నా విదేశీ పయనం

అన్నీ తెలిసిన వాళ్ళకన్నా చెప్పచ్చు ...ఏమీ తెలియని వాళ్ళకైనా చెప్పచ్చు.. నాకులా తెలిసీ , తెలియని వాళ్లకు చెప్పడం చాలా కష్టం .. ఈ మాట నేననలేదు .. మా ఆయన తరుచూ నా గురించి చెప్పే మాటలు ఇవి .. విదేశాలకు వెళ్ళే చాన్స్ వచ్చింది అనే ఆనందం అర నిమిషం అయినా పడలేదు..ఏ మూలనో ఉన్న బెంగ మాత్రం చుట్టు ముట్టేసింది.. ప్రక్కింటికి వెళ్ళాలంటే పది మంది తోడు లేనిదే వెళ్ళని నేను ఒంటరిగా కొన్ని వేల కిలో మీటర్లు దూరంగా వెళ్ళిపోవాలా !!!!!పైగా ఎక్జాంస్ లో బట్టీ పట్టి రాసిన నాలుగు ఇంగ్లిష్ ముక్కలు తప్ప ,ఎవరితోనూ గట్టిగా నాలుగు మాటలు మాట్లాడెరుగనే ..దేవుడా ...నా వల్ల అయ్యే పనేనా!!! అని రోజూ దిగాలు పడిపోయేదాన్ని...

దానికి తోడు మా ఆయన చెప్పిన కబుర్లు అగ్నికి ఆజ్యం తోడైనట్లు ఒకటే టెన్షన్ తెప్పించేవి.. "బుజ్జీ,ఇక్కడ ఎయిర్ పోర్ట్ ఎంత పెద్దదో తెలుసా !!! నేను మొదటి సారి కన్ఫ్యూజ్ అయిపోయి అమెరికా కి వెళ్ళే మరొక ప్లైట్ వైపు వెళ్ళిపోయా.. బయటకు ఎలా రావాలో తెలియదు ... ఇక్కడి వాళ్ళ భాష మనకి ,మన భాష వాళ్లకు అర్ధం అయి చావదు.. డ కి 'ద' అని, ట కి 'త' అని మార్చి పలుకుతారు నత్తి వాళ్ళ లాగా ...ఇప్పుడూ ..."టూ డాలర్స్ తర్టి ఫైవ్ సెంట్స్" అనాలనుకో.. వాళ్ళేమో "తూ దాలర్స్ తర్తి ఫైవ్ సేన్త్స్" అని పలుకుతారు..అబ్బా ...బయటకు వచ్చేసరికి గంట పట్టింది" .....

ఇలాంటి కబుర్లు మొదట్లో నవ్వులాటగా అనిపించేది కాని ..తరువాత ,తరువాత అదే విషయం నాకన్వయించుకుని భయపడేదాన్ని ...నేను సింగ పూర్ లో విమానాశ్రయం లో తప్పడిపోయినట్లు.. అలా ఏదో అమెరికాయో ,ఆస్ట్రేలియాయో వెళ్ళే విమానం ఎక్కేసినట్లు ( ఎవరిని పడితే వాళ్ళను ఎక్కిన్చుకోవడానికి అది ఆర్టిసి బస్సు లెక్క కాదని అప్పటికి తెలియదన్నమాట ) ఇంకేదో దేశానికి వెళ్ళిపోయి ,భాష రాక ,తిండి లేక ఏంటో ఏంటో అయిపోయినట్లు ఒకటే ఆలోచన.. దానికి తోడు ఆ రాత్రి శ్రీదేవిది ఏదో హిందీ సినిమా చూసాను ...ఆమె ఇలాగే ఏదో దేశానికి వెళుతుంటే ఎవరోతన బేగ్ లో డ్రగ్స్ పెట్టేస్తారు... ఆ తరువాత నానా బాధలు పడి హీరో సహాయం తో బయట పడుతుంది ... ఇంకేంటి ఈ పాటికి మీకర్ధం అయిపోయి ఉండాలి సీన్ ...

ఆ మరుసటి రోజు నాన్న దగ్గరకు వెళ్లి నాన్నా!! ఉహు నేను వెళ్ళను అన్నాను దీనంగా... అసలు నేనుఈ మాట ఎప్పుడు అంటానా అని ఎదురు చూస్తున్న నాన్న .. అలాగే తల్లీ.. రేపు మీ ఆయనకు చెప్పేద్దాం అన్నారు నన్ను దగ్గరకు తీసుకుని ... ఎప్పటి నుండి మమ్మల్ని గమనిస్తుందో తెలియదు గాని అమ్మ 'కయ్ 'మంది... బాగుందండి మీ ఇద్దరి వరుసా ...అదంటే చిన్నపిల్ల ...దానికి ధైర్యం చెప్పడం మానేసి ...మీరూ అలాగే మాట్లాడుతారే... ఆ అబ్బాయి అక్కడ ఎన్నాళ్ళు ఉంటాడో ఏమో ... అంత ఇష్టం లేని వాళ్ళు ముందే చెప్పచ్చుగా వెళ్ళద్దని..ఇలా భార్యాభర్తలను ఎన్నాళ్లని విడదీస్తారు ...అని మొదలుపెట్టేసింది.. అసలు నువ్వు దాని కన్నతల్లి వేనా!!నా కూతురిని అంత దూరం పంపించేయమంటావా.. ఏం అక్కరలేదు..అప్పుడప్పుడు వచ్చి చూసి వెళతాడులే ... నాన్న ఊరుకోలేదు ....మా అమ్మ మాత్రం ఊరుకుందా.. ఇది మరీ బాగుంది ..మేము రాలేదా మావాళ్ళను వదిలి..పైగా ఎప్పుడన్నా పుట్టింటికి వెళితే, ఒక్క రోజు ఎక్కువ ఉంటే చాలు మీరు ,మీ అమ్మగారు అలిగేసేవారు ... ఇలా చేస్తారు కాబట్టే మగవాళ్ళకు కూతురి మీద అంత మమకారం పెడతాడు దేవుడు ... రేపు వాళ్ళాయన అడిగితే ఏం చెప్తారు అని తిరిగి వాదించింది అమ్మ..

కాసేపు వాద, ప్రతివాదనలు అయ్యాకా సరేలేమ్మా ..ఒక్కదానివే వెళ్ళద్దు ..మీ ఆయన్ను వచ్చి తీసుకు వెళ్ళమంటాను అన్నారు నాన్న ... ఆ మాట అన్నాకా కాసింత ధైర్యం అనిపించింది... అన్నట్లు గానే నాన్న మరుసటి రోజు మా వారి తో ఫోన్ లో విషయం మాట్లాడారు కూడా...అది కాదు బాబు ..అమ్మాయికి చిన్నప్పటి నుండి ఒక్కరితే ఎక్కడికీ వెళ్ళడం అలవాటు లేదు .. నువ్వొచ్చి తీసుకు వెళ్ళరాదు..టికెట్ నేను కొంటా అన్నారు ...అటు మా ఆయన ఏమన్నారో తెలియదు కాని నీతో మాట్లాడుతాడట అని ఫోన్ నాకిచ్చారు ...'హలో 'అనడం పాపం ..మొదలు పెట్టేసారు మా ఆయన దండకం ...నీకసలు బుద్దుందా ...నిన్న గాక మొన్న జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యాను, వెంటనే లీవ్ అంటే ఇంటికి పొమ్మంటారు..నీకూ,మీ నాన్నకు బాగా ఆటలుగా ఉంది..అక్కడ ఫ్లైట్ లో ఎక్కితే ఇక్కడ నేను రిసీవ్ చేసుకుంటాను ..మద్యలో నిన్నెవడు ఎత్తుకుపోతాడు.. వేషాలు వెయ్యకుండా నోరుమూసుకుని రా అని తిట్టి పడేసారు ... అది కాదండి ..మరీ ..నాకేమో బొత్తిగా ఇంగ్లిష్ లో మాట్లాడటం రాదు అన్నాను గునుస్తూ .. అవును మరీ ..ఇక్కడ రాగానే నీకు ఎక్జాం పెడతారు కదా మొహం చూడు అని పెట్టేసారు ఫోన్ ..

బోలెడు కోపం వచ్చింది కాని ఏం చెయ్యను ...నాన్నకు చెప్పానంటే 'ఆయ్'.. నా కూతురిని అలా అంటాడా ..నేను పంపను అని మొండికేస్తారు ఎలారా బాబు అనుకుంటుండగా సాయంత్రం మళ్ళా ఫోన్ వచ్చింది ...నా ఫ్రెండ్ ఒక అబ్బాయి పెళ్లి కోసం ఇండియా కొచ్చాడు ...అతను వచ్చే నెల ఇక్కడికి వస్తున్నాడు ..అతనితో వచ్చేసేయ్ సరేనా అన్నారు.. 'హమ్మయా' అనిపించింది.అక్కడి నుండి మొదలైంది హడావుడి ..సూట్కేస్ కొనడం ..బట్టలు కొనుక్కోవడం వగైరాలు..ముఖ్యం గా తాళం కప్పలు..శ్రీదేవి సినిమా మహాత్యం ...

అమ్మా!! లగేజ్ ౩౦ కేజీల కంటే ఎక్కువ ఉండ కూడదట అన్నాను బట్టలు సర్దుతున్న అమ్మతో ...ఇది మరీ బాగుందే.. సూట్ కేసే 10 కేజీలు బరువుంది ..ఇంకేం పెట్టను ఇందులో అంది అమ్మ విసుక్కుంటూ .. ఏముంటాయిలే ... నావి అయిదు రకాల చీరలు ,ఒక అయిదు రకాల డ్రెస్సులు ,మరో అయిదు నైటీలు ఇంతేగా .. పైగా ఒక చిన్న బేగ్ హేండ్ లగేజ్ కూడా తెచ్చుకోవచ్చట అన్నాను.. మరీ.. వంట సామాను ఏమి వద్దా ..అక్కడ కప్పలు, పంది మాంసం తింటావా అంది అమ్మ.. యాక్ ..అవును కదా ..క్రొత్త కాపురం .. అందులోను ఒక సారి... మా ఆయన తిండికి చాలా ఇబ్బంది అయిపోతుంది , ఈ బ్రెడ్డు ,జాము తినలేకపోతున్నా అన్నారు...మద్యాహ్నం బయట ఏదో నూడిల్స్ గట్రా తినేసి కడుపు నింపుకుంటున్నారట.. నావల్ల కాదు బాబోయ్ ఆ తిండి అనిపించింది.. మరేం చేద్దాం అన్నాను అమ్మతో.. ఏముంది మీ ఇద్దరేగా ... నాలుగు నెలలకు సరిపడే వంట సామాగ్రి నేను సర్దుతాగా నువ్వు కంగారు పడకు అమ్మ హామీ ఇచ్చేసింది ... లగేజ్ మాత్రం ౩౦ కేజీలు మించకూడదు సుమా ... అమ్మకు మళ్లీ చెప్పాను..


వర్షాకాలమేమో అప్పుడే చక్కగా మబ్బులు పట్టి చినుకులు స్టార్ట్ అయ్యాయి ..నేను హైదరాబాద్ కి వెళ్ళడానికి ట్రైన్ ఎక్కాను .. తమ్ముళ్ళు,పిన్నులు,చిన్నాన్నలు,పెద్దమ్మ,పెదనాన్న అందరు స్టేషన్ కి వచ్చారు ...మనస్సు భారం అయిపోతుంటే నిట్టూర్చి క్రింద బేగ్ (హేండ్ లగేజ్) తీసుకోబోయాను ... ఆక్చర్యం ..బేగ్ లేవలేదు నేను పైకి లేచా..ఇదేంటి ..ఇంత బరువుంది ..మళ్లీ ప్రయత్నించా ..ఉహు అస్సలు లేవలేదు ... ఏం పెట్టావమ్మా ఇందులో అన్నాను అయోమయం గా ... మరీ సూట్ కేస్ ౩౦ కేజీలు మించద్దు అన్నావు కదే.. అందుకే హేండ్ బేగ్ లో రెండు కేజీల మినపప్పు,రెండు కేజీల పెసరపప్పు, రెండు కేజీల ఇడ్లి రవ్వ ,పంచదార,చింత పండు,మషాలా పొడి,కారం,పసుపు,తాలింపు సామాను ...చివరాకరికి అంట్లు తోమే పీచు కూడా పెట్టేసా ఇందులో ... అమ్మ గర్వం గా చెప్పింది..

అయ్య బాబోయ్ అమ్మా !!నేనసలు మోయ్యగలనా అన్నాను కోపంగా... ఊరుకో, నువ్వు మొయ్యడం ఏమిటి లోపల కూలీలు ఉంటారుగా అంది.. 'ఒక వేళ లేకపోతే 'అరిచాను.. ప్రక్కన ఉన్న మా తమ్ముడి వైపు చూస్తూ ,ఇదేంట్రా ఇలా అంటుంది... బోడి ట్రైన్ ప్లాట్ ఫాం మీదే బోలెడు కూలీలు ఉంటారు .. ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఉండరా అంది.. అవునక్కా ఒక వేళ లేరనుకో ప్రక్కనున్న వాళ్ళను ఎవరినన్నా హెల్ప్ చెయ్యమంటే ఆ మాత్రం చెయ్యరా ..అయినా మీ ఆడవాళ్ళకు బోలెడన్ని సదుపాయాలు.. మా మగవాళ్ళం 100 కేజీల బస్తా మోసినా ఎవడూ చూడడు కాని,అమ్మాయి నెమలి పించం పట్టుకున్నా మోయలేరేమో అని గిన్జుకుంటారు బోలెడు మంది ...నీకంత శ్రమ ఎవరూ ఇవ్వరులే ,అయినా బావ గారి ఫ్రెండ్ వస్తాడు గా ఆయన మోస్తాడులే ..ఆ మాత్రం హెల్ప్ చెయ్యడా అన్నాడు.. వీడొకడు , నిరంతర స్త్రీ ద్వేషి ..ప్రపంచం లో బాధలు,కష్టాలు అబ్బాయిలు మాత్రమే పడుతున్నారని 'ఘాట్టి' ఫీలింగ్ ... ఇంక తప్పక సరే అని బయలు దేరాను ...


హైదరాబాద్ చేరుకొని హోటల్ లో విడిది అయ్యాకా ఎయిర్ పోర్ట్ చేరుకున్నా ... రాత్రి అస్సలు నిద్ర పట్టలేదు.. నాన్న అస్తమాను నా బెర్త్ దగ్గర కొచ్చి దుప్పటి కప్పడం,తల నిరమడమే సరిపోయింది ... కాసింత కదిలిస్తే చాలు ఏడ్చేయడానికి సిద్దంగా ఉన్నారు ..ఏంటో!!! అమ్మా ,నాన్నకళ్ళ నీళ్ళు పెడితే నేను తట్టుకోలేను..అదీ నాగురించి ..అందుకే పెళ్లి కాగానే అప్పగింతల సీన్ ఎక్కడ పెడతారో అని చూపు తిప్పకుండా మా ఆయనతో కబుర్లు చెప్తూనే ఉన్నా..కార్ లో కూడా గబుక్కున టాటా చెప్పేసి మొహం తిప్పేసాను.. ఇప్పటికీ మా ఆయన దెప్పుతారు నీకసలు మీవాళ్ళంటే ప్రేమ ఉందా అని .. మీకేం తెలుసు నా బాధ అని అనుకుంటాను ...ఇప్పుడు మళ్లీ అదే సీన్ ...రాత్రి నుండి ఏమి తెలియనట్లు ఈ చీర ఎందుకు కట్టుకున్నావ్.ఆ డ్రెస్ ఎందుకు పెట్టావ్ అని లోడ లోడా కబుర్లు చెప్పి నటించేస్తున్నా .... అమ్మ మాత్రం నా కోసం పైకి అస్సలు తేలదు..నా బేల తనం బాగా తెలుసు ...


నాన్నా,అమ్మా విజిటర్ పాస్ తీసుకున్నారు .. ఇంతకూ మావారు చెప్పిన ఫ్రెండ్ ఇంకా రాలేదు.. నాకసలే ఆ పరిసరాలు చూస్తుంటే టెన్షన్ టెన్షన్ గా ఉంది..కొంపదీసి ఈ రోజు జర్నీ కేన్సిల్ చేసుకోలేదు కదా ఆ అబ్బాయి అని అనిపించింది.. కంగారు పడుకులే వస్తాడు అని నాన్నచెప్తూ, నీ దగ్గర డబ్బులు ఏమన్నా ఉన్నాయా అమ్మా అన్నారు.. అప్పుడు గుర్తు వచ్చింది ..20 రూపాయలు తప్పా పైసా లేదు.. ఉహు అన్నాను.. నాన్న 5000 తీసి నా చేతిలో పెట్టాబోయారు ...ప్రక్క నున్న అతను' ఎందుకండీ అవి ..ఆ దేశం లో మన కరెన్సీ నాలుక గీసుకోవడానికి కూడా పని చెయ్యదు , ప్లైట్ లో ఎలాగు ఫుడ్ గట్రా వాళ్ళే పెడతారు ,అక్కడ చేరగానే మీ అల్లుడు రిసీవ్ చేసుకుంటారు ..అనవసరం అన్నాడు ' ...నాన్న, నేను మోహ మొహం చూసుకున్నాం ... పోనీ ఒక 1000 రూపాయిలయినా తీసుకో అన్నారు.. వద్దులే నాన్న ..నాకేం అవసరం తిరిగి ఇచ్చేశాను.. అదే నేను చేసిన పెద్ద తప్పని నాకు తెలియదు ...


ఈ లోపల మావారికి తెలిసిన ఫ్రెండ్ వచ్చాడు ... కొత్తగా పెళ్లి అయిన కళ కొట్టొచ్చినట్లు కనబడుతుంది ... ప్రక్కనున్న వాళ్ళావిడ చెయ్యి అర నిమిషం కూడా వదలకుండా ,ఆప్యాయం గా ఆమె కళ్ళ లో చూస్తూనే ఉన్నాడు..క్రొత్త గా పెళ్లి అయిన వాళ్ళను చూస్తే భలే నవ్వొస్తుంది నాకు.. అంగుళం దూరం కూడా విడిచి ఉండలేనట్లు ఉంటారు..అదే ఒక సంవత్సరం అయ్యిందో మినిమం రెండు అడుగులు దూరం కొలుచుకుని మరీ నడుస్తారు ..ఇంకా పిల్లలు గట్రా పుడితే ..హుమ్ ఎందుకు అడుగుతారు లెండి :).. మా అమ్మాయి బాబు అని పరిచయం చేసారు నాన్న ..అర సెకను నా వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వి (?) మళ్లీ తన గొడవలో పడిపోయాడు ...పాపం మా నాన్న, నా గురించి చెప్పడానికి( అంటే మా అమ్మాయికి ఏమీ తెలియదు.. కాస్త జాగ్రత్త గా వాళ్ళాయన దగ్గరకు తీసుకు వెళ్ళు ..గట్రా గట్రా ) బాగా ప్రిపెరయ్యి వచ్చారేమో ఆ అబ్బాయి అవకాసం ఇవ్వక పోయేసరికి సతమతమైపోతున్నారు..అబ్బా పర్లేదులే నాన్నా అని వారించాను..

వచ్చి అరగంట అయినా వాళ్ళు అసలు తెమలరే ...అక్కడే కబుర్లు వాళ్ళ వాళ్ళ తోటి ..నాకేమో టైం అయ్యే కొద్ది టెన్షన్ ..ఈ లోపల ఉన్నట్లుండి సీన్ మారిపోయింది .. ఆ అబ్బాయి ఆ అమ్మాయిని జాలిగా చూస్తున్నాడు.. ఆ అమ్మాయి వాళ్ళ అమ్మను ,నాన్నను పట్టుకుని భోరున ఏడుస్తుంది..అప్పగింతలు ...అంటే బయలుదేరుతున్నాం అన్నమాట.. నాకు కంగారోచ్చేసింది నాన్నను తలుచుకుని ...ఇప్పటి వరకు ఎంత జాగ్రత్తగా విషయం ఏమార్చాను.. నాన్న వైపు చూసాను.. నాన్న ఆ అమ్మాయి తండ్రిని ఓదార్చడం లో బిజీ గా ఉన్నారు .... అంత టెన్షన్ లోను నవ్వొచ్చింది..

అమ్మ కళ్ళు తుడుచుకుంటుంది .. చూసావా ...ఆ అబ్బాయి నా లగేజ్ మోసేస్తాడు అన్నావ్ ...అతనే బోలెడు బేగ్ లు మోసుకొచ్చాడు.. నువ్వస్సలు తిన్నమైనదానివి కాదు... వెనక్కి తీసుకు పో అన్నాను ... నోరుముయ్యి.. ఆ ఫ్లైట్ వరకు మోయలేవేంటి ... కాసేపు కష్టపడితే నాలుగు నెలలు హాయిగా ఉంటావ్ అంది .. సరేలే దిగగానే ఫోన్ చేస్తా గాని నే వెళ్ళగానే ఇద్దరూ ఇక్కడ గాన కచేరి పెట్టకండి ...హోటల్ కి వెళ్ళండి .. నాన్న జాగ్రత్త ..అమ్మకి మాత్రం వినబడేలా అని గభ,గభా లోపలికి నడిచా.. కాని లోపలి వెళ్ళాకా ఆ కచేరి నేను ఇస్తా అని అనుకోలేదు .. :)