువ్వు మరీ మురిసిపోకు..అది చదివింది ఆ మూడు కధలే.....నువ్వొక పోస్ట్లోలో దాన్ని పిసినారి పుల్లమ్మలా రాసావని దానికి తెలిస్తే బుజ్జమ్మ కాస్తా బజ్జమ్మ అయిపోతుంది.. .

ఏ ..అన్ని పొస్ట్లు ఎందుకని చదవలేదూ ..

అంత తీరిక ఏది ..దానికీ, వాళ్ళాయనకూ ఆ షాప్ ఉంటే చాలు అన్నం,నీళ్ళు అక్కరలేదు,ఒక్క రోజు కూడా ఉండనివ్వరు బావ,తెలిసిన విషయమే కదా..

హూం..ఇంతకూ అమ్మ చదివిందా..

చదివిందా.. అని మెల్లగా అడుగుతావేంటి ..యే రోజు వాటిని చదివిందో, ఆ రోజునుండి అమ్మకు, నాన్నకు మధ్య వన్ సైడ్ యుద్దం నిరవధికంగా సాగుతూనేఉంది..అందులోనూ ఒక పోస్ట్ లో అమ్మ గురించి తెగపొగిడేసి రాసావ్ కదా,ఆ పుత్రికోత్సాహం తట్టుకోలేక పోతుంది పాపం ..అసలు నాన్న వల్లే నీ ప్రతిభ మట్టిలో మాణిక్యం లా అయిపోయిందంటా ,లేకపోతే ఈ పాటికి నా కూతురు రాధ-మదు సీరియల్ లాంటిదో, చక్రవాకం సీరియల్ లాంటిదో రాసిపడేసేది అంతా మీవల్లే,మీవల్లే అని పదే పదే చెప్పి పాపం నాన్న కూడా అంతా నావల్లే,నావల్లే అని అమాయకంగా కుమిలిపోయేలా హిప్నటైజ్ చేసిపడేస్తుంది ..

ఇంక నోరుముయ్యి గాడిదా.. కనీసం బాగా రాసావ్ అని ఒక్కమాట అన్నావే..

అంటే, ఇంక ఆప్షన్ లేదా అక్కా.. బాగా రాసావ్ అని ఒప్పేసుకోవలసిందేనా?? ..సరే కుళ్ళకు తల్లీ ..నీ పొస్ట్ లే కాదు దానికి వచ్చిన వాఖ్యలు కూడా కంఠతా వచ్చేలా చదివాను ..

నేను నమ్మను, అయితే నాకు మొదటి సారిగా వాఖ్య రాసిన వాళ్ళ పేరేమిటో చెప్పు చూద్దాం..

అరుణాంక్ ..

అంత కరెక్ట్ గా ఎలాచెప్పావే??

హి హి..చేతిలో నువ్వు పంపిన కాగితాలున్నాయి..లేకపోతే ఇదేమన్నా ఎక్జామా కంఠతా పట్టడానికి మొహం చూడు..

అరుణాంక్ గారు చాలా మంచివారు తెలుసా..

ఎందుకూ? వాఖ్య రాసినందుకా ..

నీ మొహం ..ఒక సారి తన బ్లాగ్లో వాళ్ల ఆవిడ ఊరెళితే తలుచుకుంటూ గజల్ శ్రీనివాస్ గారు పాడిన 'ఇల్లు ఇపుడు ఇల్లులా లేనేలేదు ' అనే పాట లింకిచ్చారు ఎంత బాగుందో..

మరింకేం సేవ్ చేసి నువ్వు ఇండియా వచ్చినపుడు బావగారిని వినమని చెప్పు..

ఎవరూ, మీ బావా .. నేనిలా ప్లైట్ ఎక్కంగానే ..నో నాగమణీ, ఎంజాయ్ అని ఎస్ ఎం ఎస్ లు ఇచ్చుకుంటారు..మళ్ళీ నన్ను తలుచుకుని పాటలు వినడం ఒకటి, ఆ క్రికెట్ బేట్ కి అంకితం అయిపోతారు ..

హ హ అన్నట్లు ఇంకొకటి గమనించాను అక్కోయ్ .. నీ బ్లాగ్ ని రెగ్యులర్గా చదివేవాళ్ళు కూడా ఉన్నారక్కా వేణు శ్రీకాంత్,పరిమళం,లక్ష్మి,సిరి సిరి మువ్వ ,శేఖర్ పెదగోపు ,కిషన్ అబ్బో చాలామంది.

ఆ .. వేణు శ్రీకాంత్ గారు అయితే నా ప్రతి పోస్ట్ తప్పని సరిగా చదివి వ్యాఖ్య రాస్తారు ..తనకి పాటలంటే చాల ఇష్టం అందుకని మంచి మంచి పాటలన్నీ ఒక బ్లాగ్ లో రాస్తుంటారు ..పరిమళం గారున్నారే ..ఆవిడ ఎంత మంచారో తెలుసా తన ప్రొఫైల్ లో నేను తెలుగుమాత్రమే తెలిసిన ఒక మామూలు అమ్మాయినీ అని అమాయకం గా రాసినా, ఎంత బాగా రాస్తారో తెలుసా..తనపొస్టు లన్నీ అచ్చమైన కోనసీమ అందాన్నీ కళ్ళముందు నిలుపుతాయి ..ఇంక లక్ష్మి గారు ఉన్నారు కదా తను 'ఇస్రో ' లో పే..ద్ద మేనేజర్ తెలుసా.. అయినా కొంచం కూడా గర్వం ఉండదు..మళ్ళీ పోస్ట్ లయితే అదిరిపోతాయి..ఇంక శేఖర్ అచ్చం వేణు గారిలాగే చాలా సింపుల్ గా,మంచిగా ,ఇంకా హాస్యం గా కూడా రాస్తారు .. ఇక మువ్వ గారి అసలు పేరు వరూధిని..తను బాగా వ్రాసిన ప్రతి ఒక్కరినీ అభినందిస్తారు,తన పోస్ట్లు కూడా బాగుంటాయి ..ఇంక ఆ కిషన్ ఉన్నాడే, తను కోనసీమ అమ్మాయినే కట్టుకుంటా అని కంకణం కట్టుకున్నాడు అట ,తన ప్రొఫైల్ లో రోజుకో ఫొటో మారుస్తాడు కాని పాపం ఇంకా ఎవరూ పడలేదు..

అబ్బా ఇంతమంది బ్లాగ్ పేర్లు ఎలా గుర్తు పెట్టుకున్నావు అక్కా బాబు ..కొంత మంది పేరు లయితే అచ్చం ఒకలాగే ఉన్నాయి.. సృజనలు 3 ,నరేంద్ర చెన్ను పాటి,నరేష్ నందం ..శివ బండారు ,శివ చెరువు కంఫ్యూజ్ గా లేదూ..

గుర్తుపెట్టు కోనక్కరలేదు వాళ్ళ బ్లాగ్ మీద క్లిక్ చేస్తే వాళ్ళ బ్లాగ్ కనబడుతుంది ..అందులో ఒక సృజన ను సుజ్జి అంటారు తను చిన్న,చిన్న కవితలు రాస్తుంది బాగుంటాయ్ ..ఇంకో అమ్మాయి స్మృతుల సవ్వడి అని బ్లాగ్ లో తన పెళ్ళి అయిన తరువాత విషయాలు భలే రాస్తుంది .. ఇంకో అమ్మాయి సృజనారామానుజన్ తను కవితలు అవి రాస్తుంది కాని తన బ్లాగ్లో 50% తన ఫ్రెండ్ గీతాచార్య గురించి రాస్తుంది అన్నమాట ..

గీతాచార్యా !! ఏదో ప్రొఫెసర్ పేరులా ఉంది కదక్కా..
నిజంగా ప్రొఫెసరేనే తను..
అవునా !!ఎందులో ..
ఏమో నాకేం తెలుసూ ప్రొఫెసర్ అని తెలుసంతే ..

ఇవేం పేర్లక్కా జీడిపప్పు,జిలేబీ ,మలక్ పేట్ రౌడీ అనీ అవన్నా పర్లేదు అడ్డగాడిదా ,పిచ్చోడు అని విచిత్రంగా ..

ఓ వాళ్లా ఊరికే సరదాగా అలా పెట్టుకున్నారు..జీడిపప్పు గారు ఎక్కువగా అమెరికా గురించి రాస్తుంటారు.. ఇంకా పిచ్చోడుగారు ఎవరి పోస్ట్లు బాగున్నా వాళ్లకు ప్రొత్సాహం గా వాఖ్యను రాస్తారు తను పోస్ట్లేం రాయరు..ఇక మలక్ పేట్ రౌడీ గారు ఏవో వీడియో మిక్సింగ్ లు మామూలు పోస్ట్లు రాస్తారుగాని వాళ్ళ అమ్మ గారు తెలుగు పండిట్ అనుకుంటా ఈయనకూడా పద్యాలు రాస్తుంటారు కానీ తక్కువ ..ఇక వీకెండ్ వస్తే చాలు బ్లాగ్లోకం అంతా కిష్కింద కాండ చేసేస్తారు..ఈయనకు తోడుగా మంచుపల్లకి,ధన్రాజ్ మన్మధ ,నాగ ప్రసాద్,శశాంక్ ఇలా కొందరు ఫ్రెండ్స్ కలిసి ఇంక అల్లరే అల్లరన్నమాట..

అబ్బో ..ఈ పేర్లు బాగున్నాయి చూడక్కా నీహారికా,భావన,ప్రపుల్ల చంద్ర ,సునీత ,అన్వేషీ ...

కదా!! నేనూ అదే అనుకుంటా..ప్రపుల్ల చంద్ర గారేమో జపాన్ లో ఉంటారు ఫొటోస్ అవి తీస్తారు ..ఇంకా రాణి గారు ,మధురవాణి గారు వీళ్లందరూ ఫొటోస్ ఎంత బాగా తీస్తారు తెలుసా..నీహారిక, గారు ,నేనూ ఒకసారి అలిగిన వేళనే చూడాలి అని పేరుతో ఒకేసారి పోస్ట్లు వేసాం విచిత్రంగా ..ఇంక భావనగారు పేరు లోనే భావుకత్వం వినిపిస్తుంది ఎంత బాగారాస్తారో చెప్పడం కాదు చదివితే తెలుస్తుంది..సునీత గారు ఒక పోస్ట్లో రక రకాల మొక్కలు,పూల చెట్లు గురించి వ్రాసారే ,ఎన్నేన్ని రకాలో తెలుసా ..వెంటనే తనదగ్గర గార్డెనింగ్ నేర్చుకోవాలనిపించింది.. అమ్మో ఒక్కొక్కరిలో ఒక్కో టాలేంట్ .. ఇంక అన్వేషి ,నాకేమో అన్నయ్య లాంటివాడన్నమాట ..

ఆహా.. బ్లాగ్స్ లో సెంటిమెంట్లు కూడా నా తల్లీ .. ఇంక అక్క, తమ్ముడు ఎవరూ లేరా..

అక్క కాదుగాని వదిన వుంది హ హ ..అన్వేషి వైఫ్ లే.. ఇంకో అబ్బాయి మనోహర్ అని తను అక్కా ,అక్కా అని కామెంట్స్ రాస్తాడు చూడూ ..

ఇంకేం తమ్ముడు కూడా దొరికేసాడు నీకు..

అసలు బ్లాగ్ లోకంలో బోలెడు మంది నిజమైన అక్కా చెళ్ళెళ్ళు,భార్యా భర్తలు ఉన్నారే ..రమణి- మేధ, ప్రియ-వైష్ణవి ,జయ-మాలా కుమార్ ..అసలు ఈ మాలా కుమార్ గారు ఉన్నారు చూడూ తను పెద్దావిడే గానీ ఎంత బాగా చలాకిగా పొస్ట్లు రాస్తారో ..ఇంకా శ్రీ లలిత గారు ,భమిడి పాటి సూర్యలక్ష్మి గారు ,p.sm లక్ష్మి గారు వీళ్ళందరూ పెద్ద వాళ్ళమైపోయాం మనకెందుకు అని అనుకోకుండా భలే పోస్ట్లు రాస్తారు..ఒక్కోకరిదీ ఒక్కో శైలి ..ఒక్కో పొస్ట్ రాస్తే అమ్మో బాబోయ్ అని మళ్లీ 15 డేస్ ఇంకో పోస్ట్ వేయను నేను ..అదే తృష్ణగారు ఇంకా మురళిగారు,అమ్మ వొడీ లాంటి వారైతే రోజుకో పోస్ట్ ..మళ్ళీ బ్రహ్మాండమైన విషయాలు రాస్తారు తెలుసా ..రాజకీయాలు,నవలలు గురించి అబ్బా ఒక్కటికాదు ...కొత్త పాళిగారని ఒక ఆయన ఉన్నారు ఆయన భరతనాట్యం కళాకారులన్నమాట ..ఒక సారెప్పుడో నెట్ లో చూసా ఆయన ఫొటోస్ ..ఇంక జ్యోతిగారి సంగతి సరే సరి ఒక ప్రక్క వంటల బ్లాగ్స్ ,మరొక పక్క బ్లాగ్లో వచ్చే సందేహాలకు పరిష్కారాలు చెప్తూ మరొక బ్లాగ్ ఇంకో ప్రక్క ప్రమదావనం అని ఇలా చాలా చాలా చూస్తారు.భాస్కర్ రామరాజు గారని భలే రాస్తారులే ఆయన కూడా వంటలగురించి .

ప్రమధావనం ఏంటక్కా? ..
అంటే అమ్మాయిలందరూ అందులో మాట్లాడుకుంటారు ,మంచి పనులవి చేస్తారంటా..నేను చేరలేదు..
ఎందుకని??..
నా సంగతి తెలిసిందే కదే నేను మెయిల్ చెక్ చేయడమే అమావాస్యకో ,పున్నానికో చూస్తా నా పనులకు పోస్ట్లు రాయడానికే తీరిక ఉండటం లేదు.. అయినా ఏదైనా పోస్ట్ గురించి మాట్లాడాలంటే తను మెయిల్ ఇస్తారు కదా.

ఒహ్ ఆవిడ గురించేనా ఇంతకు ముందొక పోస్ట్లో రాసావ్..ఇంకా ఎవరో సుజాత,అబ్రకదబ్ర గారు ఉషగారు అని ...

ఆ ..ఆవిడే ..సుజాత గారైతే జర్నలిస్టో మరి ఎడిటరో తెలియదు కాని మొత్తానికి పత్రికా ఆఫిస్లో చేస్తారని తెలుసు అందుకే ఆమె అంత అలావోకగా పొస్ట్లు రాసేస్తారు.. ఇంక అబ్రకదబ్ర గారైతే అమ్మో ఆయనకు బోలెడువచ్చు పియానో అంటా,, ఇంకా ఫొటోస్ తీస్తారు ఇంకా మంచి బొమ్మ లేస్తారు..ఇంకా కధలు రాస్తారు ..బొమ్మలైతేరా... పెన్ను ఉంటుందా దాని చుక్కలతో ఒక బొమ్మ వేసారు తెలుసా భలే ఉంది ..

అంతేలేక్కా ,నేను వెంకటేశ్వర సహస్ర నామాలతో వెంకటేశ్వర స్వామిని వేస్తే ఒక్క సారన్నా పొగిడావా..

హహ ఒక అమ్మాయి ఉంటుందే కిరణ్ అని ఆ అమ్మాయి బొమ్మలు చూస్తుంటే నువ్వు చిన్నపుడు బయట మెట్లమీద నీ స్కూల్ బాక్స్ వళ్ళో పెట్టుకుని తెగ వేసేసేదానివి కదా.. అక్కేమో , అలా కాదు ఇలా అని చెప్పేది అదే సీన్ గుర్తొస్తుంది.. ఇంకా లీలామోహనం అనే బ్లాగ్ ఆయన క్రిష్ణుని బొమ్మలు బాగా వేస్తారు..
ఇంక ఉష గారి గురించి చెప్పాలంటే ఒక్క రోజు పడుతుంది..బాబోయ్ ఆమె కవితలొక్కటే కాదు, పెద్ద పూల తోట పెంచుతుంది తెలుసా ..తను 100 మంది కి ఒక్క చేత్తో వంట చేస్తుంది అంట టెన్షన్ పడకుండా..మనకు ఒక్కరికి వండటమే చేతకాదు ...

మనకి అని నన్ను కలుపుతావే..నేను బాగానే చేస్తా..

నీ మొహంలే , ఇంకా వాళ్ళిళ్ళు చా..లా పెద్దది .. ఇంటి ఎదురుగా బోలెడు పూల మొక్కలు,కొలను,బాతులూ ..అస్సలు ఆవిడకు గర్వం ఉండదు తెలుసా ఎంత టాలెంట్ ఉన్నా..

ఇవన్నీ నువ్వెక్కడ చూసావ్ ..

ఇంకెక్కడ బ్లాగ్లోనే ఒక సారి ఫొటోస్ పెట్టారులే..

అమ్మో ఆవిడ వ్యాఖ్యలు కూడా చదవడానికి కష్టం గా ఉన్నాయక్కా..చాలా గ్రాంధికం,భావుకత్వం కలిపి రాస్తారు కదా..ఇంట్లో కూడా ఇలాగే మాట్లాడుతారా??..

ఏమో ..కాని తన కవితలు చదివి చాలా మంది చర్చలకు వస్తారు ..వాళ్ళందరూ కూడా భలే రాస్తారు వాళ్లకు అర్ధం అవుతుంది ..ఈ లెక్కన మనవి మాంచి మట్టి బుర్రలన్నమాట..

ఇదిగో మళ్ళీ నన్ను కలుపుతావ్ ...

ఇంకా ఉషగారిలాగే రాధిక గారని ఒక అమ్మాయి కవితలు రాస్తుంది ఎంత హాయిగా ఉంటాయో..నిషిగంధ అని ఇంకో అమ్మాయి ఉంది..తనోసారి ఒక కవిత రాసిందే ..ఒక పువ్వేమో అయ్యో నా ఫ్రెండ్స్ అందరినీ కోసుకుని వెళ్ళిపోయారు ..ఒంటరినైపోయాను నేను దేవుని గుడిలో లేనూ ,కనీసం అమ్మాయి జడలో లేనూ అని ఫీల్ అవుతుంది ..అబ్బ ఎంత బాగుందో తెలుసా కవిత ..

మరి మిగిలిన వారివి కూడా ప్రింట్ తీసిపంపకపొయావా అక్కా ...

చాల్లే నాకే ఓ దిక్కూ దివాణా లేదు ..మళ్ళీ వాళ్ళందరివీ తెమ్మంటే మీ బావతో పడగలనా.. అయినా ఎక్కడన్నా సేవ్ చేసి పెట్టుకుంటా ..అందులోనూ పద్మార్పిత గారి కవితలు అంటే మీ బావగారికి మహా ఇష్టం..అయ్యగారు పెళ్ళికాకముందు ఇలాగే కవితలు రాసేసేవారంట ..ఆవిడ ప్రేమ మీద రాస్తుందిలే..

అమ్మో ,అయితే ఎవరైనా అమ్మాయికి ఇచ్చే ఉంటారక్కా ఈ లెక్కన..

పాపం మీ బావకో సెంటిమెంటుంది ..ఈయనగారు ఎవరిని ఇష్టపడేవారో ఆ అమ్మాయికి నెక్స్ట్ మంత్ లో పెళ్ళి అయిపోయేదంట .అలా ఆ పిల్లలు బ్రతికిపోయారన్నమాట బావ కవితలు చదవకుండా ...

హ హ బావ గారిని అనకపోతే తోచదుకదా నీకు..

నీమొహం లే అలా దిష్టి తీసుకుంటా గాని.ఇంకా శృతిగారని తను బాగా రాస్తారు..

ఏంటీ అందరూ అమ్మాయిలే రాస్తారా కవితలు..

అయ్యబాబోయ్ అబ్బాయిలు ఈ మాట వింటే కవితలతో పొడిచేస్తారు నన్ను ..బొల్లోజు బాబా గారు,దిలీప్ గారు అర్జున్ పణిప్రదీప్,బృఃహస్పతిగారు,రెడ్డి గారు,ఆనంధ్,ఆత్రేయ గారు ప్రేమికుడు ఒక్కరా ఇద్దరా అసలు 80% కవితలే రాస్తారు..ఇంకా దుర్గేశ్వరగారని ఆయన దేవుని మీద రాస్తారు.

మరి హాస్యం నువ్వు ఒక్కదానివేనా రాసేది ..

ఇంకా నయం, మహా మహులున్నారు రిషిగారు అని ఇంకా శ్రీవిద్య అని ఆ అమ్మాయి పోస్ట్లు చూస్తే నువ్వే గుర్తు వస్తావే బాబు..ఇంకా సుభద్ర అని ఒక అమ్మాయుంది, తను రాస్తే అర్జెంట్ గా మా ఇంటి ప్రక్కన ఉంటే బాగుండును ఈ అమ్మాయి బోలెడు కబుర్లు చెప్పుకోవచ్చు అనిపిస్తుంది ..ఇంకా లలితగారు అని తను రాసింది చదివితే , మా ఫ్రెండ్ కళ్యాణియే, కళ్యాణి తన పోస్ట్ చదివినపుడల్లా కళ్యాణీని ఊహించుకుంటా ..అశోక్ వర్మా అని ఆ అబ్బాయికూడా భలే రాస్తాడు ,ఇప్పుడేందుకో రాయడం లేదు.

ఇంతకీ సింగపూర్ వాళ్ళు ఎవరూ లేరా ??.

ఉన్నారు...శ్రావ్యా,మహిపాల్ ఇలా ఉన్నారు కొంతమంది .. ఇంకా అఙ్ఞాతలుగా వచ్చే వాళ్ళు చాలమంది పేర్లు రాయరు వాళ్ళు కాని రాజ్ కుమార్,పద్మ అని కొంతమంది రెగ్యులర్ గా నా పోస్ట్లు చదువుతారు .. ఇంకా వినయ్,మాఊరూ,హరేకృష్ణ ,చైతన్య ,శ్రీనివాస్,స్వప్న,కిరణ్మయి,కుమార్,బోనగిరి,శరత్,నుతక్కి,రుత్,ఆదిత్య,భవాని,సురబి,జాహ్నవి,శేఖర్,ప్రభాకర్,సందీప్,మహేష్,బ్లాగాగ్ని,సుధాకర్,శివరంజని,అభిసారిక, ...
అబ్బా ఆపక్కా బాబు శాంతి స్వరూప్ ఏమన్నా పూనాడా జాబులూ- జవాబులు కార్యక్రమంలా వరసపెట్టి పేర్లు చదువుతున్నావ్ ..ఇంక నీకు అలుపు రాదా...

ఓసి గాడిదా..

నువ్వు గాడిదా అన్నా,ఇంకేమన్నాసరే , నేను మా ఆయనకు కాల్ చేయాలి..గంటన్నర నుండి మాట్లడుకుంటున్నాం ..తను కాల్ చేసారేమో ఎంగేజ్ వస్తుండి ఉంటుంది ..

హూం సరే కాని..

అని అలా ముగించేసానన్నమాట..అదన్నమాట సంగతి.. కాబట్టి ఇన్నాళ్ళూ నన్ను ప్రోత్సహించిన ప్రతి ఒక్కరికి నా ధన్యవాదాలు :)

14, నవంబర్ 2009, శనివారం

తికమక-మకతిక



ఒక సారి నేనూ ,మా అక్క ఏదో షాప్ కి వెళుతున్నాం..ఉన్నట్లు ఉండి మా అక్క మాట్లాడటం మానేసి..ష్..ష్ అంటూ నన్ను దాటుకుని ముందుకు వెళ్ళి ,ఒక బడ్డీ షాప్ దగ్గర అటు తిరిగి ఏదో కొంటున్న అమ్మాయిని వెనుకనుండి వీపు మీద ఒక్క దరువేసింది..పాపం ఆ పిల్ల ఊహించని ఆ పరిణామానికి జడుసుకుని కాసేపు బిత్తర చూపులు చూసింది .. ఆ వెంటనే మా అక్క ..ఏమే సత్యవేణీ !!నేనూ..గుర్తు పట్టలేదా అని పళ్ళన్నీ బయట పెట్టి ఇకిలించింది గాని, సదరు బాధితురాలు సత్యవేణికి మాత్రం ఇదెవరో గుర్తు రాలేదు సరి కదా ,ఇది చేసిన పనికి కాసింత కోపం గా ఎవరండి మీరూ అంది .. నాకు సీన్ అర్ధం అయిపోయి, అక్కా ఇంక చాలు పద నువ్వు..ఎవరినో చూసి ఎవరో అనుకుంటున్నట్లున్నావ్ అన్నాను చెయ్యి పట్టుకుని లాగుతూ..అది నా చేయి విదిలించి నీ మొహం.. అదీ, నేనూ అయిదో క్లాస్లో ఫ్రెండ్స్ మి,కాసింత పెద్ద వాళ్ళం అయిపోయాం కదా అందుకే గుర్తు పట్టలేదు కదా సత్యవేణీ అంది ..

ఆ అమ్మాయి కొరకొరా చూస్తూ నేను సత్యవేణీకాదు ,నాగమణీ కాదు మీరసలు ఎవరో నాకు తెలియదు అంది.. బట్టీ కొట్టువాడు వెటకారం గా కిసుక్కున నవ్వాడు.. నాకు గొప్ప అవమానంగా అనిపించింది.. కాని, మా అవతారం కదలదే ..అది కాదు సత్యవేణి! నువ్వూ,నేనూ చిన్నప్పుడు ఫలానా ,ఫలాన స్కూల్ లో చదివాం కదా అని ఫ్లాష్ బ్యాక్ తవ్వకాలు మొదలెట్టింది కాని నేను బలవంతంగా లాక్కొ చ్చేసా..నిజంగా అది నా ఫ్రెండేనే అంది అక్క వెనక్కి వెనక్కి చూస్తూ ..ఇంక నోరు మూస్తావా ..అయినా ఆ పిల్ల నా పేరు అదికాదు మొర్రో అన్నా వినవేంటి.. అంత మనుషులని గుర్తు పట్టలేవా ..ఇలా అయితే ఫ్యూచర్ లో చాల కష్టం అక్క నీకు అని తిడుతూ ఇంటికి లాక్కొచ్చేసాను.. కాని అప్పటికి నాకు తెలియదు విధి నా వైపు చూసి విచిత్రం గా నవ్విందని..

అలా ఎందుకు నవ్విందో పెళ్ళయిన కొత్తలోనే తెలిసింది నాకు.. ఒక రోజు నేనూ,మా ఆయన గుడికి వెళ్ళాం ..పూజారి ఇస్తున్న తీర్ధం తాగుతూ ఎదురుగా చూసా.. నాకు కాసింత దూరంలో ఒక ఆవిడ నా వైపు చూస్తున్నట్లు అనిపించింది..ఈవిడ నా వైపు చూస్తుంది ఏమిటీ ?..ఈ ఊళ్ళో మనకు తెలిసిన వాళ్ళెవరబ్బా?నిజంగా నావైపేనా చూస్తుంది ??మళ్ళీ చూసాను ఆమె వైపు ..ఈ సారి ఆవిడ ఇంకెవరితోనోమాట్లాడుతుంది . నన్ను కాదేమోలే అనుకునేంతలో ఆమె మళ్లీ నా వైపు చూసి సన్నగా నవ్వినట్ట్లు అనిపించింది ..ఏంటో ..మనకెందుకులే అనుకుని నేను ఇంటికొచ్చేసాను ..

ఆ మరుసటి రోజు మా అత్తగారు బయట నుండి రావడం ,రావడం నన్ను పిలిచి..నిన్న గుడిలో' పెద్ద అత్తగారు' వచ్చారంట కదా అన్నారు.పెద్ద అత్తగారా?? ఆవిడ ఎవరు అన్నట్లు గా చూస్తున్నా .. నిన్ను చూసి పలకరింపుగా నవ్వినా నువ్వు నవ్వలేదంటా.. కనీసం పలకరించలేదంటా అన్నారు .. అప్పుడు లీల గా గుర్తు వచ్చింది నిన్నటి విషయం.. ఓ ఆవిడా !! ఆవిడ ఎవరో నాకు తెలియదు అత్తయ్యగారు ..నన్ను కాదనుకున్నాను అన్నాను మెల్లగా..మా అత్తగారు బోలెడు ఆక్చర్య పోతూ అలా ఎలా గుర్తు పట్టలేదమ్మాయ్ పోయిన వారం ఆవిడని, వాళ్ళ అమ్మాయిని అందరినీ పరిచయం చేసాను కదా ..పాపం అవతల పెద్దావిడ ఎంత బాధ పడ్డారనుకున్నావూ,తప్పు కదా అని కాసేపు ట్యూషన్ చెప్పి వెళ్ళారు నాకు.. అయ్యో పాపం పెద్దావిడ మనసు ఎంత నొచ్చుకుందో .. ఆవిడ నవ్వినప్పుడైనా ఒక నవ్వు నవ్వాల్సింది .. అయినా పెళ్ళయిన దగ్గర నుండి ఎవరో ఒకరు రావడం..పలకరించడం ..ఎంతమందిని అని గుర్తు పెట్టుకుంటా అని స్వగతంలో అనుకుని అప్పటికి ఆ విషయం మర్చిపోయా..


సరే ఆ తరువాత ఇక్కడకు వచ్చాకా ఒక సారి మార్కెట్కి వెళ్ళాను మా ఆయనతో..నువ్వు కూరలు కొంటూ ఉండూ నేను ఫ్రూట్స్ కొంటాను అని ఆయన అటు ప్రక్కకు వెళ్ళారు.. నేను మా ఆయనకు నచ్చని కాకర కాయ,వంకాయ,క్యాబేజీ సీరియస్సుగా బాస్కెట్లో వేస్తూ ఎదురుగా చూసాను.. ఎవరో అబ్బాయి (తమిళియన్)నన్ను చూస్తున్నట్లు అనిపించింది .. నన్నా?? అబ్బే ,నన్ను అయి ఉండదు అనుకుంటూ ఒక సారి అటుఇటూ చూసా.. కాసింత దూరంలో మా ఆయన యాపిల్స్ కొంటూ కనిపించారు.. వెనుక ఒక ఇద్దరు చైనీస్ అటు తిరిగి ఏవో మాట్లాడుకుంటూన్నారు..ఇంకెవరు లేరు .. అంటే నన్నే కదా ??? మళ్ళీ ఎదురుగా చూసాను ..ఈ సారి చిన్నగా నవ్వాడు..

నాకు విషయం అర్ధం అయిపోయింది.." ఓరి దుర్మార్గుడా "పెళ్ళి అయిన అమ్మాయికి సైట్ కొడతావా..కళ్ళు పోతాయ్ అని ఆవేశ పడబోయాను కాని , నాకు పెళ్ళి అయిందన్న విషయం నాకు తెలుసు, పాపం ఆ అబ్బాయి కి ఎలా తెలుస్తుంది?? ఇలా మెట్టెలు ,మంగళ సూత్రాలు కనబడకుండా, చుడిదార్లలో తిరుగుతూ ఉంటే ??అనుకుని ఆగిపోయాను.. ఒక ప్రక్క నా మనసు, నిన్ను పెళ్ళయినా ఒక అబ్బాయి చూస్తున్నాడంటే ఈ లెక్కన నువ్వు గొప్ప అందగత్తెవే బాబు అని డండనక డండనకా అని డాన్స్ వేస్తుంది అది వేరే విషయం అనుకోండి ..


సరే నాకు పెళ్ళి అయిన విషయం ఆ అబ్బాయికి తెలియ చెప్పి పశ్చాత్తాపం పడేలా చేయాలని కంకణం కట్టుకున్నా కాని ఎలాగో తెలియలేదు ..తెలుగు సినిమా హీరోయిన్ లా ఒక సారి మంగళ సూత్రాలను కళ్ళకు అద్దుకుంటే ?? అనిపించింది కాని మరీ అంత బాగోదేమో అనిపించింది ..ఆ వెంటనే మహత్తరమైన అయిడియా వచ్చి గభ గభా మా ఆయన దగ్గరకు వెళ్ళి ఆయన చేతిని నా చేతులతో చుట్టి నుంచున్నా..నా వైపు ఒక సారి చూసి కూరలు కొనేసావా అన్నారు ..'ఊ' అని అటు చూసాను ..ఈ సారి ఆ అబ్బాయి' హాయ్' అని చేయి ఊపాడు.. అయ్యబాబోయ్ ..ఎంత ధైర్యం..ప్రక్కన మా ఆయన ఉండగా కూడా హాయ్ చెప్తాడా !!వీడి చేతులు పడిపోనూ అని వాడి జీవితం మీద వాడికే విరక్తి వచ్చేటటువంటి అసహ్యకరమైన చూపు ఒకటి అతని మీద విసిరి మొహం తిప్పేసుకున్నాను..


మరి ఎప్పుడు వచ్చాడో తెలియదు 'హలో 'అన్నాడు వెనుక నుండీ ..అంతే.. నేను భయం తో దేవుడా,దేవుడా ఇదేంటి ఈ అబ్బాయి ఇలా వచ్చేసాడు..ఏం గొడవ జరుగుతుందో ఏమో అనుకుని మా ఆయన వెనుకకి పారిపోయి ,ఆయన టీ షర్ట్ పట్టుకుని, ఏవండి అటు వెళదాం అక్కడ బ్రెడ్ కొనాలి అని వెనక్కి లాగేయడం మొదలు పెట్టాను ..ఏంటా కంగారు !!అని నన్ను వారిస్తూ ఆ అబ్బాయి వైపు చూస్తూ.. ఓ ..హాయ్ ఏంటి ఇలా వచ్చారు అన్నారు అతనికి చేయి కలుపుతూ ..అంటే వీళ్ళిద్దరూ ఫ్రెండ్సా ??అని అవాక్కయి చూస్తుండగా..వీకెండ్ కదా సామాను కొనడానికి వచ్చాను...మీరు అటు ఉన్నారు కదా కనబడలేదు ..మీ వైఫ్ ని పలకరించాను .. ఇంకేంటి విశేషాలు అని కాసేపు మాట్లాడి వెళ్ళిపోయాడు అతను..

అతను అలా వెళ్ళగానే మా ఆయన చీవాట్లు ..అవతల ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడుతుంటే అలా లాగేస్తావే?? ఏమనుకుంటాడు..కనీసం పలకరించాలిగా అలా గుడ్లప్పగించి చూసే బదులు అన్నారు.. అంటే మీ ఫ్రెండ్ అనుకోలేదు అండి అన్నాను..అనుకోక పోవడం ఏమిటీ ..మొన్న వారం ఫలానా పార్టీలో అతన్ని, ఆయన వైప్ ని పరిచయం చేసాకదా..వాళ్ళవిడతో మాట్లాడావ్ కదా అన్నారు..మా ఆయన కూడా వాళ్ళ అమ్మగారిలాగే ..ఒక 10 నిమిషాల్లో 10మందిని పరిచయం చేసి గుర్తు పెట్టెసుకో అంటే ఎలాగా??..ఓ ...వాళ్ళా ..అప్పుడు అతనికి మీసం లేదేమో కదా ?అన్నాను గుర్తు వచ్చీ, రానట్లుగా ఉంటే..నీ మొహం ఇంక పద అన్నారు.. ఇంకా నయం అతనివైపు చండాలంగా చూసా అని తెలిస్తే ఇంకేమనేవారో ..


ఆ తరువాత ఒక సారి ఇండియా వెళ్ళినపుడు మా ఆడపడుచు పాప బారసాల జరుగుతూ ఉంటే నేను మాంచి బిజీగా అటు ,ఇటూ తిరుగుతూ పనులు చక్కపెట్టుకుంటుంటే మళ్ళీ షరా మామూలే..ఒకావిడ నా వైపు చూస్తూ కనబడింది.. హే భగవాన్!! ఏమిటి నాకీ పరీక్షా ..అన్నీ బాగానే గుర్తుంటాయి కాని ,ఇలా అప్పుడప్పుడూ ఏదో పార్టీలలోనో, ఫంక్షన్లలోనో పరిచయం అయిన వాళ్ళు చాలా తక్కువగా గుర్తుంటారు..అదేంటోగాని వాళ్ళకు మాత్రం నేను బాగా గుర్తుంటాను..మీరు ఫలానా పార్టీకి ఫలానా డ్రెస్ వేసుకున్నారు కదా ,ఫలానా నగలు పెట్టుకున్నారు కదా అని చెప్తుంటే వాళ్ళ ఙ్ఞాపక శక్తికి నేను నోరెళ్ళబెడతుంటా..మరినాకేం వచ్చి ఏడ్చిందో తెలియదు గాని ఈ తికమకతో మా చెడ్డ బాధ అయిపోతుంది నాకు..

సరే ఏది ఏమయినా ఈసారి మా అత్తగారితో ట్యూషన్ తప్పించుకోవాలంటే నేనే ఆవిడను ముందు పలకరించేస్తే ఒక పని అయిపోతుంది అనుకుని ఆవిడ దగ్గరకు వెళ్ళాను..ఇప్పుడు ఏమని పలకరిచాలి?..సదరు మహిళ నాకు అక్క అవుతుందా?? పిన్నా?? వదినా?? ఏమని పిలవాలి అని కాసేపు తర్జన బర్జనలు పడ్డాకా ,సరే వరసలేకుండా మేనేజ్ చేసేద్దాం అనుకుని హి హి బాగున్నారా అండి అన్నాను .. ఆవిడ నవ్వుతూ ఆ బాగున్నాను అన్నారు.. హమ్మయ్యా ఒక పలకరింపు అయ్యింది నెక్స్ట్ ఏమనాలి??? అదేంటి ఇప్పుడు వచ్చారు ప్రొద్దున్నే రావాల్సింది అన్నాను.. ఎక్కడా ..పిల్లలతో కుదరలేదు ఆవిడ జవాబు..హమ్మయ్యా పిల్లలున్నారన్నమాట ఈమెకు ..వెంటనే ఆవిడ వయసును బట్టి పిల్లల వయసు అంచనా వేస్తూ ..మరే ,పిల్లలని కూడా తీసుకురావలసిందండి ఆడుకునేవాళ్ళు అన్నాను నా తెలివికి మురిసిపోతూ.. అమ్మో వాళ్ళతో వస్తే ఇంక నన్ను కుదురుగా కూర్చోనిచ్చినట్లే ..మా అత్తగారి దగ్గర వదిలివచ్చా అంది.. హమ్మయ్య దిగ్విజయం గా 'పలకరింపు' అయిపోయింది ..ఇంక ఇక్కడ నుండి వెళ్ళిపోవడం మంచిది అనుకుని అటుతిరిగానో లేదో ఆమె నా చేయి పట్టుకుని వెనక్కి లాగుతూ ఇంతకూ నేను నీకు ఎలా తెలుసూ?? అంది..నాకు పచ్చివెల్క్కాయ గొంతుక్కి అడ్డుపడినట్లు అనిపించింది..

ఇదేంటబ్బా ఇలా అంటుంది ??అంటే నేనే తొందరపడి ముందే కూసేసానా?? అనుకుంటుండగా..అదే నేనూ చూస్తున్నా ఇందాక నుండి ..ఈ అమ్మాయికి నువ్వెలా తెలుసా ??..అన్నీ తెలిసినట్లే మాట్లాడుతుంది అనుకుంటున్నా అంది ప్రక్కన ఉన్న మరొక ముసలావిడ..నాకేం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు ..నా బుర్ర యమఫాస్ట్ గా పనిచేయడం మొదలు పెట్టింది..వెంటనే అయిడియా తళుక్కున మెరిసింది.. మనమసలే షార్ప్ కదా.. జెనరల్ గా బంధువులందరూ పెళ్ళికి వస్తారు కాబట్టి, అయ్యో మీరు తెలియకపోవడం ఏమిటండి ..మా పెళ్ళికి వచ్చారు కదా అన్నాను తెలివిగా.. మీ పెళ్ళికి నేను రాలేదే ??అంది ఆవిడ మళ్ళీ క్వచ్చన్ మార్క్ ఫేస్ పెట్టి ..ఓర్నాయనో అనుకుని, అంటే మా పెళ్ళంటే మా పెళ్ళికాదు భారతి పెళ్ళికి అన్నాను ఈసారన్నా కరెక్ట్ కాకపోతుందా అని ఆశగా చూస్తూ ..భారతి పెళ్ళి కి కూడా నేను రాలేదూ అంది దీర్ఘం తీస్తూ ఆవిడ ..నువ్వెక్కడ దొరికేవే బాబు లాయర్లాగా ఈ ప్రశ్నలు అనుకుంటూ ..అంటే అదీ.. మొత్తానికి ఈ మధ్య ఎప్పుడో కలిసాం అనుకుంటలేండి ..లేకపోతే ఎలా గుర్తుపడతాను అన్నాను ఒక వెర్రి నవ్వు విసిరి.. అబ్బే ,గత 3 యేళ్ళుగా నేను ఆంధ్రాలోనే లేను ..మరి ఎక్కడ కలిసి ఉంటాం ??అంది నావైపు చూస్తూ ...ఏట్లో. అని కసిగా అందామనుకుని సంభాళించుకుని ,పొయ్యి మీద పాలు పెట్టాను పొంగుతున్నట్లున్నాయి ఇప్పుడే వస్తానండి అని అక్కడనుండి బయటకు వచ్చేసా... అలా ఆ గండం అప్పటికి గడిచింది..కాని విధి నన్ను పరిక్షిస్తునే ఉంది ..


ఒక రోజు మా ఆయన,నేను బస్ ఎక్కబోతూ జనాలు ఎక్కువ గా ఉండటం వల్ల ఆయన వెనుక డోర్ దగ్గర, నేను ఫ్రంట్ డోర్ దగ్గర ఎక్కేసాం ..ఒకటే జనాలు ..ఆయనకు నాకు మధ్య ఓ 10 మంది నించున్నారు..ఎదురుగా చూస్తే ఒక అతను ఎవరో ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడున్నాడు.. ఇతను మొన్న మా ఆయన తో బీచ్ వెళ్ళినపుడు పరిచయం అయిన వ్యక్తే కదా?..అచ్చం అలాగే ఉన్నాడు ..డవుటేలేదు అతనే ,అతనే ...అయినా ఎందుకైనా మంచిది ఓ సారి మా ఆయన వైపు చూస్తే విషయం తెలుస్తుంది అనుకుంటూ మా ఆయన వైపు చూసాను.. మా ఆయన్ సెల్ లో బిజీగా ఏదో మాట్లాడేస్తున్నారు..అంబికా దర్బార్బత్తిలా ఆ సెల్ ఆయన చెవుకి ,చేతికి మధ్య అనుసంధానం అయి ఉంటుంది ఎప్పుడూ..

ఈ లోపల అతను నా వైపు చూసాడు.. పలకరించాలా?? వద్దా??..నిజంగా అతనేనా?కాదా? అనుకుంటుండగా అతను నన్ను చూసి సన్నగా నవ్వినట్లు అనిపించింది ...అతనే అయి ఉంటాడు ..అదిగో ఆ చెవికి పోగు కూడా పెట్టుకున్నాడు ..ఇప్పుడు పలకరించక పోతే బాగోదు అనుకుని హి హి బాగున్నారా అన్నాను నవ్వుతూ ..క్యా ? అన్నాడు నా వైపు చూస్తూ ..అదే మొన్న బీచ్ ..మీరు ,మీ వైఫ్ వచ్చారు అన్నాను ముక్కలు మింగుతూ ..సారీ అయ్ డొంట్ నో తమిళ్ అన్నాడు..ఇదేంటబ్బా తమిళ్ అంటాడేంటి ??మొన్న శుబ్బరంగా తెలుగులో మాట్లాడాడు కదా ???..అంటే...అంటే అతను ఇతను కాదా ??...

నాకు ఏంచేయాలో అర్ధం కాలేదు..పోనీ అక్కడనుండి తప్పుకుందామన్నా అటుఇటు కాలు కదపలేనంత జనాలు ...ఏమండీ !!వెనక్కి తిరిగి పిలిచాను..ఆయన అటు తిరిగి ఇంకా మాట్లాడుతునే ఉన్నారు..జీ బోలియే అంటూ అతనేదో హిందీలో మాట్లాడుతున్నాడు.. నాకు ఏడుపొకటి తక్కువ ..అందులోనూ నాకసలు హిందీలో 'ఇదరాయియే 'తప్ప ఇంకేం తెలియదు.. అతనేం అంటూన్నాడో అర్ధం కావడం లేదు.. అతని ఫ్రెండ్స్ ఏదో అడుగుతున్నారు అతనిని ..ఇతనేదో చెప్తూ నవ్వుతున్నాడు...నాకేంటో చాలా అవమానంగా అనిపించింది ..కళ్ళలో నీళ్ళు తిరుగుతుండగా ,ఎప్పుడొచ్చారో మా ఆయన నా వెనుకనొచ్చి నెక్స్ట్ స్టాపే దిగాలి పదా అన్నారు ..బస్ ఆగగానే ఏమండీ !ఆ రెడ్ షర్ట్ అబ్బాయి మీ ఫ్రెండే కదా అన్నాను.. ఎవరూ అన్నారు వెనుకకు తిరిగి చూస్తూ .. అదేనండి ఒకసారి బీచ్లో పరిచయం అయ్యారు కదా అన్నాను ..ఎవర్తివే నువ్వు ..అసలేమన్నా పోలిక ఉందా అతనికీ ఇతనికీ.. మొహం చూడు అన్నారు.. అయ్యో అతనేనండి చెవికి పోగు కూడా ఉంది అన్నాను.. ఏదో సామెత ఉందిలే ..అలాగా.. చెవిపోగులున్న వాళ్ళందరూ నా ఫ్రెండే నా అన్నారు ..ఇలా తికమక -మక తికలో ఇప్పటికీ కొట్టుమిట్టాడుతున్నా :(


అసలు కొసమెరుపేమిటంటే ,ఒక సారి మా ఆయన ,ఫ్రెండ్ మేరేజ్ డే పార్టీకీ తీసుకు వెళ్ళారు ..ఆ ఫ్రెండ్ వైఫ్ ని పలుకరించి ఇంటికొచ్చేసా ..ఆ తరువాతా 3 నెలలకు ఆమె నాతో ఏదో అవసరం వచ్చి నాకు కాల్ చేసింది..కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేసాకా, ఆమె ప్రతి రోజూ సర్దాగా కాల్ చేసి 2 గంటలు మాట్లాడటం మొదలు పెట్టింది..అలా 3 మంత్స్ లో ఆమె ,నేను బాగా క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ మి అయిపోయాం..ఒక రోజు మార్కెట్కి వెళితే ఒక ఆమె నా ప్రక్కనే నిలబడి ఏవో కొంటూ 'హాయ్' అంది.. హాయ్ అని పలకరించి ,ఒక్క నిమిషం చిన్న పని ఉంది ఇప్పుడే వస్తా అని మా ఆయన దగ్గరకు పరిగెట్టీ ,ఏమండీ !ఆవిడెవరో మీ ఫ్రెండ్ అనుకుంటా నాకు' హాయ్' చెప్తుంది ఇంతకు ముందు నాకేమన్నా పరిచయం చేసారా ?అన్నాను గుసగుసగా ..ఎవరూ.. అని వెనుకకు తిరిగి చూసి, ఒసే గాడిదా ఆమె ఎవరో తెలుసా ..రోజూ నేను వచ్చేసరికి ఫోన్లో గంటల తరబడి ఉప్పర సోది చెప్తూ కనబడతావ్ ..మీ సునీత .. నువ్వు గుర్తుపట్టలేదని తెలిస్తే కళ్ళు తిరిగి పడిపోతుంది వెళ్ళి పలకరించు అన్నారు.. :(

2, నవంబర్ 2009, సోమవారం

ఆహా ఏమి రుచి (కార్తీక వనభోజనాల స్పెషల్ )


జ్యోతిగారి పుణ్యామా అని మళ్లీ వంటల మీద పోస్ట్ తో మీ దగ్గర కొచ్చేసాను ..మరి కార్తికమాసం కదా ,వనభోజనాలు పెట్టు కోవలసిందే ..ఏం కూర చెప్పబోతున్నానో తెలుసా..సా..సా.. టట్ట డాయ్ ..ఈ రోజు చెప్పబోయే కూర గుత్తివంకాయ కూర..'ఓస్ 'గుత్తొంకాయ కూరా అనేయకండి..నా మనోభావాలు తీవ్రంగా దెబ్బతింటాయ్ ..నా కొచ్చిన వంటల్లో కాసింత బాగా వచ్చినది అదేమరి.. అయితే మిగిలిన వారిలా అంత వీజీగా కూర గురించి చెప్పేస్తాననుకున్నారా ..అమ్మా ఆశ,దోస,పిజ్జా,బర్గర్ .. అసలు నేను గుత్తొంకాయ కూర ఎలా, ఎప్పుడు, ఎందుకు నేర్చుకున్నానో చెప్పక పొతే నాకు నిద్ర పట్టదు..మీరు విని తీరాల్సిందే ...తప్పదు..


మరి పుట్టింట్లో నా వంట ప్రావిణ్యం గురించి ఓ మారు దమయంతి హిడింభి పాకం అనే పోస్ట్ లో చెప్పాకదా ..అలాంటి సమయం లో ఒక శుభముహార్తాన పెళ్లి చేసుకుని అత్తగారి ఇంటికి వెళ్ళాకా ,మా అమ్మ మాటి మాటికీ, నువ్వు వంట నేర్చుకోక పొతే పెళ్ళయ్యాక అత్తవారింట్లో తెలిసొస్తుంది అని ఎందుకనేదో బాగా తెలిసొచ్చింది..రావడం ,రావడమే మా అత్తగారు అమ్మాయ్, నేను అలా బయటకు వెళ్ళొస్తా ,నువ్వు 'దోసకాయ -పెసరపప్పు' వండేయ్ అని చెప్పేసి చక్కాగా వెళ్లిపోయారు..మా ఇంట్లో అసలు దోసకాయ వండనే వండరు ..దానికి తోడు పెసరపప్పా!!.. ఎలా? అనుకునేంతలో మా ఆయన గుర్తు వచ్చారు ..ఉహు ..ఆయనగారిని అడగడం శుద్ద దండగ .. ముందు రోజు, మొదటి సారి అన్నం వారుస్తుంటే ,గంజి చేతి మీద పడి, ఏమండీ!!! నా చేతి మీద గంజి పడింది..బాబోయ్ , నా చేతి మీద గంజి పడింది.. అని కంగారుగా అంటే ..లెక్క ప్రకారం అయ్యో ,అయ్యో బర్నాల్ ఏది ,ఆయిల్ ఏది,ఎంత కష్టం వచ్చింది నీకు అని అనాలా,వద్దా??? ..అబ్బే .. అంటే నీకు అన్నం వార్చడం కూడా రాదా బుజ్జీ ??అన్నారు బోలెడు హాచ్చర్య పోతూ ..నేను 'మా టివి సుమ' లా అవాక్కయిపోయి , ఓరి 'దుర్మార్గుడా' అని అర్ధం వచ్చేలా ఒక చూపు చూడగానే ..అదీ ..ఇప్పుడు సైకిల్ నేర్చుకున్నామనుకో ,నాలుగైదు దెబ్బలు తగిలాకే నేర్చుకోగలం ..వంట కూడా అంతే..అప్పుడప్పుడు ఇలా జరుగుతుంది ..అదేం పెద్ద విషయం కాదు అని తేల్చేసారు.. అలాంటి నా శ్రీవారిని ఈ విషయం లో సలహా అడిగితే ఇంకేమన్నా ఉందా ??..


సరే ,వంట గదిలో కాలుకాలిన పిల్లిలా కాసేపు తచ్చాడాక ,ఎదురుగా గుమ్మంలో కుర్చీలో కూర్చుని ఏదో చదువుకుంటున్న మా మరిది గారు కనిపించారు.. అతనిని అడిగితే బాగుంటుందా ??.. వండకుండా మా అత్తగారు వచ్చేవరకు కూర్చుంటే ,ఆవిడ ఏమనుకుంటారో? .. పైగా భోజనాల వేళయింది ..సరే తప్పదు అనుకుని డైరెక్ట్ గా మా మరిది గారి దగ్గరకు వెళ్లి నించున్నా .. నన్ను చూడగానే చెప్పండి వదినా అన్నాడు లేచి నించుంటూ .. ఒక సారి ' దోసకాయ పెసరప్పు' ఎలా వండాలో చెప్పవా అన్నాను ... అసలే 'ఉపోద్ఘాతం' లేకుండా డైరెక్ట్ గా పాయింట్ కి వచ్చేసరికి, మా మరిదికి అర్ధం కాక అరనిమిషం లో ఆరు ఎక్స్ ప్రేషన్స్ మార్చీ, చివరకు చిన్నగా నవ్వుకుంటూ రండి అని వంటగదిలో తీసుకు వెళ్లి ,మళ్లీ నేను ఎటువంటి షాక్ లు ఇవ్వకుండా కూర తనే వండేసి ,ఇలా వండాలి అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు ...అలా ఆ గండం గట్టిక్కిన్దిరా దేవుడా అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకుని రెండు రోజులు అవ్వక ముందే మళ్ళా మా అత్తగారు నాకు మరొక 'అగ్ని పరిక్ష ' పెట్టారు ..


ఓ రోజు ఆవిడ బయటనుండి రాగానే ఈ కూర వండేయ్ అని నా చేతిలో గులాబిరంగు జొన్నపొత్తు లాంటిది నా చేతిలో పెట్టారు.. అసలేంటో అది నాకు తెలియదు.. ఏంటండి ఇది అన్నాను అయోమయంగా..ఇది తెలియదా 'అరటిపువ్వు' అన్నారు..అసలు అరటి చెట్టుకి పువ్వు అనేది ఒకటి ఉంటుంది అని అప్పుడే తెలిసింది నాకు .. నీకీ కూర రాదా ??అన్నారు ఆమె..ఈ సారి రిస్క్ తీసుకోదలచుకోలేదు .. అత్తయ్య గారు కలలో గాని, ఇలలో గానీ ఈ కూర గురించి వినలేదు,కనలేదు, తినలేదు అని చెప్పేసాను ..మరేం పర్లేదు, నాక్కూడా తెలియదు .. మొన్నో పత్రికలో అరటి పువ్వు కూర గురించి రాసాడు ..అది తెస్తా ..చూసి వండేద్దాం ..'కమాన్ ఫాలో' మీ అనగానే ఆవిడ వెనుక బుద్దిగా వెళ్ళిపోయా ..

ఆ తరువాత ఏమని చెప్పను నా తిప్పలు .. ౩ నెలల పత్రికలన్నీ దుమ్ము దులిపి ముందేసుకుని ఏ పేజిలో ఏముందో చూసి , ఆ వంటకాన్ని వెదికి పట్టుకునే సరికి నాకు తాతలు కనిపించారు .. మా అత్తగారు ఆ పత్రిక ముందు పెట్టుకుని ..ముందు మనం అరటిపువ్వు వలిచి అందులో దొంగలని,పోలీసులని వేరు ,వేరు చేయాలన్నమాట అన్నారు.. ఒక్క నిమిషం ఏం అర్ధం కాలేదు.. ఈవిడ వంట ఎలా చెయ్యాలో చెప్తున్నారా? లేక సినిమా స్టోరి చెప్తున్నారా అనుకుని ,అత్తయ్యా ! వంట, సినిమా పేజి వెనుక వైపు ఉంది అన్నాను.. నాకు తెలుసు ..ఆ అరటి పువ్వు వలిస్తే లోపల తెల్లగా ఉంటాయ్ వాటిని పోలిసులంటాం ...వాటిని వలిస్తే లోపల నల్లగా ఉంటాయ్ అవిదొంగలన్నమాట ...అన్నారు..ఇదేం వంటరా బాబు అనుకుని , అలా కాసేపు దొంగా ,పోలీసుల ఆట ఆడాకా, ఒక కలవరాయి నా ముందు పెట్టి వేయించిన జీలకర్ర, ధనియాలు,ఎండుమిర్చి ఇంకా ఏమిటేన్టో ఒక్కొక్కటి ఇచ్చి నూరమన్నారు.. దెబ్బకు చేతులు పడిపోయి ఈ పత్రికోడిని తగలయ్యా ,ఆ వేసే వంటలేవో సింపుల్ గా అయిపోయేవి చెప్పచ్చుకదా ..ఇంత కష్టపడి తినకపోతే వచ్చే నష్టమేంటో అనుకుని, మొత్తానికి ఇద్దరం కలసి వంటకానిచ్చాం ...


తయారయిన ఆ కూర చూడగానే, నాకు అదేదేదో సినిమాలో శ్రీలక్ష్మి వంటలా " అరటికాయ లంబా,లంబా "అని దానికి పేరు పెట్టాలనిపించింది ..కాని నాకసలే పెద్దలంటే గౌరవమ్,అభిమానం మెండుకాబట్టి పైకి చెప్పలేదు..మద్యాహ్నం అందరం భోజనాలకు కూర్చోగానే మా మామ గారు నల్లటి ఆ లేహ్యాన్ని చూడగానే ,ఏంటమ్మా అది అని విషయం తెలుసుకుని ,మీ ఇద్దరు వండారా !!అయితే మీరే తినండి నాకొద్దు అని ఖరాకండిగా చెప్పేశారు ..ఆసరికే ముందు జాగ్రత్తగా మా మరిది ,ఆడపడుచు కంచాలు ప్రక్కకు పెట్టేసారు ..నాకు గాని వడ్డించారో కంచాలు లెగిసిపోతాయి మా ఆయన బాలయ్యలా పవర్ ఫుల్ వార్నింగ్ ఇచ్చారు.. పొండి బడాయి ..మీరు తినకపోతే నష్టమా ..రామ్మా మనిద్దరం ఎంచక్కా అంతా తినేద్దాం అని మా అత్తగారు నేను దీనంగా చూస్తున్నా సరే పట్టించుకోకుండా పెట్టేసారు..మొదటి ముద్ద నోట్లో పెట్టగానే నాకేంటో విశ్వ రహాస్యాన్ని చేధించిన అనుభూతి కలిగింది..ఒకటే చేదు పుట్ట...ఎలా ఉంది ?అన్న మా అత్తగారి మాటలకు ఎన్ని రకాలుగా తల ఊపచ్చో అన్ని రకాలుగాను ఊపేసా.. తరువాత తను నోట్లో పెట్టుకుని కాసేపు నాలాంటి ఎక్స్ ప్రెషన్ ఇచ్చాకా బాగుంది కాని ,కాసింత చిరు చేదు తగిలినట్లు ఉంది కదా అన్నారు.. ఏమనాలో తెలియక 'ఊ' అన్నాను ..రెండో ముద్ద నోట్లో పెట్టబోతూ ఏమనుకున్నారో ..ఈసారికి వద్దులే ,మళ్లీ బాగా చేసుకుని తిందాం అన్నారు కూర ప్రక్కకు తీసేస్తూ ..బ్రతుకు జీవుడా అనుకుని మా అత్తగారి మనసు మారక ముందే ఆ కూర డస్ట్ బిన్ లో పడేసి వచ్చేసాను.. పాపం మా అత్తగారు ఆ కూర మీద ప్రయోగాలు ఇప్పటికి చేస్తూనే ఉన్నారనుకోండి..సక్సెస్ అయ్యారా లేదా అనేది దేవరహస్యం ...


ఇదంతా సరే ,వంకాయ కూర చెప్తా అని ఈ సోది అంతా చెప్తావేంటి అంటున్నారు కదా.. సరే అక్కడికే వస్తున్నా..అలా వంట శాలను ప్రయోగ శాలలా మార్చేసి రాజ్యమేలుతున్న తరుణంలో మా అత్తగారు ఊరు వెళ్ళారు ..(అదే మా బంటిగాడు తప్పి పోయిన టైములో ) వెళ్ళేటప్పుడే చెప్పారు కూరల పాపమ్మ ఇంటికొస్తుంది తనదగ్గర కూరలు తీసుకోమని .. హమ్మయ్యా అనుకున్నా ..ఇంక నా ఇష్టా రాజ్యం కదా .. సింపుల్గా అయిపోయే ఇగుర్లు చేసిపడేద్దాం అనేసుకున్నా కాని నాకేం తెలుసు కూరలమ్మే పాపమ్మ దగ్గర నా ఆటలు సాగవని..

మరుసటి రోజు పాపమ్మ రాగానే ఆ ములక్కాడలివ్వు చాలు అన్నాను .. ఏటి, ఈ ములక్కాడ ఓ మూలకొస్తుంది అనుకున్నావా ..నవ నవలాడే గుత్తోంకాయలు ఉన్నాయి తీసుకో మీ మామగారికి చాలా ఇట్టం అంది ఇంత నోరేసుకుని.. మనకసలు ఎలా వండాలో తెలిస్తే కదా.. అందుకని నాకొద్దు ,ఇవి చాలు అన్నాను ..ఓసోస్ ,గొప్ప బేరమే ఈ ములక్కాడలు తీసుకున్టావనా ఇన్ని మెట్లెక్కి పైకొచ్చింది ... ఎక్కడైనా కోడళ్ళు అత్తగారు అలా బయటకు ఎలితే సాలు నాలుగు రకాలు వండేసుకుని తినేద్దామనుకుంటారు.. నువ్వేటి మిగిలినోళ్ళ కడుపులు కూడా మాడ్చేసేలా ఉన్నావ్ అంది.. నువ్వెక్కడ దొరికేవే బాబు అని కంగారుగా చుట్టూ ప్రక్కల చూసాను ఎవరన్నా వింటున్నారేమో అని.. అబ్బా ,ష్..ష్.. నెమ్మదిగా మాట్లాడు ...అదికాదు పాపమ్మా నాకు గుత్తొంకాయ వండటం రాదు అన్నాను మెల్లిగా నసుగుతూ..అంతే .. పాపమ్మ వినకూడని మాట విన్న దానిలా తత్తర పడి, బిత్తర పోయి ...ఏటి, గుత్తొంకాయ వండటం రాకుండానే కాపురానికోచ్చేసావా , నాకు తెలిసి ఓల్ ఆంధ్రాలో గుత్తొంకాయ కూరా,గోంగూర పచ్చడి రాని ఆడపిల్ల లేనే లేదు అంది ... అటువంటి కారణ జన్మురాలిని నేనున్నాగాని ..అమ్మా తల్లీ ..తిట్లు ఆపి కూర ఎలా చెయ్యాలో చెప్పితే కొంటా లేదా నన్నిలా వదిలే అన్నాను.. ఇది మరీ బాగుంది ..కూరలమ్మే పెతి సోటా ఎలా సేయ్యాలో సేప్పుకుంటూ పొతే ఇంక నేను యాపారం సేసినట్టే అని కాసేపు గొణుక్కుని ఈ రెసిపి చెప్పింది .. కాబట్టి బేగెల్లి ఒక పేపరు పెన్ను అట్టుకుని లగెత్తు కొచ్చేయండి ఓ పాలి..


ముందు ఒక అరకిలో గుత్తు వంకాయాలు ఉప్పు వేసిన నీళ్ళలో నాలుగు వైపులా చీరి అందులో వేసుకుని ప్రక్కన పెట్టుకోవాలి.. బాణాలిలో ఒక స్పూన్ నూనె వేడి చేసి 5 ఎండు మిరపకాయలు ,రెండు పెద్ద చెంచాల వేరు శనగ గుళ్ళు వేసి దోరగా వేపి ప్రక్కన పెట్టుకోవాలి .. ఇప్పుడు మిక్సిలో రెండు ఉల్లిపాయాలు ( మీడియం సైజు)ముక్కలు ,అర అంగుళం అల్లం, నాలుగైదు వెల్లుల్లి ,వేపిన ఈ ఎండుమిర్చి ,వేరు శనగ వేసి ,ఉప్పు ,మషాలా పొడి ( మా ఆయనకు పడదు కాబట్టి నేను ధనియాల పొడి మాత్రమే వేసి వదిలేస్తా..అలాక్కుడా బాగుంటుంది ) వేసి మెత్తగా చేసుకోవాలి ..ఇప్పుడు ఈ వంకాయలను నీళ్ళను పిండేసి మషాలా వంకాయల్లో కూరాలి..బాణాలి వేడి చేసి నూనె వేసి ( నాన్ స్టిక్ కాకపొతే ఎక్కువ ఆయిల్ పడుతుంది) ఈ వంకాయలను జాగ్రత్త గా దానిలో వేయాలి .. వంకాయలు మగ్గుతున్నపుడే కూరాకా మిగిలిన మషాలా వేసేసి బాగా మగ్గాక ఒక చిన్న గిన్నెలో చింత పండు లో కొంచెం నీరు పోసి చిక్కగా తీసి దాన్ని వంకాయలో వేసి మగ్గనివ్వాలి చివ్వర్లో ఉప్పు,కారం సరి చూసుకుని దగ్గరకు రాగానే కొత్తిమిర జల్లి కూర దింపేయడమే ..


అయితే మరి నేనెలా వండానో ఆ రోజు అని మీరందరూ ఉత్కంఠగా ఎదురుచూస్తూ గోళ్ళు కొరికేసుకుంటున్న విషయం మీకు తెలియక పోయినా నాకు తెలుసు ..అలా పాపమ్మ చెప్పి వెళ్ళిపోగానే 'గుత్తివంకాయ్ కూరోయ్ మామా గుట్టుగా నేను వండితిని' అని పాడేసుకుంటూ వంట చేశా ..కూర అయిపో వస్తున్నదనగా ఎలా వచ్చిందా అని ఒక వంకాయ తిన్నా ..ఉడకలేదేమో అన్న డవుటుతో ఇంకొక సారి టేస్ట్ చేశా.. ఉప్పు సరిందా? లేదా? అని ఒకసారి, కారం తక్కువైందేమో ?అని ఒకసారి ,అసలే కొత్త వంట మళ్లి తేడా చేస్తే బాగోదని మరొక సారి ఇలా ఎంతో శ్రద్దగా వంట చేసేసరికి అది పావుకిలో కూర కూడా మిగలలేదు..నాకేంటో ఎన్ని సార్లు తిన్నా బాలేదేమో ?,ఎదుటి వాళ్లకు నచ్చుతుందో లేదో? కొత్త వంట కదా అని ఫీలింగ్ అందుకే యధాప్రకారం ములక్కాడ టమాటా వండేసా..

మా మావయ్య గారు రాగానే ఆయనకు ములక్కాడ కూర పెట్టి నేను ఎంచక్కా గుత్తివంకాయ వేసుకుని తినేస్తున్నా ..పాపం మా మావయ్యగారు ఒక నిమిషం చూసి అదేంటమ్మా అన్నారు.. గుత్తివంకాయ మావయ్యగారు అన్నాను..మరి నాకు పెట్టలేదే అన్నారు ..అసలే మా మావయ్యగారికి ఆ కూర అంటే చాలా ఇష్టమంట .. బాగా రాలేదు అండి అన్నాను నా త్యాగనిరతి చూపిస్తూ..బాగుందో లేదో చెప్పాల్సింది మేము కదా అని ఆ గిన్నె తీసుకుని తిని ..భలే ఉంది ఇంకా పట్రామ్మా అన్నారు.. అంటే మావయ్యగారు ఇంక లేదు అన్నాను.. మరీ రెండువంకాయలే వండావా అన్నారు..అంటే అరకిలో వండాగాని టేస్ట్ చూసేసరికి ఇలా అయిపొయింది అన్నాను.. అబద్దం చెప్పచ్చుకాని మా పాపమ్మ చెప్పేస్తుంది కదా అన్న భయం తో నిజం చెప్పేసా.. అప్పటి నుండి మా మావయ్యగారు ఎప్పుడూ ఏడిపిస్తారు నన్ను ..కూర వండు గాని టేస్ట్ మాత్రం చూడకు అని..


కాబట్టి నేను చెప్పొచ్చేది ఏంటంటే ..ఈ కూర వండి టేస్ట్ చూడకుండా మీ వాళ్లకు పెట్టండి ..బాగుంటే నా పేరు చెప్పుకుని పండగ చేసుకోండి.. లేదనుకోండి నాకు సంబంధం లేదు కావాలంటే మా పాపమ్మను మొహమాట పడకుండా తిట్టుకోండి.. ఏం పర్లేదు.. :)

14, అక్టోబర్ 2009, బుధవారం

నేను- మా ఆయన - క్రికెట్టు



లాస్ట్ పోస్ట్లో క్రికెట్ అంటే ఎందుకు ఇష్టం లేదో చెప్పాను కదా...మా పెద్ద అక్క అంటూ ఉండేది ..అమ్మాయిలు పుట్టింట్లో ఏది ఇష్ట పడరో అత్తింట్లో అదే మనకు ఎదురవుతుంది అని ..అంత పవర్ ఫుల్ మాటలను ఆ రోజుల్లో పెద్దగా పట్టించుకోలేదు:( మా ఆయన తనకి క్రికెట్ ఇష్టమంటే కాసింత భయపడినా పోనీలే యే 4 ,5 నెలలకోమారు ఆడేదానికి గొడవచేయడం ఎందుకులే అని మొదట్లో ఊరుకున్నాను.. కానీ నాకేం తెలుసు మా ఆయన వారానికి 2 సార్లు గ్రౌండ్ కి పారిపోతారని..శనివారం లీగ్ మేచ్ లని,ఆదివారం ఫ్రెండ్లీలని ఏంటో, ఏంటో అని పారిపోతారు..ఒక వేళ యే వారమన్నా మేచ్ లేదంటే, ప్రాక్టిస్ అనో ,ఆఖరికి ఎంపైరింగ్ చాన్స్ కూడా వదలరు.. భర్త క్రికెట్ కి వెళుతుంటే దేవుడా, దేవుడా ఈ రోజు వర్షం వచ్చేలా చేయవా అని కోరుకునే భార్యామణిని నేనే అనుకుంటా ..మా ఆయనకు క్రికెట్ అంటే ఇష్టం కాదు బాబోయ్ ప్రాణం..

నా కష్టాలన్నీ ఎలా మొదలు పెట్టి, ఏమని రాయాలో కూడా తెలియడం లేదు.. వచ్చిన క్రొత్తలో మా ఆయన ఎంతో ప్రేమగా, నా క్రికెట్ బట్టలన్నీ మురికిగా అయిపోయాయి కాస్త ఉతకవా , నాకు సరిగా ఉతకడం రాదుకదా అని జాలిగా అనేసరికి ,హృదయం ద్రవించిపోయి ..మై హూన్ నా డియర్, నేను మీ భార్యను,ఇది నా భాద్యత అని ఎక్స్ ట్రా లు చేసి ఆ బట్టలను బ్లీచ్ నీళ్ళలో ముంచి, సర్ఫ్ లో నాన బెట్టి చేతులు పడిపోయేలా బ్రష్ కొట్టి తెల్లగా మల్లెపూవులా ఉతికి ఇస్తే, రాత్రికి నూనెలో ఊరబేట్టిన ఊరగాయలా బురదలో ముంచి తెచ్చి ఇచ్చేవారు ..ఇదేంటండీ అని గట్టిగా అడిగితే మరి క్రికెట్ అంటే కేరం బోర్డ్ అనుకున్నావా షర్ట్ నలగకుండా వచ్చేయడానికి అని తిరిగి నన్నే అనేవారు..దెబ్బకు నాలో ఉన్న సతీ సావిత్రీ ని ప్రక్కన కూర్చోపెట్టి, నావల్ల కాదు నాయనా అని వాషింగ్ మిషన్ లో వేసేసేయడం మొదలు పెట్టాను..

అసలు క్రికెట్ మేచ్ ఉంది అంటే ఎంత హడావుడి పడతారంటే ,నాలుగు రోజులముందు నుండే వెదర్ రిపోర్ట్ చూడటం మొదలు పెడతారు..ఒక వేళ వాడు వర్షం వచ్చే సూచనలున్నాయి అంటే చూడాలి అయ్యగారి టెన్షన్ ..అదొక్కటేనా ,రేపు మేచ్ అనగానే ఈ రోజు రాత్రే క్రికెట్ కిట్ సర్దేసుకున్నా ,తెల్లారు జామున 5 గంటలకు లేచి మళ్లీ మొదలు పెడతారు సర్దుడు.. ఆ ముందు రోజు రాత్రి నుండే 'టీం 'లో ఎవరినీ ప్రశాంతం గా ఉండనివ్వరు.. సార్.. రేపు ఇన్నిగంటలకు మీరు బయలు దేరాలి గుర్తుందా అని వాళ్ళకి ఒకటే ఫోన్లు..తెల్లారిందంటే అందరికీ అలారం పీస్లా కాల్ చేసి నిద్రలేచారా ,రెడీ అయ్యారా అంటూ మేలుకొలుపులు ...అబ్బబ్బబ్బా ఒక్క గోలకాదు..మీరాడే తొక్కలో క్రికెట్కి ఇంత బిల్డప్పులు అవసరమా అంటే అనవే అను నెక్స్ట్ మంత్ జయసూర్యా వస్తున్నాడు అతనికి నేనే బౌలింగ్ వేస్తా అప్పుడు నువ్వే తెలుసుకుంటావ్ అని ఉడికిపోయేవారు .. గాడిదగ్రుడ్డు వాడెవడో వస్తే నాకేంటి అని తిరిగి తిట్టేదాన్ని..

ఒకసారి మేచ్ లేదు ఇంట్లోనే ఉన్నారు ..మద్యాహ్నం అవ్వగానే బుజ్జీ, ఏంటో ఈ రొజు కాస్త నీరసం గా ఉన్నట్లు కనబడతున్నావ్.. పోని ముస్తఫా వెళ్ళి నేను కూరలు తీసుకురానా ??నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో అని అనేసరికి కరిగి కన్నీరయిపోయాను..పాపిష్టిదాన్ని ,ఏదో కాస్త సర్దాపడి క్రికెట్ కి వెళితే ఎన్నేన్ని మాటలనేదాన్ని అని నన్ను తిట్టేసుకుని, మరీ ఎక్కువ తీసుకురాకండి మోయలేరు ,ఏం తెచ్చినా తేవకపోయినా ఉల్లిపాయలు,టమోటాలు 1 కిలో తేవడం మరువకండే అని ప్రేమగా పంపించాను ..వెళ్ళిన మనిషి సాయంత్ర 6 అయినా రారే??..పోని ఫోన్ చేస్తే అది మెసేజ్ కి వెళ్ళిపోతుంది..ఈ లోపల ఆయన ఫ్రెండ్ భార్య నుండి ఫోన్ ..ఏమండీ ,మావారు ఫోన్ చేస్తె లిఫ్ట్ చేయడం లేదు ..మీవారికి మీరు 'కాల్' చేసి ఆయనకు 'కాల్' చేయమని చెప్పరా అని... ఈ రోజు మావారి కి మేచ్ లేదండి అన్నాను గర్వంగా ..తెలుసు అండి కాని మావారు ఆడుతున్న మేచ్ చూడడానికి వెళ్ళారుగా మా ఆయనతో కలిసి అంది ఆమె ..హార్నీ, ఎంత మోసం అనుకుని నేను కారాలు ,మిరియాలు ఒక గంట మెత్తగా నూరాకా ..అబ్బబ్బా ఎంత ట్రాఫిక్ అనుకున్నావే బాబు ...మధ్యలో నేను ఎక్కిన బస్ 2 గంటలు ఆగిపోయింది తెలుసా అన్నారు..ఎక్కడా ??మీ ఫ్రెండ్ ఆడుతున్న స్పోర్ట్స్ క్లబ్ దగ్గరేనా అన్నాను కోపంగా.. హి..హి దార్లోనే కదా అని అటువెళ్ళాను.. ఆ రెండు టీంలు మంచి టీంలు అందుకని ..,కానీ బుజ్జీ నీకు రెండు వారాలు సరిపడా కూరలు తెచ్చేసా అన్నారు.. నిజంగానే ఆయన చేతిలో పెద్ద పెద్ద బేగ్లు ..

సరే అని చూద్దును కదా 3 పెద్ద పెద్ద కట్టల తోటకూరా,3 కట్టల మునగాకు ,3 కట్టల పుదీనా..3 కట్టల పొన్నగంటి ఆకు,3 కట్టల గోంగూరా, 3 కట్టల కొత్తిమీర ,3 కట్టల పాల కూర.. ఏంటండీ ఇది ,నేనేమన్నా మేకను అనుకున్నారా ఇన్ని ఆకులు తెచ్చారు అన్నాను తెల్లబోతూ ...అంటే ఈ మద్య నీరసం అంటున్నావ్ కదే ,నీకు ఐరన్ బాగా పడుతుందనీ అని నసిగారు.. నేను సీరియస్ గా చూసేసరికి చిన్నగా నవ్వి మేచ్ టైము అయిపోతుంటే చేతికందింది కొనేసా ,నిజం చెప్పేసా కదా ఇంకలా చూడకు అన్నారు..భగవంతుడా అనుకుని పోనీ ఉల్లిపాయలు,టమాటాలు తెచ్చారా?? అన్నాను..ఉల్లిపాయలు మర్చిపోయా కాని టమోటాలు తెచ్చాను అన్నారు.సంతోషం, ఏవి ఇలా ఇవ్వండి అన్నాను ..2 బుల్లి టమాటాలు చేతిలో పెట్టారు ..ఇదేంటీ?? కిలో తెమ్మాన్నా కదా అన్నాను అయోమయంగా.. అవి కిలో ఉండవా బుజ్జి అన్నారు అమాయకంగా చూస్తూ ...మహానుభావా.. ఒక్కసారి మీ అమ్మగారిని తీసుకొస్తే పాదాభివందనం చేసుకుంటాను అన్నాను .. అన్నిటికి మద్యలో మా అమ్మను లాగుతావే అనుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు.. క్రికెట్ పేరు చెపితే చాలు మా ఆయనకు అసలేం గుర్తుండదన్నమాట.

పోనీ ఆయనగారు ఆడే మేచ్ లు ప్రక్కన పెడితే ఇంట్లో అన్నా ప్రశాంతంగా ఉండనిస్తారా అంటే అదీ లేదు..ఈ.ఎస్.పి.ఎన్ ,స్టార్ స్ఫోర్ట్స్ చానెల్స్ ని ముందేసుకుని కూర్చుంటారు..ఆ చానెల్ వాళ్ళకు అంతకన్నా పనీ పాటా ఉండదు,ఎప్పుడో 25 యేళ్ళనాటి మేచ్ లను మళ్ళీ పది సార్లు త్రిప్పి, త్రిప్పి వేస్తుంటారు.. పోని చూసి వదిలేస్తారా ..ఈ బాల్ తర్వాత బాల్ చూడు బుజ్జీ భలే క్రాస్ అయ్యి వికెట్ కి తగులుతుంది.. నెక్స్ట్ ఓవెర్ లో వీడు సిక్స్ కొడతాడు అని అంటుంటే మీరు చెప్పండి తిక్క నషాళానికి అంటుందా లేదా..

ఒక రోజు ఎంతో విచారంగా అంతా బ్రాంతియేనా ,జీవితానా వెలుగింతేనా అని పాడుకుందామని మొదలు పెట్టాబోయేంతలో, నా అంతరాత్మ డింగుమని వచ్చి ఎంత సేపూ మీ ఆయన్ని తిట్టేబదులు, అచ్చిక బుచ్చికలాడి నీ వైపు మార్చుకోవచ్చు కదా,అసలు తప్పంతా నీదే, నీదే, నీదే అని నాలుగు వైపులా రౌండులు తిరిగి మరి వాయించేసింది ..ఛీ,ఛీ చిన్నప్పుడు బ్లాక్ అండ్ వైట్ సినిమాలు మరీ ఎక్కువగా చూడటం తప్పైపోయింది అని తిట్టుకున్నా ..ఇదీ పోయింటే కదా ఓ సారి ట్రై చేద్దాం అనుకున్నా..

ఓ రోజు మా ఆయన ఇంటికి రాగానే ,హడావుడిగా టి.వి పెట్టి, నిన్న రాత్రి తెల్లార్లూ జాగారం చేసి చూసిన..మనోళ్ళు ఓడిపోయిన మేచ్ ను ప్రొద్దున్న రెండుసార్లు హైలెట్స్ చూసి, ఆఫిస్ కి వెళ్ళాకా అడ్డమైన పేపర్లలో మళ్ళీ చదివీ ,ముచ్చటగా మూడో సారి చూస్తుండగా...నేను ఎంతో ఆహ్లాదంగా నవ్వుతూ ప్రక్కన కూర్చుని.. ఏమండీ !ప్రొద్దు గూకింది..పక్షులు ఇళ్ళకు చేరే వేళయ్యింది..మనం ఎంచక్కా ఆ ఎదురుగా ఉన్న పార్కులో బెంచ్ మీద కూర్చుని , ప్రక్కనే ఉన్న సెంటుమల్లి చెట్టు నుండి వచ్చే పరిమళాలను పీలుస్తూ ,పైన చందమామను చూస్తూ ,పక్షుల కిల ,కిల రావాలను వింటూ కబుర్లు చెప్పుకుందామా అన్నాను గొముగా.. ఏమనీ,చిన్నపుడు మీ ఎదురింటమ్మాయి 20 చుక్కల ముగ్గువేస్తే నువ్వు ఆవిడకు దీటుగా 30 చుక్కల ముగ్గు ఎలా వేసావో ,మీ అక్క పెళ్ళి అయి వెళుతుంటే మీ నాన్న ,నువ్వు గోలు గోలు మని ఎలా ఏడ్చారో 108 సారి చెప్తావ్ అంతే కదా.. ఆ సుత్తి కోసం అన్ని సెటప్పులవసరం అంటావా ??.. కావాలంటే ఫ్రిజ్ పైన ఉన్న జాస్మిన్ రూం ఫ్రెష్ నర్ స్ప్రే చేసి ,ఆ సీలింగ్ లైట్ నే చందమామ అనుకుని ఇక్కడే చెప్పు అన్నారు టి.వీ పైనించి కళ్ళు త్రిప్పకుండా ..అప్పుడే నాకొక డవుటొచ్చింది.. తెలిసినవారు చెప్పండి..పెళ్ళాం,బిడ్డలని పట్టించుకోకుండా ఇంట్లో వదిలేసి ఇలా క్రికెట్కి,టీ.విలకు అతుక్కునిపోయి హింసించేవాళ్ల పై గృహహింస చట్టం క్రింద కేసు వేసే వీలుందా..???

ఇలా మా కాపురం కొంచెం ఇష్టం,కొంచెం కష్టం గా జరిగిపోతున్న సమయంలో ఒక రోజు నేను తీవ్రంగా అలిగి కూర్చున్న వేళ, మా ఆయన రాజీ కొచ్చారు..తప్పు ,తప్పు నన్ను రాజీ పడేలా చేసారు.. అసలు మగవాళ్ళలో ఉన్న గొప్పతనం అదే, తగ్గుతున్నట్లు నటిస్తూ తొక్కేస్తారు.. సరే కధలో కొచ్చేస్తే ..అదికాదు బుజ్జీ నీతో ఇదే చిక్కు ,ఎంత సేపూ నీకన్యాయం జరిగిపోతుంది అని ఆలోచిస్తావ్ కానీ ,ఎలా ఆనందం గా ఉండాలని ఆలోచించవు..ఇప్పుడు నన్ను క్రికెట్ కి వెళ్ళ కుండా ఆపలేవు,పోనీ నువ్వు రావచ్చుకదా నాతో .. అప్పుడు యేం గొడవా రాదు ఎప్పుడూ నా దగ్గరే ఉంటావ్ ,మా ఫ్రెండ్స్ భార్యలు లందరూ వస్తారు ..పైగా ఎంత హాయిగా ఎంజాయ్ చేస్తారో తెలుసా ..తొక్కలోది ఒక్క రన్ తీస్తేనే చప్పట్లు కొట్టి ఎంకరేజ్ చేస్తారు వాళ్ళ హజ్బెండ్ని,కానీ నువ్వేమో రావు అన్నారు.. పైకి నేను రాను,నా కిష్టం ఉండదు అని కాసేపు తగవులాడినా,మనసులో .. పోని ఇంట్లో ఇలా తిట్టుకుంటు కూర్చుని చేసేదేముంది కనీసం కళ్ళముందు అయినా ఉంటారని సరే అన్నాను ..

ఇంట్లో సోఫా ప్రక్కన టేబుల్ పై మంచి నీళ్ళ బాటిల్ ఉంటే ,దాన్ని తీసుకోవడానికి బద్దకం వేసి నన్ను పిలిచి మరీ మంచినీళ్ళు తెప్పించుకునే మా ఆయన ,రెండు బస్తాల్లాంటి క్రికెట్ కిట్లను రెండు చేతులకు తగిలించుకుని మరీ కేబ్ కోసం పరిగెడుతుంటే నవ్వాలో ఏడవాలో అర్ధం కాలేదు నాకు.. సరే ,వస్తా అని మాటిచ్చాను కాబట్టి ఆయనతో బయలు దేరాను..కేబ్ దిగి రోడ్ కి అవతల వైపు ఉన్న క్రికెట్ గ్రౌండ్ చూస్తూ బ్రిడ్జ్ ఎక్కుతుంటే .. నాకు ఈ బ్రిడ్జ్ ని చూస్తే ఎంత బాధ అనిపిస్తుందో తెలుసా ..అక్కడ గ్రౌండ్ చూస్తే నా మనసాగదు, ఇప్పుడు ఇదంతా దాటాలా అనిపిస్తుంది ..ఇలా మాయమై అలా అక్కడకు చేరిపోవాలని ఉంటుంది అన్నారు.. ఒక్క రోజన్నా నా గురించి ఇలా అన్నారా ??..పైగా ఏమన్నా అంటే నీ మీద ప్రేమ మనసులో ఉంటుంది.. సినిమా డయిలాగులు చెప్తేనే ప్రేమనుకుంటావ్ నువ్వు అని తిరిగి నన్నే తిడతారు ..ఏంటో ఈ మగవాళ్ళు ..ఈ జన్మకు అర్ధం కారు తిట్టుకుంటూ క్రికెట్ క్లబ్ కి చేరుకున్నాం..అలా క్లబ్ లో అడుగుపెట్టామో లేదో ,మా ఆయన నన్ను ఒక టేబుల్ దగ్గర కూర్చో పెట్టి ..ఇదిగో ఇక్కడి నుండి చూస్తే బాగా కనబడుతుంది.. అందరినీ పరిచయం చేసుకో ..మొద్దులా కూర్చోకు.. ఏం కావాలంటే అది తెప్పించుకో అని నా మాట కూడా వినకుండా ఫ్రెండ్స్ మద్యలోకి పారిపోయారు ...

ఓ మారు చుట్టూరా చూసాను.. అక్కడక్కడా ఫారినర్స్ ,చాలా మంది నార్త్ ఇండియన్స్ .. స్లీవ్లెస్ డ్రేస్లతో ,రీ బౌండింగ్ హెయిర్లతో ..చక్కగా ఒక బీరో ,వైనో త్రాగుతూ కిల ,కిలా కబుర్లు చెప్పేసుకుంటున్నారు..మన అవతారం చూసుకున్నాం.. చక్కగా బిగించిన జడ తో, తిలకం బొట్టు తో( ఇది మా నాన్న ఆర్డర్ ..పెళ్ళయిన అమ్మాయిలు స్టిక్కర్లు పెట్టకూడదంట ) ఆ క్రింద కొంచెం కుంకుమ బొట్టుతో ( ఇది మా అత్తగారి ఆర్డర్) పట్టీలు కూడా మిస్ అవ్వకుండా అప్పుడే ఎర్ర ప్లయిట్ దిగి వచ్చిన అచ్చమైన అప్పలమ్మలా ఉన్న నేను సహజంగానే నచ్చలేదు వాళ్ళకు.దాంతో పలకరిస్తే ఒక నవ్వు పడేసి (కొందరు అది కూడాలేదు) మొహాలు తిప్పేసుకున్నారు ..మనకసలే పావుగంట కంటే మౌనంగా ఉండటం అలవాటులేదాయే.. అలా తిరునాళ్ళలో తప్పి పోయిన పిల్లలా దిక్కులు చూస్తుంటే ,ఎవరో తెలుగులో మాట్లాడుతున్న ముక్కలు విని ప్రాణం లేచొచ్చినట్లు అనిపించి ఆమె ప్రక్కన చేరిపోయాను..

సరే, పలకరింపులయ్యాకా ,మీరు కెప్టన్ గారి వైఫా మరి చెప్పరే నేను ఫలానా అతని వైపుని ..మీ వారు చాలా బాగా ఆడతారు అన్నాది..ఆహా అన్నాను.. పాపం వాళ్ళయనను నేనూ పొగుడుతా అనుకుని కాసేపు చూసింది కాని మనకసలు ఎవరి పేరూ తెలియదు కాబట్టి ఊరుకున్నా..కాసేపు ఆగి మావారు ఆల్రౌండరే ,మొన్న 3 వికెట్లు తీసి 20 రన్లు చేసారు..'మేన్ ఆఫ్ ది మేచ్ 'ఆయనకే వచ్చింది మీవారు చెప్పలేదా అంది.. నాకు క్రికెట్ అంత గా ఇష్టం ఉండదు లెండి.. ఇంట్లో అంతగా మాట్లాడుకోము దాని గురించి అన్నాను..తను అలా క్రికెట్ విషయాలు తప్ప ఇంకొకటి మాట్లాడక పోవడం నాకు నచ్చలేదు.. నాకైతే క్రికెట్ పిచ్చి ,అయ్ లవ్ క్రికెట్ అంది తన్మయత్వంగా కళ్ళు మూసుకుని..నాకెక్కడ దొరికావే బాబు నువ్వు తిట్టుకున్నాను విసుగ్గా..ఆమె మద్య మద్యలో 'ఫోర్'..' సిక్స్' అని గట్టిగా అరిచి చప్పట్లు కొడుతూ మీకు తెలుసా ప్రతి వీక్ మేచ్ ఆడమని మావారిని అడుగుతా కాని ,ఆయన ఆడరు.. మహా లేజీ మా వారు అంది ముద్దు,ముద్దు గా విసుక్కుంటూ.. ఇదేంటబ్బా ఈ అమ్మాయికి లేస మాత్రం బాధలేదు ఒక వేళ తప్పు నాదేనా?? నేనే ఎక్కువగా ఆలోచించి బంగారం లాంటి మా ఆయన్ని బాధ పెట్టేస్తున్నానా??? లాంటి ఆలోచనలు వచ్చేసాయి అరనిమిషంలో ..

మీరేంటీ అసలు చప్పట్లు కొట్టడంలేదు ..కమాన్ మనం ఎంకరేజ్ చెస్తేనే వాళ్ళు బాగా ఆడతారు అంది .. మరీ,మరీ మీకు బాధ అనిపించదా మీవారితో ఎక్కువ టైం స్పెండ్ చేయలేకపోతారని అన్నాను ఆరాగా ...బాధ ఎందుకు మేచ్ అయిపోయిన వెంటనే మా ఆయన నన్ను షాపింగుకి తీసుకు వెళతారుగా ..అది మా ఇద్దరిమద్యా ఒప్పందం అంది 'కమాన్.. సిక్స్ మారో 'అంటూ అరుస్తూ .. ఓసినీ !!ఇదా సంగతి ..నాకా దిక్కుమాలిన షాపింగ్ అలవాటు లేదే.. పైగా ఆయనగారు కొన్నా, వద్దులేద్దురు ఇప్పుడేం అవసరం అంటూ వెనక్కులాగుతా.. పుట్టుకతో వచ్చిన బుద్ది .. మనసులో తిట్టుకుంటూ చప్పట్లు కొట్టాను.. అదేంటీ ఎందుకు క్లాప్స్ కొడుతున్నారు అంది నావైపు విచిత్రంగా చూస్తూ..ఎంకరేజ్ చేద్దామని అన్నాను..అవుటయ్యింది మీ ఆయనే అంది నెమ్మదిగా... గొడవ వదిలిపోయింది మనసులో తిట్టుకుని హి..హి అని ఒక నవ్వు విసిరాను ..

కానీ ఆ రోజు మేచ్ అయిపోయినా ఎంతకీ రారు..అంతకీ రారు నా దగ్గరకు.. ఫ్రెష్ అవ్వాలని డ్రెస్సింగ్ రూం లో ఒక గంట ,ఎందుకు ఓడిపోయారో సుత్తికొట్టుకుంటూ 2 గంటలు..నీది తప్పని కాదు నీవల్లే ఓడిపోయాం అని ఒకరినొకరు తిట్టుకుంటూ ఒక 2 గంటలు... విసుగొచ్చి బాబూ , మళ్ళీ ఇంకోసారి వస్తే పాత చెప్పు తీసుకుని కొట్టండి అని తిట్టి ఇంటికివచ్చేసాము ..అబ్బే, ఆ రోజు మేచ్ ఫలానా వాడివల్ల ఓడిపోయాం అందుకే లేట్ అయింది అని ఎంత చెప్పినా తరువాత నేను వెళ్ళలేదు..ఆ తరువాతా వాళ్ళ 'టీం' లో చాలా మంది తెలుగువాళ్ళు పరిచయం అయ్యారు..

ఒకరోజు ఒక ఫ్రెండ్ వైఫ్ తో ఫోన్ లోమాట్లాడుతుంటుంటే, మాటల మధ్యలో క్రికెట్ గురించి వచ్చి.. అబ్బా ఏం క్రికెట్టోనండి బాబు ప్రొద్దున వెళ్ళిన మనుషులు రాత్రివరకూ రారు.. పైగా ఇంటర్ నేష్నల్ మేచ్లా ఫ్లెడ్ లైట్స్ వెలుగులో కూడా ఆడతారంట అన్నాను .. ఏంటీ, వాళ్ళు చెప్పిన మాటలు నమ్మేసారా అన్ని అబద్దాలే నమ్మకండి అంది..కాదులెద్దూ చాలా సార్లు మా ఆయన ఫీల్డింగ్లో ఉండగా ఫోన్ చేసాను ..మేచ్ నైట్ 7 వరకూ జరుగుతుంది అన్నాను .. ప్లిచ్ ,మీరింకా ఎదగాలండీ బాబు...అసలు వీళ్ళు ఫీల్డింగ్ చేసినపుడు ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయడం ఒకటి ..మీలాగే మొదట్లో మేమూ అమాయకం గా నమ్మేసాం.. ఒకసారి సర్ ప్రైజ్ చేద్దామని నేను, ఇంకో ఫ్రెండ్ గ్రౌండ్ కి వెళ్ళి చూస్తే అందరూ హాయిగా కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు ..ఇంట్లో మేచ్ ఇంకా అవ్వలేదని చెప్పి ఇదా మీరుచేసే పని అని చెట్టు చాటున నించుని మా ఆయనకు ఫోన్ చేసాం.. వెంటనే మా ఆయన అరే ..ఫీల్డింగ్ లో ఉన్నాను అని ఒకటే జీవించేస్తున్నారు... మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ ఆయనైతే బాత్రూం లో ఉండగానే అరే మేచ్ మాంచి సస్పెన్స్లో ఉంది డిస్టర్బ్ చేయకూ అని తలుపు తీసి మమ్మల్ని చూసి కంగారు పడిపోయారు అంది.. నాకు డవుటొచ్చి ఒక్క నిమిషం నేను మళ్ళీ చేస్తా అని ..మా ఆయనకు ఫోన్ చేసాను.. అబ్బా ,ఫోన్ పెట్టేసేయ్ బంతి గాల్లో ఉంది కేచ్ చేయాలి మా ఆయన అటు ఫోన్ ఆఫ్ చేసేసారు ...

8, అక్టోబర్ 2009, గురువారం

ఈ క్రికెట్ ని ఎవరు కనిపెట్టారో గాని ...




ఈ క్రికెట్ ని ఎవరు కనిపెట్టారో గాని వాళ్ళను చితక్కోట్టి ,చిత్రబాణాలు పెట్టేయాలన్నంత కోపం వచ్చేస్తుంది నాకు .ఆ ఆట వస్తే చాలు ఇంక పెళ్ళాం ,పిల్లలు ఎవరిని పట్టించుకోరు ఏంటో..నాకు తెలుసు మీలో చాలామంది క్రికెట్ ప్రియులకు ఆవేశం పొంగిపొర్లి వచ్చేస్తుందని..అయినా సరే నాకు క్రికెట్ అంటే ఇష్టం లేదూ... లేదూ ..లేదూ.. నాకు ఈ ఆట తెలియడమే దాని మీద ద్వేషం తో చూస్తుండగా తెలిసింది.అందుకే అదంటే అస్సలు ఇష్టం లేకుండా పోయింది. మీరు మొహమాట పడినా ,ఇబ్బంది పడినా తప్పదు నాతో పాటు ఓ మారు ఫ్లాష్ బేక్ కి రావలసిందే ..

నాకో తమ్ముడున్నాడు (మా పెద్దమ్మ కొడుకు) వాడికీ, నాకు మధ్య పచ్చగడ్డి వేయకముందే భగ్గుమంటుంది.వాడు నాకంటే 25 రోజులు చిన్నోడు. అంటే నాకు తమ్ముడే కదా అవుతాడు ..మరి రూల్ ప్రకారం నేను అక్కే కదా అవుతాను ,కాని నన్ను అక్కా అని పిలవరా అని ఎంత మొత్తుకున్నా అక్కా లేదు ,అరటికాయ తొక్కాలేదు అని బుజ్జి అని పిలిచేవాడు ,అదీ నా ఫ్రెండ్స్ ముందు. వాళ్ళు ఊరుకుంటారా, ఏమే బుజ్జమ్మా మీ తమ్ముడు పిలుస్తున్నాడు ,ఓయ్ బుజ్జులూ మీ తమ్ముడు పిలుస్తుంటే పలుకవేంటి అని చిత్ర విచిత్రాలుగా నా పేరుని మార్చేసి ఏడిపించేసేవారు ..

పోని అక్కడితో ఊరుకునేవాడా ,మా స్కూల్ మొత్తానికీ చండశాసనురాలని పేరు తెచ్చుకున్న సత్యవేణి టీచర్.. హోం వర్క్ ఎందుకు తప్పుచేసావురా అని అడగగానే మా బుజ్జక్క చెప్పిందండి ఇలా చేయమని అని నా మీద తోసేసేవాడు..అంతే మా క్లాసుకి బుజ్జి ని తీసుకురమ్మన్నారు అని వర్తమానం అందేది ...ఇంక రాగానే ఏమే బుజ్జిదానా, నీ మొహానికి రాకపోతే రాదని చెప్పాలి గాని ఇలా తప్పుడు హోంవర్క్ చేయిస్తావా అని నేను కాదు మొర్రో అని అన్నావినకుండా 100 గుంజీలు తీయించి పంపేది . ఒరే ఎందుకురా అలా చెప్పావ్ అంటే మరి అలా చెప్పకపొతే నన్నుకొడుతుంది కదా అనేవాడు సింపుల్ గా ..

వీడికంటే మా చెల్లిని చూస్తే మరీ వళ్ళు మండేది..నేనే కదా దానికి అక్కను ,మరి లెక్క ప్రకారం నాకే కదా అది సపోర్ట్ చేయాలి..అబ్బే, దానికి అంత తెలివెక్కడ ఏడ్చింది .. అన్నయ్యా !మా నాన్న నిన్న కోవాలు తెచ్చారు తింటావా,అన్నయ్యా! నేను ఈ బొమ్మవేసాను బాగుందా అంటూ 24 గంటలు వాడి చుట్టూ రంగులరాట్నం తిరిగినట్లు తిరిగేది..మేమందరం పరికిణీ, వోణీ వేసుకుని తిరిగినా వాడికి తెలుగుదనం కనబడదట ,కాని మా చెల్లి నైటీలో తిరిగినా తెలుగుతల్లి ముద్దు బిడ్డలా ,సంస్కృతి సాంప్రదాయాలకు పట్టుకొమ్మలా కనబడుతుంది అంట, దాని ఫేస్ వేల్యూ అలాంటిందంట.. ఈ ముక్కవాడే చెప్పాడు .

సరే అలాంటి మా తమ్ముడితో ఒక రోజు ఫ్రెష్ గా గొడవేసుకుని ,మేడ మీద మిగతా పిల్లలను ముందు కూర్చో పెట్టుకుని టీచర్ ఆట సీరియస్సుగా ఆడుతుంటే.. వీడు,మా ఆఖరు చిన్నాన్న ఒక కర్రముక్కా, ఒక బంతి పట్టుకుని వచ్చారు .. ఎవరన్నా క్రికెట్ ఆడతారా మా చిన్నాన్న పిలిచాడు.అందరూ నా వైపు చూసారు .మరి నా చేతిలో ఉప్పు బద్దలున్నాయి .అవి ఆశ చూపించే వాళ్ళకు పాఠాలు చెపుతున్నా.. నేను తల అడ్డంగాఊపాను వెళ్ళద్దు అని.. మా తమ్ముడు మా చెల్లి వైపు చూసి నువ్వు రావే అన్నాడు .. నువ్వు నా చెల్లివి ,నా మాటే వినాలి అని ఎంత అరిచినా నేను అన్నయ్యతోనే ఆడతా అని గొప్ప అవమానం చేసి వెళ్ళిపోయింది అది వాడిదగ్గరకు..

ఇది బేట్ అన్నమాట, చిన్నాన్న బాల్ వేస్తే నేను బేట్ తో కొడతా, నువ్వు బాల్ ని కేచ్ పట్టడానికి ట్రై చేయాలన్న మాట ..అని కాసేపేదో చెప్పి ఆట మొదలు పెట్టారు.ఇంకేంటీ ఒక్కొక్కరూ నువ్వూ వద్దు.. నీ ఆట వద్దు అని అందరూ వాళ్ళ బేచ్ లో చేరిపోయారు..అలా క్రికెట్ అంటే తెలిసే లోపే అదంటే కోపం వచ్చేసింది ..అక్కడి నుండి ఈ క్రికెట్ వల్ల నేను పడిన బాధ అంతా ఇంతా కాదు ..

అవి కొత్తగా మా వూర్లో కేబుల్ టి.వి వచ్చిన రోజులు..నేను చక్కగా మాయా బజార్ సినిమా వస్తుంటే చూస్తున్నాను ..మా ఇంటి మొత్తానికి ఫస్ట్ టి.వి మా నాన్నే కొన్నారు ..ఇంతలో మా చిన్నాన్న,తమ్ముడు లోపలికి వచ్చి .. ఏయ్ లేవే,24 గంటలు సినిమాలు ,చదువు సంధ్యా లేకుండా అని బలవంతం గా నన్ను సోఫా నుండి లేపేసి ,దూరదర్శన్ పెట్టేసి క్రికెట్ పెట్టుకుని చూస్తున్నారు ... అమ్మా... ఇది మా ఇల్లు, మా టి.వి ,నా ఇష్టం నేను సినిమా చూసుకుంటా అని అరిచాను ..పోవే, మీ నాన్న నీ కంటే ముందు నాకు అన్నయ్య అని నన్ను తోసేసి తలుపేసేసుకున్నారు.. దొంగ మొహాల్లారా అని తిట్టుకుంటూ తలుపులు బాదుతుంటే మా నాన్న అనుకోకుండా ఇంటికొచ్చారు.. హమ్మయ్యా అనుకుని .. నాన్నా !చూడండి నాన్న ఎన్ టి రామారావు సినిమావస్తుంటే ఏదో క్రికెట్ అంట చెత్త ఆట ..అదిపెట్టారు అని కంప్లయింట్ ఇచ్చాను .మా నాన్నకు ఎన్ టి ఆర్ పేరు చెపితే చాలు.. అందుకే మాయా బజార్ ..నాన్న మాయా బజార్ వేస్తున్నాడు అని ఊరించి చెప్పాను..

ఏంటీ.. మాయాబజారే అని హడావుడిగా వచ్చి, ఏరా కేబుల్ టి.వీ లో మయాబజార్ వస్తుంటే ఏంటో పెడతారేంటి (మా నాన్నకు అప్పటికి క్రికెట్ అంటే ఏంటో తెలియదు) అని చానెల్ మార్చేసారు ..మా చిన్నాన్న ,తమ్ముడు చెరో ప్రక్కకు చేరి పోయి బ్రతిమాలడం మొదలెట్టేసారు.. అన్నయ్యా,అన్నయ్య ప్లీజ్ అన్నయ్యా క్రికెట్ చాలా బాగుంటుంది ..మన ఇండియా ఇంగ్లాండ్ తో ఆడుతుంది అన్నయ్యా..అన్నాడు మా
చిన్నాన్న. తర్వాత చూద్దువుగాని మాయ బజార్ సినిమా వస్తుంది అంటూ మా నాన్న ఒప్పుకోలేదు.. ఎన్ని సార్లు చూస్తావ్ నాన్న బాబు ఆ సినిమా, మొన్న కూడా వి.సి.ఆర్ తెచ్చి అందరికీ చూపించేసావ్ కదా ,అయినా ఆ రామారావు ఎలా నచ్చుతాడు నీకు ..ఓవరేక్షన్ గాడు.. మొన్న ఏదో సినిమాలో ఒక నిక్కరేసుకుని అమ్మా !నేను 10th ఫస్ట్ క్లాస్లో పాస్ అయ్యానమ్మా అని ఎగురుకుంటూ చెప్తున్నాడు..నిక్కరేసుకుంటే బాలాకుమారుడైపోతాడా..ఆ సావిత్రి ఒకరిది స్క్రీనంతా ఆవిడే కనబడుతుంది ..ఎప్పుడు చూసినా ఈ..ఈ అని ఏడ్చుకుంటూ ఎలా భరిస్తారునాన్నా బాబు మా తమ్ముడు విసుక్కున్నాడు..

మా నాన్నకు బీ.పీ పెరిగి పోయింది..అయినా నేను ప్రక్కనే ఉన్నాను కదా ఇంకొంచం పెంచడానికి.. ఒరే ఆ మహా నటులని అంటే కళ్ళు పోతాయ్.. ఇప్పటి అమ్మాయిలూ ఉన్నారు ఒక్కదానికి నటించడం చేత కాదు ..పైగా అందరూ సిగరెట్లూ,మందూ తాగుతారంట ఛీ ..ఛీ మా నాన్న ప్రపంచంలో అసహ్యమంతా మొహంలో నింపేసారు.. ఏం మీ సావిత్రి మాత్రం తాగలేదా పీపాలు పీపాలు ..వీడు తగ్గలేదు ...మా నాన్నకు టక్కున ఏమనాలో తెలియలేదు పాపం..అప్పటి మహాను భావులకి బోలెడు బాధలురా అన్నారు చివరికి ..ఇప్పటివాళ్ళకు అంతకన్నా ఎక్కువ బాధలు అందుకే వీళ్ళూ తాగుతున్నారు వీడు వాదించాడు.. మా చిన్నాన మధ్యలో వీడిని ఆపు చేసేసి అన్నయ్యా.. ఆ కేబుల్ వాడు నా ఫ్రెండే, నీకు వరుసగా వారం రోజులు ఎన్ టి ఆర్ సినిమాలే వేయించుతా అనే సరికి ఇంక మా నాన్న మెత్తబడి క్రికెట్ పెట్టేసారు నేను ఎంత అరిచి గోల చేసినా సరే ..


ఒరే అందరూ దెయ్యాల్లా తెల్ల బట్టలేసుకున్నారేంట్రా మా నాన్న అనుమానం ..ఇది టెస్ట్ మేచ్ అన్నయ్యా వన్ డేలు అయితే కలర్ బట్టలేసుకుంటారు ..మా చిన్నాన సమాధానం.. మా నాన్న మూడ్ మారిపోకుండా మా తమ్ముడు అందుకున్నాడు ..మనోళ్ళు బౌలింగ్ అన్నమాట ..ఇప్పుడు వీడు బాల్ వేస్తే నాన్నా ,ఆ తెల్లోడు కొడతాడు ..అది ఆ చివ్వర్న గీత దాటితే 4 అన్నమాట ..ఆ కొట్టిన బంతి మనోళ్ళు పట్టుకుంటే వాడు అవుటయి పోతాడు అన్నాడు .. అదిగో అవుటయి పోయాడు కదా మా నాన్న క్రింద వెళుతున్న బంతిని తీసుకువస్తున్న ఫీల్డర్ని చూస్తూ అన్నారు..అబ్బా అలా నేల మీద బాల్ కాదు నాన్న, గాల్లో పట్టుకోవాలి నేలను తాకకుండా పాపం ఓపికగా చెప్తున్నాడు..నేను తిట్టుకుంటునే చూస్తున్నాను ..

ఏంటిరా ఎంత సేపు ఇలా ఆడతారు మా నాన్నకు విసుగొచ్చింది ..ఇది టెస్ట్ అన్నయ్యా అందుకే ఇలా స్లో ఉంటుంది అయినా చూడగా చూడగా బాగుంటుంది.. ఇప్పుడు బాల్ వేస్తున్న అబ్బాయి చాలా బాగా వేస్తాడు బౌలింగ్ ..అన్నాడు చిన్నాన్న .. ఎవరా అబ్బాయి? మా నాన్న లేని ఆసక్తి తెచ్చుకుని అడిగారు..కూంబ్లే ..చెప్పాడు.. మరి మన ఆంద్రావాళ్ళు లేరా ?? అడిగారు.. ఎందుకులేరు అజారుద్దిన్ ఉన్నాడుకదా.. ఇంకా టేండూల్కర్ అని ఒక అబ్బాయి ఉన్నాడు అన్నాయ్యా భలే ఆడుతాడులే చెప్పాడు చిన్నాన్న..ఇవేం పేర్లురా వీళ్ళసలు ఇండియా వాళ్ళేనా ?మా నాన్న అనుమానం..అంటే అవి ఇంటి పేర్లు నాన్న, కూంబ్లే అసలు పేరు అనిల్ అన్నమాట ..మా వాడు వివరించాడు ..నేను టి.వి వైపు చూసాను హోం వర్క్ చేసుకుంటునే .అలా క్రికెట్ లో నాకు మొదటి సారి తెలిసిన అబ్బాయి అనిల్ కూంబ్లే.. నాకు చాలా బాగా నచ్చేసాడు.. బోలెడు అందంగా ఎంతో మంచాడిలా ఇంకెంతో అమాయకంగా ..హూం .. అసలు అనిల్ గురించి చెప్పాలంటే ప్రత్యేకం గా ఓ పోస్ట్ వేయాలి..

అలా అనిల్ ని చూసి మురిసిపోతుంటే టక్కున ఒకడిని అవుట్ చేసేసాడు ... మా వాళ్ళు 'అవుట్' అని ఎగిరేస్తుంటే మా నాన్న అయోమయంగా మొహం పెట్టి మరి బంతి గాల్లో ఎగరలేదు ..ఎవడూ పట్టుకోలేదు ఇదెలా అవుట్ అవుతుంది అన్నారు ..అంటే నాన్నా దీన్ని ఎల్.బి.డబల్యు అంటారు వికెట్ కి కాలు అడ్డం పెడితే, ఆ కాలుకి బాల్ తాకితే అప్పుడు అవుట్ అన్నమాట ...మా తమ్ముడు వివరించాడు..మా నాన్న కాసేపు బుర్ర గోక్కున్నారు.. కాసేపాగి మా నాన్న అదేంటిరా బాల్ కాల్ కి తగిలింది కదా అయినా అవుట్ ఇవ్వలేదు మళ్ళీ అడిగారు ..అంటే అన్నయ్యా కాలుకి తగిలిన ప్రతి బాల్ ని ఎల్.బి.డబల్యూ ఇవ్వరు సరిగా తగలాలి అన్నాడు ఎలా చెప్పాలో తెలియక చిన్నాన్న.. మా నాన్నకు చిరాకొచ్చేసింది ..యెహే తియ్ ..చక్కగా ఎంటివోడి సినిమా వస్తుంటే అని చానెల్ మార్చేసారు.. కూంబ్లే వరకూ బాగానే ఉన్నా నాకసలు క్రికెట్ ఇష్టం లేదు కాబట్టి నేను పండగ చేసేసుకున్నాను వాళ్ళను వెక్కిరిస్తూ ..


మరి అప్పటికి నాకు తెలియదుకదా క్రికెట్ అప్పటికే మా ఇంట్లో పునాదులను వేసేసి స్ట్రాంగ్ గా అయిపోయిందని..ఒకరోజు అమ్మతో బయటకు వెళ్ళి వచ్చేసరికి మా నాన్న,తమ్ముళ్ళు,చెల్లాయిలు అందరూ టి.వి కి అతుక్కుపోయి ఉన్నారు.. ఏంటా అని చూస్తే ఇండియా-పాకిస్తాన్ షార్జా కప్ మేచ్ వస్తుంది ..ఎవరికి క్రికెట్ తెలిసినా పరలేదు కాని మా నాన్నకు తెలిస్తే ఇంకేమన్నా ఉందా?? ..నాన్నా!! ఈ రోజు ఇంకో చానెల్ లో ఘంటశాల ప్రోగ్రాం ఉంది గుర్తు చేసాను ..అది రేపమ్మా అన్నారు నాన్న కళ్ళు తిప్పకుండా..ఓయ్ రేపు ఎక్జాం పెట్టుకుని ఇక్కడేం పనే మా ఆఖరు చిన్నాన్న నా నోరు మూయించేసాడు.. ఈ పాకిస్థాన్ వోళ్ళకి మనం మెతగ్గా ఉంటే అలుసురా.. ఏమన్నారూ ..ఈ కప్ గెలిస్తే కాశ్మీర్ మాకు ఇచ్చేస్తారా అని అడిగారా..దొంగవెదవలు మా నాన్న ఆవేశ పడిపోతూ అంటున్న మాటలు లీలగా వినబడుతున్నాయి సావిట్లో చదువుతుంటే ..అలా మా నాన్నకు పాకిస్థాన్ ని చూపించేసి క్రికెట్ని అలవాటు చేసి పడేసారు ...

ఆ తరువాత మా నాన్న క్రికెట్ కి ఎంత అలవాటు పడిపోయారంటే ..రాత్రి పడుకున్నపుడు కూడా ఆ ద్రావిడ్ ఇలా కొట్టకుండా అలాకొట్టాల్సింది .. వాడు ఫుల్ టాస్ వేయకుండా ఉంటే బాగుండేది ..వీడు ఫ్రంట్ ఫుట్ కొచ్చి ఆడకుండా ఉంటే బాగుండేది అని ఒకటే గొణుగుడు ..పోనీ అక్కడి తో ఆగేవారా.. ఆదివారం వస్తే చాలు మమ్మల్ని కూర్చో పెట్టుకుని రాత్రి భలే కల వచ్చిందిరా అంటూ లగాన్ సినిమా లో లాస్ట్ సీన్ చూపించేసేవారు ..కాకపోతే అక్కడ అమీర్ ఖాన్ ప్లేస్ లో మా నాన్న ఉంటారన్నమాట .. ఇలాంటి సమయం లో నాకు సపోర్ట్ మా అమ్మ మాత్రమే ..

దిక్కుమాలిన క్రికెట్టు..దిక్కుమాలిన క్రికెట్టు..ఇల్లంతా తొక్కిపడేస్తున్నారు అందరూ..ఇంకోసారి క్రికెట్ పెడితే టి.వి బయట పడేస్తా అని బెదిరించి నాకు కాస్త ఊరటనిచ్చేది .. మరి వంట చేస్తూ మధ్య మధ్యలో చూస్తూ ఎప్పుడు ఆ ఆటను అర్ధం చేసుకున్నాదో తెలియదు కాని తరువాతా తీరికగా తోటికోడళ్ళ సమావేశం లో నిన్న అసలు మనోళ్ళు గెలాల్సిన ఆట అంట, వెదవలు మేచ్ ఫిక్సింగ్ చేసేసి ఉంటారు..చెడ్డ బాధవేసేసిందనుకో.. అనేది .మా పెద్దమ్మ పిన్నులు కూడా ఆల్రెడీ నిష్ణాతులు అయిపోయారు ఈ క్రికెట్ విషయంలో.. అది కాదులే అక్కా గంగూలీ వాళ్ళ ఆవిడను వదిలేసి నగ్మా వెనకాత పడిన దగ్గర నుండి ఏది కలిసిరావడం లేదు ..మరి ఆడదాని ఉసురు ఊరికేపొతుందా అంటూ మా పిన్ని ..ఏదేమైనా కపిల్ దేవ్ చాలా మంచాడంట ..చాలానాళ్ళు పిల్లలు లేకపోయినా పెళ్ళాన్ని అసలేమి అనకుండా బాగా చూసుకునే వాడంట .ఆడపిల్ల పుట్టేసరికి ఎంత ఆనందం పడిపోయాడో అంట అని మా పెద్దమ్మ... ఇరుగమ్మల మీద పొరుగమ్మల మీద చెప్పుకోవడం మానేసి క్రికెట్ విషయాలు చర్చించేసుకోవడం మొదలెట్టేసారు మా ఇంట్లో..

ఇలా మా ఇంట్లో నా క్రికెట్ వ్యతిరేకోద్యమం మూలన పడిపోయింది.. ఆ సమయంలోనే అనుకున్నా దేవుడా మా ఆయనకు ఏ ఆట మీద ఇంట్రెస్ట్ ఉన్నా, క్రికెట్ మీద మాత్రం అసహ్యం ఉండేటట్లు చేయి స్వామి అని .. ఇప్పుడు మీరు నామీద బోలెడు జాలి పడతారని తెలుసు.చూసారా ఎంత అమాయకురాలిని కాకపోతే భారతదేశంలో క్రికెట్ అంటే చెవులు, ముక్కు కొసేసుకునే అబ్బాయిల సంగతి తెలిసికూడా అలా కోరుకున్నాను.. పెళ్లయ్యాకా మా ఇంట్లో (అత్తగారి ) ఎక్కడా క్రికెట్ కు సంభందించిన వస్తువులేమి కనబడా పోయేసరికి ..ఆహా, కల నిజమాయెగా అని పాడేసుకున్నా కూడా..

ఆ తరువాత ఇక్కడకు వచ్చాకా మరుసటి రోజు మా ఆయన తో అలా బీచ్ కి వెళ్ళి బోలెడు కబుర్లు చెపుతూ ,ఊరంతా తిరిగి రావాలని ఎన్నెన్నో ప్లాన్లను వేసేసుకుని నిద్ర లో జారుకున్నాను ..మరుసటి రోజు పక్షుల కల కల రావాలకు మెలుకువ వచ్చి, చిరనవ్వుపెదవులపై పూస్తుంటే మెల్లగా కళ్ళు తెరిచాను..ఎదురుగా మా ఆయన హాస్పిటల్ లో కంపౌండర్ లా తెల్లటి డ్రెస్స్ వేసుకుని బేట్ ని అన్ని ఏంగిల్స్లో తిప్పేస్తూ పొజులిస్తున్నారు.. దెబ్బకు మత్తు వదిలిపోయి మీరూ ..క్రికెట్ ఆడతారా అన్నాను భయంగా ..మా ఆయన ఒక్క నిమిషం బోలెడు ఆక్చర్యపోయి వెంటనే తేరుకుని, ఏమిటా ప్రశ్న..నేను ఆల్రవుండర్ నే ... పైగా మా టీంకి నేనే కెప్టెన్ ని అని భీముడిలా ఆ బేట్ని భుజం మీద పెట్తుకుని ఒక నవ్వు నవ్వారు.. దేవుడా..నేను కళ్లు తిరిగి మంచం మీద పడిపోయాను.. తలుపేసుకో వచ్చేసరికి రాత్రి అవుతాది మా ఆయన మాటలు లీలగా వినబడ్డాయి..
ఇక్కడి తో కధ అయిపోలేదు మొదలైంది ఆ విషయాలు నెక్స్ట్ పోస్ట్ లో

2, అక్టోబర్ 2009, శుక్రవారం

నేనో సినిమా సమీక్ష రాసాను

నేనో సినిమాకి సమీక్ష రాసాను.. ఏంటో నాకీ మధ్య చాలా విషయాలు తెలిసిపోతున్నాయి.లేకపోతే నేస్తం ఏమిటీ సినిమా సమీక్షలు రాయడం ఏమిటీ !!కదా ..మీరూ బోలెడు ఆక్చర్యపడిపోతున్నారు కదూ.. చదివే మీరే ఇంత హాచ్చర్య పడితే రాసిన నేను ఎంత పడిపోవాలి..చదివి ఎలా ఉందో చెప్పండేం ..(మనలో మనమాట.. బాగోపోయినా సరే సూపర్ ఉందని చెప్పండేం ..ప్లీజ్ ..ప్లీజ్ )
ఇదిగో ఆ లింకులు ...

http://gituhere.wordpress.com/2009/10/02/nestham-gruhalakshmi/

or

http://booksandgalfriends.blogspot.com/2009/10/blog-post.html
(ఈ అవకాశం ఇచ్చిన గీతా చార్య గారికి కృతఙ్ఞతలు )

28, సెప్టెంబర్ 2009, సోమవారం

విజయ దశమి శుభాకాంక్షలు


అందరికీ విజయ దశమి శుభాకాంక్షలు. ఇలా రాసి వదిలేద్దాం అనుకున్నాను ..కాని మా ఆయన చెప్పిన్నట్లు మిమ్మల్ని అంత ప్రశాంతం గా ఎలా వదిలెయ్యను చెప్పండి..కాబట్టి తప్పదు వినాల్సిందే ..అసలు నాకు దుర్గమ్మ తో ఉన్న అనుబంధం సామాన్యమైనది కాదు..మీకో విషయం తెలియదు దుర్గాదేవికి నేనంటే బోలెడు ప్రేమ.నమ్మడం లేదు కదు ..అయితే కాస్కోండి..

అవినేను ఇంటెర్ చదువుతున్న రోజులు ,నాకు ఎక్జాంస్ అంటే మహా భయం ,టెన్షన్ ,వణుకు ..పోనీ మావాళ్ళు సరిగ్గా రాయలేకపోతే తిట్టేస్తారు,కొట్టేస్తారు అని అనుకోడానికి అసలే లేదు వాళ్ళకు అసలు నేను ఏం చదువుతున్నానో కూడా తెలియదు ..నాకు పక్కా వ్యతిరేఖం మా అక్క.ఆ సమయంలో నేను 10 లంఖణాలు చేసినదానిలా తయరయితే,అదేమో ఏదో అందాల పోటీలకు తయారు అయినట్లు చక్కగా తయారయ్యి వెళ్ళేది.దాన్ని చూస్తేనే వళ్ళు మండిపోయేది నాకులాగా ఎంచక్కా టెన్షన్ పడట్లేదని. సరే మొత్తానికి రాత్రీ ,పగళ్ళు తెగ చదివేసి పరీక్షలన్నీ రాసేసాను ఆఖరి ఎక్జాంకి మాత్రం నిద్రలేక తల మొత్తం పట్టేసింది ..ఏం చదువుతున్నానో ఏంటో తెలియదు కాని మొత్తానికి తెల్లారిపోయింది. మెదడు అంతా శూన్యం అయిపోయినట్లు అనిపించింది ..మా అమ్మ దగ్గరకు వెళ్ళీ బోరుమని ఏడ్చాను ..అమ్మా నేను ఎక్జాం డుమ్మా కొట్టెస్తాను, అన్నీ బాగానే రాసాను ఇది మాత్రం ఖచ్చితం గా పోతుంది అని.. పోనీలేమ్మా ఇంకోసారి రాసుకుందువు అంది సింపుల్ గా ...చివరికి ఏడుపుమొహం తో బయలుదేరుతూ బయటకు వచ్చి ఎదురింటి గుమ్మం దగ్గర పెట్టిన దుర్గా దేవి ఫొటొ చూస్తూ మళ్ళీ బోరుమన్నాను నేను ఫెయి అయిపోతాను బాబోయ్ ఎలాగన్నా గండం గట్టెంకించు అని ..తీరా కాలేజ్ కి వెళ్ళగానే అవాక్కయ్యాను ..ఆ రోజు ప్రశ్నా పత్రం లీకవ్వడం వల్ల ఎక్జాంస్ పోస్ట్ పోన్ అయ్యాయహో అని ప్రకటించేసారు ఒకటి కాదు రెండుకాదు ఏకంగా నెల తరువాత జరిగింది ఆ పర్క్ష.ఇలా దుర్గా దేవి తనకు నా పై ఉన్న ప్రేమను ఇలా చూపించింది అన్నమాట..కొంచం కుళ్ళుకుంటున్నారు కదా .. అయితే ఇంకొకటి చెప్తా..

ఒక సారి పెళ్ళి అయ్యాక మా ఆయనతో విజయవాడ దుర్గాదేవి గుడికి వెళ్ళాను.. లోపల గర్బాలయంలో దగ్గరగా నిలబడి మరీ పూజ చేయించుకుంటుండగా ఎవరో ఒక పేద్ద మల్లెపూల చెండు అమ్మవారికి సమర్పించారు..వెంటనే మన కళ్ళు ఆ పూల మాల మీద పడిపోయాయి..అబ్బా ఎంత బాగుందో అది నాకు ఇస్తే బాగుండును అనుకుని వెనుకకు తిరిగాను వెళ్ళిపోడానికి..వెంటనే పూజారి అమ్మాయ్ ఈ మాల తీసుకో అని పిలిచి చేతిలో పెట్టాడు.. ఇప్పుడు చెప్పండి దుర్గాదేవికి నేనంటే ఇష్టమా కాదా.. అద్గది అలా ఒప్పేసుకోవాలి బుద్దిగా :)
హ..హ నాకు తెలుసు మీరు మనసులో ఏమనుకుంటున్నారో..పొవే అప్పలమ్మా ఇలాంటివి చాలామందికి జరుగుతాయి అనికదా.. హ..హ సరదాగా రాసినా ఆ చల్లని తల్లి కరుణా కటాక్షాలు అందరి పైనా ఉండాలని ఆశిస్తూ విజయ దశమి శుభాకాంక్షలు

15, సెప్టెంబర్ 2009, మంగళవారం

మా బంటి


ఇంతకు ముందు పోస్ట్ లో కుక్కల మీద నాకెంత అభిమానమో చెప్పాను కదా ..సరే తరువాత తరువాత నాకు యుక్త వయస్సు వచ్చేసరికి మావాళ్ళు వరుని వేట మొదలెట్టేసారు ..ఆ ఫళంగా నేనూ రెండు కండిషన్లు పెట్టేసాను పనిలో పనిగా .. ఒకటి అబ్బాయి మా వూరికి అరగంట జర్నీ మించి దూరం ఉండకూడదు .. నేను గట్టిగా నాన్నా!! అని పిలిస్తే గుమ్మం ముందు మా నాన్న కనబడాలి ... రెండవది వాళ్ళింట్లో కుక్క ఉండకూడదు ... అవన్నమాట .. అయితే అదేంటోగాని మా నాన్నకి మేము ఏం కండిషన్లు పెడతామో దానికి పక్కా ఆపోజిట్ అబ్బాయినే మాకు కట్టబెట్టేవారు .... ఈ విషయం తెలియక మా అక్క కూడా పాపం పెళ్ళికి ముందు ఒక కండిషన్ పెట్టింది ..నాన్నా మరేమో నాకు అబ్బాయి బాగున్నా ,బాగోపోయినా.. ఇల్లు పెద్దదయినా, చిన్న దయినా ... ఉద్యోగమయినా,వ్యాపారం అయినా ఏదయినా పర్లేదుకాని బాత్రుం మాత్రం విశాలం గా ఉండాలి ... అందులో స్నానం చేయడానికి పేద్ద టబ్ ఉండాలి అని .. కట్ చేస్తే వాళ్ళింటి బాత్రుం కరెక్ట్ గా స్నానం చేసే టబ్ అంత మాత్రమే ఉంది ... పాపం ....


సరే మన కధలోకోచ్చేస్తే , నేను అలా కండిషన్ పెట్టగానే మా వారితో నాకు సంబంధం కుదిరిపోయింది ... రేపు తాంబూలాలు అనగా ఈ రోజు రాత్రి తెలిసింది వాళ్ళింట్లో కుక్క ఉంది అని ..అంతే కే..వ్వు మని అరిచి వద్దు అంటే వద్దు అంతే అని గొడవ చేసే అంతలో మా ఇంట్లో వాళ్లందరూ నా నోరు నోక్కేసారు నోరుముయ్యి అని ... పైగా అబ్బాయి కుక్కను ఎత్తుకుని ఉన్న ఫోటో ను చూసి కూడా నువ్వే ఒప్పుకున్నావ్ అని మొత్తం నా మీదకు తోసేసారు ...అంటే అబ్బాయిని చూసా అన్న ఆనందం లో కుక్క పిల్లను సరిగా గమనించలేదన్నమాట ...

మొత్తానికి నేను మా ఆయనతో పెళ్ళికి ముందు , పెద్దవాళ్ళకు తెలియకుండా ఫోన్లో బోలెడు కబుర్లు చెప్పే హడావుడిలో పడిపోయి ఆ విషయం మర్చిపోయాను.. అలా మర్చిపోయిన విషయం మళ్ళా పెళ్ళయ్యాకా అన్నవరం వెళ్లి వ్రతం చేయించుకుని, దారిలో మా వారి ప్రక్కన కూర్చుని, గోరింటాకు ఎర్రగా పండాలంటే ఏమేం వేసి రుబ్బితే బాగా పండుతుంది అని సీరియస్సుగా వివరిస్తున్న సమయంలో ,కారుకి కుక్క అడ్డం రావడం వల్ల వేసిన సడన్ బ్రేక్ వల్ల గుర్తొచ్చేసిందన్తే ...దెబ్బకి మా వారితో డ్యూయట్ వేసుకోవడానికి స్విర్జర్లాండ్ కు వెళ్లడానికి రెడీగా ఉన్న నేను కుక్క తరుముతున్నట్లు ఈ లోకంలోకి వచ్చేసాను ... ఏమండి మీ ఇంట్లో కుక్క ఉందా?..అరుస్తుందా?..కరుస్తుందా? లాంటి ప్రశ్నలు వేయబోతున్నంతలో కారు మా అత్తగారి ఇంటి ముందు ఆగింది ...

ఆ వీధి లో వాళ్ళు, ఈ వీధిలో వాళ్ళు ,మా వీధిలో వాళ్ళు అందరూ ఎక్కడిపనులు అక్కడ వదిలేసి తొంగి తొంగి చూస్తున్నా సరే నా కళ్ళు మాత్రం బౌ ..బౌ మంటూ అరిచి మీద పడిపోయే కుక్క కోసం వెదుకుతున్నాయి..ఈ లోపల మా ఆడపడుచు మరికొంతమంది గుమ్మం దగ్గర రెడీ హారతి పళ్ళెం పట్టుకుని ...మీ పేర్లు చెబితే గాని లోపలకు పంపమని గొడవ.. ఏంటో వీళ్ళ పిచ్చి గాని, పెళ్ళయ్యాక ఎలాగూ ఆ పేరుతోనే ఫిక్స్ అయిపోతారు కదా ..అసలే జమానా బధల్ గయా .. అనుకోబోయే అంతలో మా అక్క మాటలు గుర్తు వచ్చాయి.. ఇదిగో అక్కడ పేర్లు చెప్పమని అడుగుతారు ..వెంటనే మీ ఆయన పేరు చెప్పయ్యకు ..నేను అలాగే నీరసం వల్ల తొందరగా ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోదామని మీ బావ పేరు చెప్పేసాను తన కంటే ముందు.....అబ్బా!ఇప్పటి కొచ్చి అందరూ తలుచుకుని తలుచుకుని తిడుతున్నారు నన్ను ... కాసేపు సిగ్గుపడు అర్ధం అయిందా అని చేసిన ఉపదేశం గుర్తువచ్చి బోలెడు సిగ్గు పడిపోతుంటే ... స్లో మోషన్లో పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చేసింది బౌ బౌ అనుకుంటూ బంటీ.. మా ఇంటి కుక్క పిల్ల ...

నేను మొహం లో సిగ్గుపడే ఎక్స్ ప్రషన్ మార్చేసి మా ఆయన వెనుక పారిపోయాను.. కాని అప్పటికే మా ఆయన దాని దగ్గరకు వెళ్లి ముద్దులు పెట్టేస్తూ ,ఇంకెప్పుడు నిన్ను వదిలి ఎక్కడకు వెళ్ళనమ్మా... బెంగ పెట్టుకున్నావారా .. నేను అప్పటికీ చెప్పాను నిన్ను కూడా పెళ్ళికి తీసుకు వెళదామని ,వీళ్ళు వినలేదు అని దానికి బోలెడు సారీలు చెప్పడం మొదలు పెట్టారు.. క్షణాలలో హారతి సీను మారిపోయి అక్కడ సెంటిమెంట్ సీను మొదలైపోయింది.. అందరూ వాళ్ళ ఇద్దరినీ చూసి కళ్ళు అద్దుకుని పేర్లు అడగకుండానే హారతి ప్లేటు పట్టుకుని వెళ్లిపోయారు . నాకు భయం వేసింది అమ్మో ఈయనగారికి ఇదంటే చాలా ఇష్టమల్లె ఉంది .ఇప్పుడు నాకు కుక్కలంటే భయం.. కాస్త దాన్ని దూరంగా కట్టేయండి అంటే ఏమంటారో అని.. నా ఆలోచనల్లో నేను ఉండగా అది నావైపు చూసింది .. మా ఆయన వెంటనే నవ్వుతూ అదేరా అసలు దీనికతంటికి కారణం .. తనకోసమే నిన్ను ఒక్కడిని వదిలేసి వెళ్లాను .. ఇంకెప్పుడు ఇలా చేయనమ్మా.. పోనిలే పాపం ఈ సారికి దానిని క్షమించేద్దాం ..ఎంతైనా నీకు వదిన కదా అన్నారు...అంతే 'డామ్' అని పడబోతూ నిలదొక్కుకుని వదినా ??? ఎవరికీ అని అనుమానంగా చూస్తుంటే ..మా అత్తగారు ఒరే బంటీ అన్నయ్యను ,వదినను లోపలి కి రానివ్వరా అని అంటూ లోపలి వెళ్లి పోయారు..


ఓర్నాయనో ..కుక్కల తో అన్నయ,వదిన,అక్క ,అమ్మ,తమ్ముడు అని వరసలు పెట్టికూడా పిలిపించుకుంటారా అనుకుంటూ బోలెడన్ని నక్షత్రాలు కళ్ళముందు కనబడుతుండగా లోపలకి నడిచాను ..లోపల బెడ్ రూమ్ లో మా ఆయన దాన్ని బెడ్ మీద, వడిలో కూర్చోపెట్టుకుని బిస్కెట్స్ తినిపిస్తున్నారు.. అయ్యో పాపం క్రొత్తగా వచ్చింది ఈ ఇంటికి ..ఎవరూ తెలియదు దీనికీ.. కాసేపు కబుర్లు చెబుదాం ..అదేం లేదు ఇంక..పైగా దాన్ని ఎంత మిస్ అయ్యారో ఈ రెండు రోజులు దానికి వర్ణించి చెప్తున్నారు సీరియస్సుగా ..అలా నా లైఫ్ లో ఒక కుక్కతో పోటి పడుతూ, పోల్చుకుంటూ ఉంటానని నా కలలో కూడా అనుకోలేదు.. ప్లిచ్ ..ఆ రోజు నుండి నా పాట్లు ఏమని చెప్పను ...

మా బంటికి ఒక్కటంటే ఒక్కటి మంచి లక్షణం లేదు ..దానికి తిండి మన చేతుల్లో పెడితేనే తింటుంది.. ఏదన్నా గిన్నెలో పెడితే అస్సలు తినదు.. దాని కోసం ప్రత్యేకం గా బోన్స్ తెప్పించేవారు.. వాటిని ఉప్పులేకుండా పసుపు మాత్రం వేసి ఒక గిన్నెలో ఉడక పెట్టి పెట్టేవారు ..అలా చేస్తే దానికి రోగాలు రావంట . అది ఒక్క మెతుకు తినేది కాదు ..దానికి ఉప్పు,కారం,మషాలాలు కావాలాయే ..అది అచ్చం మనిషి లాగే ఇడ్లీలు, గారెలు ,బూరెలు అన్ని తినేది మా దగ్గర కూర్చుని ...మరెందుకు వండేవారో ప్రత్యేకంగా అర్ధం అయ్యేది కాదు ..రోజూ పడేయడమే ...ఒక్కోసారి బలవంతం గా నా చేతిలో పెట్టి తినిపించేవారు ..ఎంత ఏడుపొచ్చేసేదన్టే జిగురు ,జిగురుగా అదోమాదిరి అనిపించేది కాని ఏమి అనలేని పరిస్తితి ..అసలే కొత్త కోడలినాయె ..

ఇది గాకుండా దానికి స్నానం చేశామంటే ఇంట్లో అందరం రెండు రోజులు తుమ్మడమే ..ఆ జుట్టు గాలికి వారం రోజులపాటు ఎగురుతూనే ఉండేది .. ఇది పమేరియన్ తెలుసా ,మామూలు కుక్క కాదు నక్క జాతికి చెందినది అంటూ నేను తుమ్మిన ప్రతి సారి మా ఆయన దాన్ని ఏమనకుండా కవర్ చేసేవారు .. ఇవన్ని కాకుండా దానికి ఇంకో లక్షణం ఉంది గట్టిగా ఉరుమినా ,మెరిసినా వెళ్లి సోఫా క్రింద దాక్కునేది.. అయ్యా శ్రీవారు... మీ పమేరియన్ కుక్కపిల్ల ఇలా శబ్దాలకు జడుసుకుంటే ఇంక దొంగలు గట్రా వస్తే ఎలాగా అంటే, నీ మొహం , అది ఎంత చలాకీ తెలుసా, మా ఇంట్లో ఎలుకలన్నీ అదే చంపేస్తుంది వెంటాడి అన్నారు .. ఎలుకలా ??ఇంతకీ ఇది కుక్కా, పిల్లా ?? అని అడిగితే నోర్ముయ్యి దాన్ని ఏమన్నా అంటే ఊరుకోను అని తిట్టి వెళ్ళిపోయేవారు ..


ఒకరోజు పనిమనిషి సెలవు పెడితే బట్టలన్నీ ఉతికి ఆరబెట్టి, నా బెడ్ రూంలో తెచ్చి మడతలు పెట్టి ,బీరువా ఓపెన్ చేసి వెనుకకు తిరిగి వాటిని లోపల పెడదామని చూస్తే అన్ని తడి ..ఇదేంటబ్బ ఉన్నట్లు ఉండి తడి ఎలా వచ్చింది అని నేను బోలెడు ఆక్చర్య పడిపోతుండగా, మా ఆయన వచ్చి విషయం తెలుసుకుని ..హ్హ హ్హ హ్హ అని నవ్వేస్తూ అంటే తడిపేసిందన్నమాట అన్నారు ..అంటే ?? అని నేను కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూస్తుంటే ..మా బంటీగాడు బట్టలు అలా ఎత్తుగా పెడితే తడిపేస్తాడు ..వాడికదో అలవాటు అని సింపుల్ గా అనేసి వెళ్లిపోయారు.. అప్పుడే కుక్కలా ఎలా ఏడుస్తారో ప్రాక్టిస్ అయ్యింది నాకు ...


ఒక్కోసారి అది నేను పడుకున్న మంచం దగ్గర నా కాళ్ళ దగ్గర సైలెంట్గా పడుకునేది ..ఎవరన్నా పిలిస్తే నేను దిగ్గున లేచేదాన్ని, అప్పుడు చాలా సార్లు కాళ్ళ దగ్గర క్రింద పడుకున్న దాన్ని త్రోక్కిసేదాన్ని ... అయిపోయానురా బాబు ..వేసేసింది అనుకునేదాన్ని ..కాని ఒక్క సారిగా బౌ అని అరిచి ఒక్క నిమిషం గుర్రు మని మళ్ళి తోక ఊపుకుంటూ వెళ్ళిపోయేది ... ఒక్కోసారి దాని మీద కోపం వచ్చి..అది నా గదిలో కొచ్చినపుడు దానికి అర్ధం అవ్వకుండా నవ్వుతూ తిట్టేదాన్ని.. బుద్ధి ఉందా ,గాడిదలా ఎదిగావ్ , ఆ మాత్రం మంచి మేనర్స్ నేర్చుకోలేవా అని కోపం తీరేవరకూ తిట్టేదాన్ని .. ఒకసారి మా ఆయన అన్నారు ..అది నన్ను ఎవరన్నా తిడితే ఊరుకోదు అని ..ఏడిసింది నేను తిడతాను ఏమంటుందో చూద్దాం అని మళ్ళి ఎప్పటిలాగే నవ్వు ఫేసు పెట్టి, ఏంటే మీ అన్నను ఏదన్నా అంటే నీకు కోపం వస్తుందా.. కాళ్ళు విరక్కొడతా ఇద్దరికీ అని ఒక రెండు నిమిషాలు తిట్టాను ..అది అలా నన్నుకాసేపు చూసి బౌ బౌ అని అరవడం మొదలెట్టింది.. అమ్మో అంటేదానికి అన్ని అర్ధం అవుతాయన్నమాట ...అది తెలియక ఎలా తిట్టాను దీన్ని అనిఅనుకున్నాను...


కాని ఎన్ని తిట్టుకున్నా ,ఏం చేసినా అది నా రూంలోనే ఎక్కువ ఉండేది ..దానితోనే ఎక్కువ ఉండేదాన్ని ...ఒక రోజు మా అత్తగారు ఊరు వెళ్ళారు ..మా మామ గారు ఆఫీస్ వెళ్ళారు ..ఇదిగో నాకు పని ఉంది..సాయంత్రం వరకు రాను ఎవరొచ్చినా తలుపుతీయకు అని మా ఆయన చెప్పి బయటకు వెళ్ళబోతూ బంటి గాడు జాగ్రత్త ..అసలే ఎదురింటి కుక్క ఊరికే మా వాడికి లైన్ వేస్తుంది తలుపు తీయకు ..బయటకు వెళ్లిందంటే ఇంటికి రావడం కూడా దానికి దారి తెలియదు ..అని అన్నారు.. ఛి ,చీ మీ ఇంట్లో కుక్కలతో సహా ఒక్కరికి మంచి బుద్ధి లేదు అని తిట్టుకుని లోపలికి వచ్చాను ..

పనులన్నీ అయ్యాకా చూస్తే బయట పిట్టగోడ దగ్గర నించుని తలుపు తోసుకుని బయటకు పోవడానికి శత విధాల ట్రై చేస్తుంది .... క్రిందకు వంగి చూస్తే నిజంగానే ఒక కుక్కపిల్ల దీన్ని పిలుస్తుంది..అమ్మో ..అమ్మోఈయన నిజమే చెప్పారన్నమాట అనుకుని ,ఓయ్ నాదగ్గర కాదు ఈ వేషాలు ,తోలు తీస్తా లోపలి రా అని గదమాయించినా అది రాక పోయే సరికి, సరే అక్కడే ఉండు ..నా సంగతి తెలుసుగా నేను మాత్రం తినిపిన్చను ..అక్కడే వండిపెట్టా.. నీకు నువ్వే తినడం నేర్చుకో అనేసి టి.వి చూస్తూ కూర్చున్నా ...సాయంత్రం అయినా అది అక్కడ నుండి కదలకుండా చూస్తుంది క్రిందకు ... ఆకలి వేస్తె అదే వస్తుంది ..అన్నీ చెత్త అలవాట్లు అని తిట్టుకుని నేను పట్టించుకోలేదు ... చీకట్లు ముసురుకుంటుంటే కరెంట్ పోయింది .

సరిగ్గా ఎవరో గుమ్మం దగ్గర నించుని పిలుస్తున్నారు ..ఎవరూ అని బయటకు వస్తే మా పేద్ద మామయ్య గారు ..ఏమ్మా మీ మామ గారు ఉన్నారా అన్నారు .. లేరండి ఇంకా రాలేదు అన్నాను.. ఇటు చూస్తే ఇది బయటకు పారిపోడానికి రెడీగా ఉంది తలుపు తీస్తే .. అటు ఏమో ఆయనను బయట నిలబెట్టి మాట్లాడటం మర్యాద కాదు..దీన్ని లోపలి వెళ్ళమంటే వెళ్ళదు..నాకు సీతాదేవి గుర్తు వచ్చింది ..ఇలాంటి పరిస్థితుల్లోనే ఆవిడ గీత దాటి ఉంటుంది అనుకుని కాస్త తలుపుకి అడ్డుగా నిలబడి రండి లోపలకు అన్నాను తెరిచి.. అబ్బే వద్దమ్మా నేను వచ్చా అని చెప్పు మీ మామ గారికి అని ఆయన వెళ్లిపోయారు.. అంతే ఒక్క అంగలో నన్ను తప్పించుకుని బయటకు ఉరికేసింది అది.. హే.. ఆగు అన్నా సరే ఇంకెక్కడ రోడ్ మీదకు వెళ్ళిపోయింది ..

ఒక ప్రక్క ఇంటి తలుపులు తీసి ఉన్నాయి ..నేనేమో నైటీ లో ఉన్నాను ..ఎలా దాని వెనుక పడేది ..నాకొక్క నిమిషం మైండ్ పనిచేయలేదు.. గభ గభా క్రింద ఇంటి పోర్షన్ ఆంటీ దగ్గరకు పరిగెత్తి ఆంటీ బంటీ పారిపోయింది అన్నాను ..సరే ఏం కాదులే నేను చూస్తా అని ఆమె ఒక కర్ర పుచ్చుకుని దాని వెనుక పడింది ..ఆ కర్ర చూడగానే అది భయపడి వీది చివరకు పారిపోయి మలుపు తిరిగిపోయింది ... ఆవిడ అరగంట తరువాత వచ్చి లాభం లేదమ్మా ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయింది ..వస్తుందిలే అదే అని వాళ్ళ ఇంటి లోకి వెళ్లిపోయారు ...
నాకు ఒక ప్రక్క ఏడుపోచ్చేస్తుంది..ఇంకో ప్రక్క కోపం .. మళ్ళి మా ఇంట్లోకి వెళ్లి మా మావయ్యగారికి ఫోన్ చేశా ఎవరూ లిఫ్ట్ చేయడం లేదు .. మా ఆయన గుర్తు రాగానే గుండె దడ,దడ మంది .. మరి మరీ చెప్పారు ..అది బయటకు వెళ్ళిపోయింది అని తెలిస్తే ఇంకేమన్నా ఉందా ..ఆయనకు కాల్ చేసినా దొరకలేదు..

మా పనిమనిషి వచ్చింది ... అయ్యో అని నిట్టూర్చి ..వస్తుంది లేమ్మా ... కంగారుపడద్దు అని దైర్యం చెప్పి..కాని కోడలుగారు దానికి మీరంటే ఎంత ఇష్టమోనండి ... నేను రోజు వచ్చినా అంతలా అరుస్తాదండి ..కాని మీరు వచ్చిన రోజునుండి మీ వెనుకే తిరిగేది ..మూగ జీవి అయినా దానికి తన వాళ్ళు ,బయట వాళ్ళు తెలుసండి అని దాని గురించి చెప్పడం మొదలు పెట్టింది .. నాకు ఏడుపోస్తున్నట్లు అనిపించి హాల్ లో కొచ్చాను ..దాని కోసం ప్రొద్దున పెట్టిన పాలు వెక్కిరిస్తూ కనబడ్డాయి .. మంచి నీళ్ళ పాత్ర నిండా తల వెంట్రుకలు పడి ఉన్నాయి.. అలా ఉంటే మా ఆయనకు ఎంత కోపమో ..మీకు అలాంటి నీళ్ళు త్రాగిస్తే ఎలా ఉంటుంది అని తిట్టేవారు ... 'బౌ' మా ఆయన ఎప్పుడొచ్చారో వెనుక నించుని అరిచారు చెవి దగ్గర.. ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగితే నా మొహం చూసి ఏమైంది అన్నారు కంగారుగా ...బంటీ బయటకు వెళ్లి పోయింది అన్నాను భయం గా ..ఏంటి? ఎప్పుడు ?అన్నారు అర్ధంకానట్లు చూస్తూ ...ఒక అరగంట అయి ఉంటుంది ..అనుకోకుండా తలుపు తీస్తే నా మాటలు మద్యలో ఆపి అరగంట అయితే ఇప్పటివరకు ఏం చేస్తున్నావ్ అని బయటకు పరిగెట్టారు...

ఒక పది నిమిషాలకు మా మావయ్యగారు వచ్చారు పరవాలేదులే కంగారుపడకు దొరుకుతుంది అని ఆయనా వెతకడానికి వెళ్ళారు..
ఎక్కడో ఆశ దొరుకుతుందని ..ఒక అరగంట అయ్యాక మా ఆయన మళ్ళి వచ్చారు ...వచ్చిందా అనుకుంటూ ..ఉహు అన్నాను ...మంచం మీద తల పట్టుకుర్చున్నారు.. ఎక్కడికి వెళ్లి పోయిందో ..పాపం దానికి రోడ్ దాటడం కుడా రాదు .. ఎక్కడన్నా ఏ బస్ దగ్గరో మా ఆయన మాట వణికింది ...నా గుండెల్లో జల్లుమంది.. హఠాత్తుగా అడిగారు ఏమన్నా తిన్నాదా అని ..ప్రొద్దున నుండి ఏమి తినలేదన్న విషయం గుర్తు వచ్చింది ..ఉహు అన్నాను భయంగా.. అలా ఎలా వదిలేసావ్ ..పాపం దానికి ఎవరన్నా పిలిచి ఏమన్నా పెట్టినా తినడం రాదు..చిన్నపుడు నాలుగు నెలల పిల్లపుడు నేనే తెచ్చాను ..మా ఫ్రెండ్ ఇచ్చాడు ..ఎంత ముద్దుగా ఉండేదో తెలుసా ..మా అమ్మ వద్దన్నా వినలేదు ..దానికి నేను అంటే ఎంతిష్టమో తెలుసా ..దానికి నా మాట అంటే ఎంత ఇది అంటే నువ్వు ఈ ఇంటికి రానపుడు నీ ఫోటో చూపించి వదిన రా దీన్నిఏమనకు ..బాగా చూసుకోవాలి అనేవాడిని.చూసావా ఒక్క సారి కూడా నిన్ను కరవలేదు .. ఏ వీధి కుక్కలు దాన్ని కరిచేస్తున్నాయో ఎక్కడుందో మా ఆయన మళ్ళి బయటకు పరిగెత్తారు.. నాకు దుఃఖం తన్నుకొచ్చింది.. దేవుడా దేవుడా దొరికేలా చేయవా అనుకుంటూనే ఉన్నాను ...


ఒక గంట పోయాకా దాని అరుపులు విని పరుగు పరుగున వచ్చాను ..మా ఆయన దాన్ని ఎత్తుకుని వచ్చారు ...దారిలో ఇంకో కుక్క దీనిలాగే ఉంటే అదేమో అనుకుని అరుస్తూ పరిగెత్తారంటా.. ఈయన అరుపులు విని ప్రక్క వీధి లో నుండి ఇది వచ్చిందంట .. నన్ను చూడగానే నా మీదకు ఎక్కేసింది ..నాకు ఈసారి అస్సలు కోపం రాలేదు ..నేనే పెట్టాదానికి తిండి.. ఆ రాత్రి ..వద్దురా దుష్టులకి దూరంగా ఉండాలి ..దాని దగ్గరకు వెళ్ళకు నువ్వు అని మా ఆయన అంటుంటే మా ఆయన మీద తిరగబడి అరిచింది ..అంతేలేరా ముందు వచ్చిన చెవులకంటే వెనుకొచ్చిన కొమ్ములు వాడి అని ఊరికే అనలేదు అని మా ఆయన ఉడుక్కున్నారు కాసేపు..

కాని ఇక్కడకోచ్చాక పాపం ఒక రోజు కాలం చేసింది ..అవన్నీ ఎందుకు లేండి ..అప్పుడు మావారు పడిన బాధ అంతా ఇంతా కాదు ..ఇప్పటికీ ఏ కుక్క కనబడినా వేనుకేనుకకు చూస్తూ మన బంటిగాడు ఇలా ఉంటాడే అని తలుచుకున్టునే ఉంటారు ...

9, సెప్టెంబర్ 2009, బుధవారం

శునకానుబంధం



చిన్నప్పటి నుండి నాకు కుక్కలంటే బెదురు,హడలు, భయం,కోపం ,,చిరాకు ,విసుగు లాంటి ఇత్యాది రకాల ఫీలింగ్స్ అన్నమాట. దానికో పే..ద్ద కారణం ఉంది ..చిన్నపుడు నా క్లాస్మేట్ హర్ష గాడికి నాకు మద్య పచ్చ గడ్డివేయకుండానే బగ్గుమనేది ప్రతి విషయం లో .. ఒక రోజు ఇద్దరం టీచరుగారికి మాకు తోచినన్ని చాడీలు ఒకరి మీద ఒకరం చెప్పేసుకుని ,ఆవిడ చేత తిట్లు, దెబ్బలు తినేసి నీట్ గా ఇంటికి వచ్చేస్తున్నాం ..కాని హర్ష గాడికి నా మీద పగ చల్లారలేదు .. దారిలో వాళ్ళ ఇంటిముందు రాగానే ఒక రాయి తీసుకుని ,హాయిగా ప్రశాంతం గా పడుకున్న కుక్క మీద కు విసిరేసి ,బౌ ..బౌ అని అరిచి పారిపోయాడు .. వాడు అలా పారిపోయాడో లేదో వీధి లోకి మూల, మూలన ఉన్న కుక్కలన్నీ పరిగేట్టుకోచ్చేసాయి సాటి కుక్కకి న్యాయం చేసేయడానికి ...ఇంకేంటి, నా చుట్టూ తిరుగుతూ అప్పటి కప్పుడు రౌన్డ్ టేబుల్ సమావేశం జరిపేసి ,కదిలితే కరిచివేత చట్టం అమలు పరిచేసి నన్ను కాలు కదపనివ్వకుండా అక్షరాలా అరగంట కట్టి పడేసాయంతే ..ఆ అరగంట ఎంత మానసిక వేదన అనుభవించానంటే దెబ్బకి అదిగో కుక్కలమీద పైన పేర్కున్న ఫీలింగ్స్ కి ఫిక్స్ అయిపోయాను .


అయితే ఆ ఫీలింగ్స్ ని పెంచిపోషించేలా చేసింది మాత్రం ముమ్మాటికీ మా అమ్మే..అదెలా అంటే మా చిన్నపుడు మా వీధి లో ఆడవాళ్ళందరూ పండగలు వచ్చాయంటే చాలు 'మా ఇంటి వంట 'కార్యక్రమాన్ని నిర్వహించేవారు.. అర్ధం కాలేదా ! అంటే వీళ్ళు వండిన పిండివంటలు వాళ్ళకు ,వాళ్ళు వండిన పిండి వంటలు వీళ్ళకు పంపుకుని ఒకళ్ళనొకళ్ళు తెగ పోగిడేసుకునేవారన్నమాట ..అలాగే ఒకానొక పండగకు మా ప్రక్క వీధి ఆవిడ పంపిన గిన్నెలను తిరిగి ఆవిడకు ఇచ్చేయమని మా అమ్మ హుకుం జారి చేసింది ..నేను వెళ్లను గాక వెళ్ళను అని మొండితనం చేసాను ..దానికి కారణం వాళ్ళింట్లో కుక్క ఉండటమే .. కాని పంతం విషయం లో సేం బ్లడ్ అవ్వడం వల్ల నా వేషాలు కుదరలేదు... తప్పని సరిగా వెళ్లి వాళ్ళ ఇంటి మెట్ల మీద నించుని ఏమండి మీ గిన్నెలు అని అరిచాను .. ఆ ఇంటావిడ కంటే ముందుగా దున్నపోతు సైజులో ఒక కుక్క బౌ బౌ అంటూ వచ్చేసింది ..


ఆవిడ తీరికగా వంట గదిలో నుండి బయటకు తొంగి చూస్తూ ..నువ్వా అమ్మా ,పనిలో ఉన్నాను కాస్త లోపలి కొచ్చి ఇచ్చేసి వెళ్ళమ్మా అంది ..కు..కు..కుక్క అండి అన్నాను భయంగా చూస్తూ .. ఆవిడ తేలిగ్గా నవ్వేస్తూ . .. అది అలాగే అరుస్తుంది కాని కరవదు..నీకు తెలియదాఅరిచేకుక్కలు కరవవు ..నువ్వు రా అంది.. .నీకేం తల్లీ కుక్క నీది కాబట్టి ఎన్నయినా చెప్తావు అనుకుని ,నాకు భయం అండీ నేను రాను అన్నాను .. అయ్యో రామా,, నీ భయం సంతకేల్లా ..అది కరవదు అంటుంటే వినవేంటి అని ఒరే టామీ నువ్వు లోపలి పో అంది.. అది మాత్రం అంగుళం కదలకుండా ,నువ్వు వచ్చ్చావో అయిపొయావే ..ఈ రోజు నీ పెతాపమో నా పెతాపమో చూసుకుందాం అన్నట్టుగా బాలయ్యలా ఓ లుక్కుచ్చింది ..అటు నుండి ఆవిడ గోల రమ్మని ..

ఈవిడ ఎవరురా బాబు నా ప్రాణానికి ఇలా తగులుకుంది అని తిట్టుకుని మెల్లిగా గేటు తీసుకుని లోపలి కి వచ్చాను ... అది నేను అనుకున్నట్లుగా అరవలేదు సైలెంట్ గా చూస్తుంది.. హమ్మయ్యా అనుకుని గబుక్కున గిన్నెలు ఆవిడ చేతిలో పెట్టేసి వెళ్లబోయాను ..అరె, ఆగు పిల్లా ఎంటా తొందర అని ఆవిడ వేస్తున్న గారెలు మళ్లీ ఇంకో గిన్నెలో వేసి మీ నాన్నమ్మకు నేను ఇచ్చానని చెప్పి ఇవ్వు అని ఇచ్చింది.. ఇంక ఈవిడకు పని ,పాట ఏమి ఉండదు కాబోలు అని తిట్టుకుని గభ,గభా బయటకు నడవబోయాను.. మరి ఆవిడ ఇంట్లో దొంగతనం చేసాననుకుందో లేకా నా ముక్కు ,మొహం దానికి నచ్చలేదో తెలియదు కాని అప్పటివరకు సైలెంటుగా ఉన్నది కాస్త ఒక్క సారిగా నా మీద పడింది ... బాబోయ్ అని అరిచి పారిపోయేంత లోనే దొరికిపోయాను.. అంతే, నా కాలు పట్టేసుకుంది గట్టిగా ..

ఒక ప్రక్క అమ్మోయ్ ,బాబోయ్ అని అరుస్తుంటే ఆవిడ రావాలా? అబ్బే ,తాపిగా వంట గదిలో నుండి ఒరే టామీ అలా అల్లరి చేయకూడదమ్మా,పాప భయపడుతుంది అని గారాలు చూపుతుంది..ఒళ్ళు మండి రాగం తారాస్థాయి కి పెంచేసరికి అప్పుడు స్టవ్ ముందు నుండి కదిలి వచ్చి నా కాలు మీద లోతుగా దిగబడిన పంటి గాట్లు చూసి కంగారు తమాయించుకుని..అబ్బే కరవలేదమ్మా,గోరుతో గిచ్చింది అంతే , అయినా కుక్క కాటుకి చెప్పుదెబ్బ అన్నారు ..చెప్పుతో కొడితే సరిపోతుంది అని నేను వద్దు మొర్రో అంటున్నా పాత చెప్పు ఒకటి తీసుకుని ఫేడిల్ ,ఫేడిల్ మని బాదేసింది ..మూలిగే నక్కమీద తాటికాయ పడినట్లు అయ్యింది నా పరిస్థితి ..

ఇంక ఏడుస్తూ ఇంటికొచ్చి.. అంతా నీ వల్లే అని మా అమ్మదగ్గర కధకళి ,కూచిపూడి చేసేసి నాన్న రాగానే బోరున ఏడుస్తూ అమ్మ మీద మొత్తం చెప్పేసాను.. ఆ తరువాత మా నాన్న ఆమెను ,మా అమ్మను బాగా తిట్టి డాక్టర్ దగ్గరకు తీసుకు వెళ్ళారనుకోండి .. కాని ఆ దెబ్బకు నాకు కుక్కంటే భయం నర, నరాన జీర్ణించుకుపోయింది .. అయితే విధి సామాన్యమైనది కాదు కుక్కను తరిమినట్లు తరుముతూనే ఉంటుంది ..

నేను కాలేజ్ లో క్రొత్తగా చేరినపుడు ఒకసారి లంచ్ టైములో అందరం బాతాకాని కొట్టుకుంటుంటే నేనూ తింటూ వింటున్నాను.. ఇంతలొ ఒక అమ్మాయి నేను ఒక్క నిమిషం లేటుగా వస్తే మా బాబి ఉండలేడే బాబు ..రాగానే ఒకటే ముద్దులు పెట్టేస్తాడు తెలుసా అంది.. దెబ్బకు నాకు మైండ్ దిమ్మదిరిగి బ్లాంక్ అయిపోయింది అంతే ..ఇదేంట్రా బాబు ఈ పిల్ల ఇలా చెప్పేస్తుంది అని చుట్టూ చూస్తున్నాను ఎవరన్నా వింటున్నారేమో అని ..హుం ..మా సన్నీ అయితేనా, నేను వచ్చేవరకు ఏది తినడు తెలుసా ,కాసేపు నా వడిలో పడుకుని లేస్తే గాని వాడికి బెంగ తీరదు ఇంకో అమ్మాయి వాపోయింది.. లాభం లేదు రోజులు మారిపోయాయి అని అనేసుకోబోయే అంతలో అర్ధం అయింది వాళ్ళు కుక్క పిల్లల గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారని..

నేనప్పటి వరకు కుక్కలను టామీ ,జిమ్మీ లాంటి ప్రత్యెకమయిన పేర్లతోనే పిలుస్తారు అనుకునేదాన్ని,కానీ ఇలా మనుషుల పేర్లతో పిలుస్తారని తెలుయదు ..వీళ్ళు ఏమో కుక్క పిల్లలు పెంచుకోని వాళ్ళను అదేదో ఘోరంలా ,నేరంలా చూస్తున్నారు.. ఇదెక్కడ శునకానదంరా బాబు అనుకునేంతలో ఒక అమ్మాయి ..ఏమోనే బాబు నేను మాత్రం మా స్విటీని నాతొ తీసుకు రావడానికి ఒప్పుకుంటేనే మా అత్తగారి ఇంటికి వెళతా లేకపోతే రాను అని ఖచ్చితంగా చెప్పేస్తా అంది.. ఆ పని చేయి ఇద్దరినీ బయటకు తోసేస్తారు కసిగా తిట్టుకునేంతలో మరి నువ్వేమి చెప్పవేంటి ..మీ కుక్కపిల్ల పేరేంటి అంది ఒక అమ్మాయి..

మా ఇంట్లో కుక్క లేదు అన్నాను చిరాగ్గా ఫేసు పెట్టి ..అంతే ..లేదా !! అని నా వైపుకు విచిత్రం గా చూసి కాస్త దూరం జరిగారు ..ఓర్నాయనో .. ఇదేం గోల అనుకుని వెంటనే .. ఆహా ..అసలేం జరిగిందంటే నా చిన్నపుడు మా ఇంట్లో ఒక కుక్క పిల్ల ఉండేదంట ..అది అంటే నాకు ప్రాణం అంట ..అయితే అది పొతే నేను జ్వరం తెచ్చేసుకుని చాలా రోజులు బెంగ పెట్టేసుకున్నా అంట .. అప్పటి నుండి మా నాన్నకు భయం వేసి మా ఇంట్లో కుక్కపిల్లలు పెంచడం మానేశారు.. కాని నాకు ఎంత ఇష్టమో తెలుసా కుక్కలంటే .. అందుకే నేను మాత్రం పెళ్లి చేసుకుంటే కుక్క పిల్లను పెంచుకునే అబ్బాయినే చేసుకుంటా .. లేకపోతే చేసుకోను అన్నాను అబద్దాన్ని నాగార్జున సిమెంట్ తో గోడ కట్టేసి నేరోలాక్ పైంట్ వేసినంత అందంగా చెప్పేసి ... ఒక అయిడియా జీవితాన్ని మార్చేస్తుంది లాగా ఆ అయిడియాతో నేను మా గ్రూప్ కు నాయికనైపోయాను దెబ్బకు..


కాని అప్పటికి నాకు తెలియదు కదా తదాస్థు దేవతలనే వారు ఒకరు ఉంటారని ,ఆ తధాస్తు దేవతలు అప్పుడే మా పై నుండి ట్రావెల్ చేస్తూ తధాస్తు అని చక్కగా అనేసి వెళ్లిపోయారని ... ఇన్ ఫ్రంట్ డాగ్స్ పెస్టివల్ ఉంది అని ...ఆ విశేషాలు తరువాత :)

22, ఆగస్టు 2009, శనివారం

మా ఇంట్లో వినాయక చవితి


అసలు పండగల విషయం వచ్చేసరికి మా ఇంట్లో ఆడపిల్లలందరికీ చాలా అన్యాయం జరిగిపోయేది ..మా సమానత్వపు హక్కులన్నీ దిక్కులేకుండా పోయేవి..వినాయక చవితికి అయితే మరీనూ .. పండగ ముందురోజునుండే మా తాతయ్య ,తమ్ముళ్ళు హడావుడి మొదలు పెట్టేవారు .అటక మీద పెట్టిన పాలవెల్లి,గంధపు చెక్క పీట క్రిందకు దింపి, వాటికి స్నానాలు చేయించి, చక్కగా పసుపు రాసి, కుంకుమ బొట్లు పెట్టి, పురికాసుని గుమ్మాలకు కొలిచి తెంపి ,మామిడాకులు మద్యలో పెట్టి, ముడివేసి తోరణాలు కట్టి అబ్బో ఇలా ఒకటేమిటీ అన్నీ వాళ్ళే చేసేవారు మమ్మలని ప్రేక్షక పాత్రలకు పరిమితం చేస్తూ..

కానీ నేను ఊరుకోను కదా ప్రతీ పండగకు గొడవే నేను చేస్తా ,నేను చేస్తా అని ,మా తాతయ్య మాత్రం నేను గొడవ చేసే ప్రతి సారీ ముందు నువ్వు పత్రి అని పలకడం నేర్చుకో అప్పుడు చేద్దువుగాని అని తాపీగా బదులు ఇచ్చేవాడు.. అంటే నాకేదో నత్తి అనుకునేరు నాకు కంగారు లో ఒక పదానికి బదులు మరొక పదం పెట్టి మాట్లాడేయడం అలవాటు.. అంటే పత్రిని ప్రత్తి అని ,ఆవేశాన్ని ఆయాసం అని ,ఆదుర్ధాని ఆరుద్ర అని ఇలా ఒకదాని బదులు ఇంకోటి పెట్టిమాట్లాడేసి అర్ధాలు మార్చేస్తూ ఉంటాను..అలా ఆ వీక్ పోయింట్ పట్టుకునే సరికి నా ఆయాసం (ఆవేశం )చప్పున చల్లారిపోయేది ..

ఇంక ఆ మరుసటి రోజు పాలవెల్లికి వెలగ కాయలు,జొన్నపొత్తులు,శీతాఫలాలు, ఇంకా అవేవో చిన్న చిన్న పసుపు రంగు పళ్ళు ఉండేవి అవేంటో మరి ..అవి ఇలా అన్నీ పురికాసుతో వ్రేలాడకట్టి ,పత్రి తో వినాయకుని అలంకరించి పూజ చేసేవారు ..మా తాతయ్య బ్రతికి ఉన్నంత కాలం ఇంటిల్లిపాది పండగలు సావిట్లోనే చేసే వాళ్ళం .. ఆ పండగ రోజు నేను చేసే ఒకే ఒక పని ఏంటయ్యా అంటే నా పుస్తకాలన్నీ వినాయకుడి దగ్గర ఒక్కటి కూడా మిస్ కాకుండా సంచితో సహా పెట్టేయడం .. మాటవరసకు ఒకటి రెండు పుస్తకాలు పెడితే సరిపోతుంది మిగతా పిల్లల పుస్తకాలు ఎక్కడ పెడతారు అని ఎవరు తిట్టినా ఒప్పుకునేదాన్ని కాదు.. నాకు అన్ని సబ్జెక్ట్లు డవుటేమరి ..మరి ఊరికే పాస్ అయ్యానా నా చదువు పూర్తి అయ్యేవరకూ ఒక్క సబ్జెక్ట్ కూడా తప్పకుండా .. అదన్నమాట

ఇక్కడివరకూ అంతా బాగానే ఉంది. అయితే వినాయక చవితి రోజున ఒక్క విషయం లో మాత్రం తలుచుకుంటేనే ఏడుపు తన్నుకొచ్చేస్తుంది.. అదే హారిది.. ఆ హరిదే అలా ఉంటుందో లేక మావాళ్ళే అంత చండాలంగా వండుతారో తెలుయదు కాని అదంటే నాకస్సలు పడదు .అసలు నాకు తెలియక అడుగుతాను వినాయకుడు కుడుములు ,ఉండ్రాళ్ళు ఇష్టము అని చెప్పాడుకానీ ..యే పురాణాల్లో అయినా మాటవరసకు హారిది ఇష్టం అని చెప్పాడా !!... ఈ విషయం మీకూ, నాకు అర్ధం అయింది కాని మా అమ్మా వాళ్ళకు ఎంత మొత్తుకున్నా అర్ధం అయ్యేది కాదు .. పోనీ ముచ్చట పడి చేసారనుకుందాం ..ఏదో వినాయకుని ప్రీత్యార్ధం నాలుగు కుడుములు ,కాసింత చిన్న గిన్నెలో హారిది వండి పెట్టచ్చుకదా అబ్బే ఆ పేరు వింటేనే వీళ్ళకు ఉత్సాహమే ఉత్సాహం అన్నమాట.. అక్కా! నువ్వు ఆ డేషా తో వండుతున్నావా అయితే నేను ఈ గంగాళం తో వండుతా అని ఒకరంటే, అక్కా!! నువ్వు బెల్లం హారిధి చేస్తున్నావా అయితే నేను పంచదారతో చేస్తాను అని ఇంకొకరు ...పైగా ఈవిడ వండిన హారిది ఆవిడ ,ఆవిడ వండినది ఈవిడ బకెట్లు బకెట్లు పంచుకోవడం ..

ఏం ,ఇంట్లో అంతమంది ఉన్నారు కదా చక్క గా మనిషికో రకం గారెలని,బూరెలని,పులిహోర అని వండితే వినాయకుడేమన్నా వద్దు అంటాడా .. పోనీ వండిన వాళ్ళు వండి ముచ్చట తీర్చుకోవచ్చు కదా ,అహా..అది మాకు కంచాల నిండుగా వేసేసి తినమని హుకుం ..పొరపాటున వద్దు అన్నామో .. నా బుజ్జికదా, మాచిట్టికదా అని బ్రతిమాలాడుతారనుకున్నారా.. మా వాళ్ళ అమ్ములపొదిలో మరుదులనే పవర్ఫుల్ అస్థ్రాలు ఉన్నాయి వాటిని ప్రయోగించేవారు ...ఒక్క సారి పిలవగానే వెంటనే మా నాన్నగారి రెండో తమ్ముడు.. ఆలిబాబా అరడజన్ దొంగల్లో గన్ మేన్ లా ప్రతి విషయానికి వేసేమంటారా అన్న టైపులో ఏం వదినా బెల్ట్ తెమ్మంటావా అనేవాడు ...ఇంకేం చేస్తాం ఎక్కడి దొంగలు అక్కడే గప్చిప్..సాంబార్ బుడ్డి అన్నమాట అందరం .

అలా ఏడుచుకుని ,ఏడ్చుకుని..తిట్టుకుని,తిట్టుకుని మద్యాహ్నపు భోజన సమయానికి అది పూర్తి చేసే సరికి అప్పుడు ఘమ ఘమ లాడుతున్న గుత్తొంకాయ,బంగాళ దుంప పిడుపు,పప్పు చారు వగైరా,వగైరాలతో అన్నానికి పిలిచేవారు..ఇంకేం తింటాం గొంతువరకు ఉన్న హారిది నోట్లోకొస్తుంటే ..అలా చాలా చాల అన్యాయం జరిగిపోయేది..

సరే ఈ విషయం ప్రక్కన పెడితే వినాయక వ్రతకధలో నాకు చాలా ఇష్టమైన కధ ..అందులో ఒక కధలో కుమార స్వామి కి, వినాయకునికి ఎవరు గొప్ప అని పోటీ వస్తుంది ..ముల్లోకాలు తిరిగి ఎవరు ఫస్ట్ వస్తారో వాళ్ళే బెస్ట్ అని ఇద్దరూ బయలు దేరుతారు ..పాపం కుమార స్వామి గభ గభా తన నెమలి వాహనం మీద అన్ని చుడుతుంటే మన వినాయకుడు తాపీగా అంటే భక్తిగా అమ్మ,నాన్నల చుట్టూ తిరిగి గెలిచేస్తాడు..ఈ కధ వినగానే ఎంత సంతొషం వేసేసేదంటే అమ్మ,నాన్నల చుట్టూ తిరిగేస్తే బోలెడు పుణ్యం అన్నమాట అని పిండి రుబ్బుతున్న మా అమ్మ చుట్టు ,స్కూటర్ తుడుస్తున్న మా నాన్న చుట్టూ ,టి.వి చూస్తు నవ్వారు మంచం మీద కూర్చున్న అమ్మా,నాన్నల చుట్టు కలిపి,విడి విడి గా చాలా సార్లు తిరిగేసి సీక్రెట్గా బోలెడు పుణ్యం సంపాదించేసాను చిన్నపుడు..

ఇంకొక కధ కృష్ణుడు చవితి నాటి చంద్రుని పూజ చేయకుండా చూసి నీలాప నిందల పాలవడం.. నేను ఇంతకు ముందే చెప్పాను కదా నాకు కృష్ణుడంటే వల్లమాలిన ప్రేమ అని..మరి నాలో ఉన్న స్త్రీవాది ఏ మూలన కూర్చుని బట్టలు ఇస్త్రీ చేసుకుంటుందో తెలియదు కాని ఆ కధ చివరలో నీలాప నిందలు పడితేనేమి చక్కని చుక్కలైన ఇద్దరు భార్యలను తెచ్చుకున్నాడు కృష్ణుడు అని చదివి తెగ మురిసిపోయేదాన్ని..అక్కడికేదో కృష్ణుడు నాకు రెండుసార్లు ఆడపడుచు కట్నం ఇచ్చినంత సంబరపడిపోయేదాన్ని ఆ కధ విని ...కానీ పూజ చేసి అక్షింతలు వేసుకున్నా నాకు మాత్రం చవితినాడు చందమామాను చూడాలంటే మహా భయం ఉండేది అప్పట్లో ..ఇప్పుడేమో ఇక్కడ తల ఎత్తితే భవనాలుతప్ప ఆకాశమే కనబడటం లేదు ఏంటో..ఇలా చెప్పుకుంటు వెళుతే వినాయక చవితి గురించి రాస్తూనే ఉండచ్చు..

గమనిక:- ఎవరండి అక్కడ చవితి రోజు చందమామను చూసి తరువాత తీరిక గా పూజ చేసి ఇద్దరు పెళ్ళాలను కొట్టేద్దామని ప్లాన్ వేస్తుంది.. నేనంటే చిన్నపుడు అమాయకత్వం వల్ల అలా అనేసుకుని సరదాగా రాసాను .. మా అమ్మాయిలకు అన్యాయం చేయాలని చూస్తే కళ్ళు ఢాం ఢాం అని పేలిపోతాయి జాగ్రత్త.. కాబట్టి బుద్దిగా లెంపలేసుకుని,10 గుంజీలు తీయండి ముందు ..

అందరూ వినాయక చవితి జరుపుకుని స్వామివారి కృపా కటాక్షాలతో ఎటువంటి విఘ్నాలు లేకుండా, ఆయురారోగ్యాలతో ,సిరి సంపదలతో తులతూగాలని ఆశిస్తున్నాను.

(ఫొటో గూగులమ్మని అడిగినది )

15, ఆగస్టు 2009, శనివారం

స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు చెప్పుకోవాలా???



అందరికీ స్వాతంత్ర్యదిన శుభాకాంక్షలు అని చెప్పాలని ఉంది కాని చెప్పలేను..అసలు ఎందుకు చెప్పుకోవాలి..మన దేశానికి మనం ఏం చేసి ఉద్దరించామని చెప్పాలి?ఇలా రొటీన్ ప్రశ్నలు వేయాలని ఉంటుంది ...ఏంటో ప్రతి ఆగస్ట్ 15 కి నా మనసెందుకో అలజడిగా ఉంటుంది .. అసలు ఈ పోస్ట్ ఇప్పటికిప్పుడు మొదలు పెడుతుండటం వల్ల ప్రారంభం ,ముగింపు సరిగా అర్దం అయ్యేలా రాయలేనేమో..

నాకసలు మన దేశాన్ని బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఆక్రమించారని తెలిసింది చాలా చిన్నపుడు ..వయసు తెలియదు,కాని చాలా చిన్నదాన్ని ..tv లో కహా గయే ఓ లోగ్ అని హిందిలో ఒక సీరియల్ వచ్చేది మన స్వాతంత్ర్య సమరయోధుల గురించి ..అంటే పేరు మోసిన త్యాగ వీరులు గురించి కాదు.. ఎవరికీ తెలియని మామూలు యోధులు..ఎందుకో అది చూసినప్పుడు ఏడుపొచ్చేది ..ఆ భాష కూడా తెలియదు నాకు అప్పుడు..అంత చిన్న వయసులో నా బాధ ఎవరికి చెప్పుకోవాలో తెలిసేది కాదు..

తరువాత మరొక సారి దూరదర్శన్ లో అల్లూరి సీతా రామరాజుగారి గురించి చూపించారు..ఆయన గురించి చెప్తూ ఆనాడు చూసిన ప్రత్యక్ష సాక్షులు చనిపోయే ముందు అల్లూరిగారి దైర్య సాహసాలు వర్ణించారు ..అదిగో ఆ చెట్టుకే ఆ మహానుభావుని కట్టేసి తుపాకులు గురి పెట్టారు..ఆయన బెదరలేదు ..బాగా కొట్టడం వల్ల దాహంతో మంచి నీరు అన్నాడు ..ఆ ధుర్మార్గులు వేడి,వేడి పాలు ఇచ్చారు ..ఆయన వారి వైపు ఒక చిరునవ్వు విసిరి ఆ పాలను గడ గడా తాగేసాడు అని చనిపోయేముందు విషయాన్ని వర్ణిస్తుంటే నా మనసులో ఆవేశమో,ఆవేదనో మరేమో వర్ణించలేను.. ఆయన కాకినాడ లో p.r కళాశాలలో చదివారంట ..ఆ విషయం తెలిసాక ఒక్క సారైనా ఆ కాలేజ్ కి వెళ్ళాలని ఎంత తాపత్రయ పడ్డానో ఇప్పటికీ కుదరలేదు ..ఆ మహాను భావుని చూడక పోయినా ఆ పరిసర ప్రాంతాలన్నీ ఆయనను ప్రత్యక్షం గా చూసిన మూగ సాక్షులు..ఒక్క సారి ఆ ప్రాంతం చూసినా జన్మ ధన్యమే అనిపించింది ..

నేను మరచిపోలేని రోజులు నా హై స్కూల్ రోజులే ..ఎందుకంటే నేనే ప్రతిఙ్ఞా ,వందేమాతరం చెప్పేదాన్ని రోజూ .. ఇంకా ఆగస్ట్ 15 వచ్చిందంటే చాలు ఆ రోజు దేశభక్తి గీతాలన్నీ నావే ... అవి పాడినపుడు నేనేదో దేశానికి చేసేయాలన్న పట్టుదల వచ్చేసేది..అప్పటికి నాకు తెలియదు కదా అది కేవలం ఆవేశం వరకే పరిమితం చేస్తామని ..మా తాతయ్యకు గాంధి గారంటే అసలు ఇష్టం ఉండేది కాదు..ఆయన వల్లే మనకు స్వాతంత్ర్యం రావడం ఆలశ్యం అయ్యింది అని తిట్టేవాడు..నాకు చాలా కోపం వచ్చేది.. అసలే చిన్నప్పటినుండి..కాకమ్మా ,చిలకమ్మా కధలే మాకొద్దు మా గాంధి చెప్పింది మాకెంతో ముద్దు అని పాడుకున్నదాన్ని.. అందులోనూ గాంధి జీవిత చరిత్రలో ఆయన అభద్దం చెప్పకూడదని ,నిరాడంబర జీవితాన్ని గడపాలని ఆయన ఆచరించి చూపిన విధానం ఇంకా చాలా నచ్చాయి...అలాంటిది మొదటిసారి గాంధి గారి మౌనం వల్ల భగత్ సింగ్ మరణం తీరని బాధను కలిగించింది ..భగత్ సింగ్ నా హీరో ..అలాంటిది అతని పట్ల గాంధి గారి తీరు నాకు చాల కోపం తెప్పించింది..

క్లాస్ లో హిస్టరీ అంటే విపరీతమైన ఆశక్తి గా వినేదాన్ని..అతివాదులు,మితవాదులు గురించి చదివినపుడు ఎవరికి ఓటు వేయాలో తెలిసేది కాదు..మిత వాదులైన బాల గంగాధర్ తిలక్,బిపిన్ చంద్ర పాల్,లాలా లజపతిరాయ్ లు (లాల్,బాల్, పాల్) అంటే ఎంతో గౌరవం నాకు.. జలియన్ వాలా బాగ్ దురంతం విన్నపుడు మితవాదుల సహనం నాకు చాలా కోపం వచ్చింది..అలాగే సహాయ నిరాకరణోద్యమం మంచి ఊపులో ఉండగా ఎక్కడొ పోలీసులను తగలపెట్టేసారు కోపం వల్ల ఆందోళనకారులు ...అని దాన్ని మద్యలో ఆపేసిన గాంది గారి మీద చాలా కోపం వచ్చేది ...

ఇంకా టంగుటూరి ప్రకాశం పంతులు,మాగంటి అన్నపూర్ణాదేవి,సుభాష్ చంద్ర బోస్, ఇలా ఒక్కరేమిటి ఎంతమంది గురించి చదివి ఉంటాము మనమందరం..అవి చదివినపుడు రక్తం ఉడికిపోతుంది కదూ ...కాని తరువాత ఏం చేస్తాం పుస్తకం మూసేసి Tv లో మగధీర సినిమానో ... లేకపోతే dance baby dance ,లేదా మరొకటొచూసేయడం ,మన ఆవేశం అంత ఉష్ కాకి చేసేసి బజ్జోవడం ఇంతేగా...ఇంత రాసాను నేను కూడా ఇదే చేస్తాను ... గట్టిగా అడిగితే ఇంతకంటే ఏం చేయగలం ..అని ఒక నిట్టూర్పు విడుస్తాం..

ఒక్కోసారి అనిపిస్తుంది మన స్వాతంత్ర్య సమరయోదులందరూ బ్రతికి ఉంటే మన దేశ దుర్మార్గపు దౌర్భాగ్యాన్ని చూసి లక్ష సార్లు ఉరేసుకుని ఉంటారు తమ మనసులను ...నేను చెప్పబోయేది ఇప్పుడు జండా పట్టుకుని జండా ఊంచా రహే హమారా అని పాడమని కాదు,జాతీయ గీతం రాగానే లేచినిలబడమని కాదు.... ఆకలి తో ఉన్నవారికి మనకు చేతనైనంతలో కాస్త సహాయం చేయండి.. బలవంతం గా కాదు..చేయగలిగినంత.. రోడ్ మీద ఒక ముసలావిడ సరి అయిన బట్టలు లేక ఉంటే పాత బట్టలేమన్నా తనకు ఇవ్వండి..( మళ్ళి కొత్త బట్టలు ఇస్తే వాళ్ళు అమ్మేసుకునో మరొకరికో ఇచ్చేస్తారు అనుకుంటే ).. నెల రోజులకో రెండు నెలలకో ఇంట్లో యే పులిహారో చేసి బయట తిండికి అలమటించే నలుగురికి పొట్లాలక్రింద కట్టి ఇవ్వండి..ఇవన్ని చేయగలిగినవే... ఆలోచిస్తే బోలెడు చేయగలం ..అందరం అందరికీ సహాయం చేయలేము కదా..మనకు తోచినంతలో మన వీరుల సాక్షిగా ఎంతోకొంత చేద్దాం ..ముఖ్యం గా వీరమరణం పొందిన మన జవాన్ల కుటుంభాలు కనబడితే మన కుటుంభం కంటే ఎక్కువ గా గౌరవిద్దాం... సంవత్సరానికి ఒక 4 ,5 మంచి పనులు ఏదో రూపం లో చేస్తే మనకు తృప్తిగా ఉంటుంది ఆ మహానుభావులకు నిజమైన నివాళి ఇచ్చినట్లు అవుతుంది ....ఇప్పుడు రండి చెప్పుకుందాం అందరికీ స్వాతంత్రయ శుభాకాంక్షలు ...