కలహాలు కూడా కమ్మగానే ఉంటాయి మరి

కలహాలు కమ్మగా ఉండటం ఏంటనుకుంటున్నారా,మరదే..పెళ్ళి అయిన కొత్తలో మొదటి కలహం ఒకసారి గుర్తు తెచ్చుకోండి..పెదవులపై చిరుధరహాసం వచ్చేస్తుంది చూసుకోండి.. ఆ తరువాత తరువాత జీవితమే కలహాలమయం అయిపోతుంది అది వేరే విషయం అనుకోండి...కాని మొదటి కలహం చాలా అపురూపంగా ఉంటుంది మనసు పొరల్లో గుర్తు ఉండిపోయి ,నా విషయం లో అయితే పెళ్ళి అయిన కొద్ది రోజులకే మొదలు పెట్టేసాం పోట్లాట ..

పెళ్ళి అయిన తరువాత నేను ఇక్కడకు రాకముందు కొద్దిరోజులు మా అత్తగారి ఇంట్లో ఉన్నాను .నాకిప్పటికీ బాగా గుర్తు కొత్తగా అత్తవారి ఇంట్లో అడుగుపెట్టగానే ఎంత టేన్షన్ గా,భయం గా ,మొహమాటం గా అనిపించిందో..ఆ రోజు రాత్రి నిద్రలో మెలుకువ వచ్చి చుట్టూ చూసి అసలు ఎక్కడ ఉన్నానో తెలియక దిగ్గున లేచి ఒక నిమిషం కంగారుపడిపోయి తరువాత పెళ్ళి అయిందన్న వాస్తవం గుర్తు వచ్చి గంట సేపు ఏడుస్తూ పడుకున్నాను..మావారితో అంతకు ముందు ఫోన్ లో మాట్లాడినా ఇంకా కొత్తదనం పూర్తిగా పోలేదు కాసింత గారం,కాసింత ప్రేమ ,కాసింత భయం ,కాసింత మొహమాటం అన్నీ కలగలపి ఉండేవి ..

మా వారి ఇంటి నిండా చుట్టాలు,బంధువులు,పిల్లలు ఎవరెవరో ,ఒక్కరు కూడా తెలియదు ..పైగా పది నిమిషాల కోమారు నన్ను చూడటానికి ఎవరెవరో వచ్చేవారు .. మా అత్తగారు నన్ను పిలిచి ఈమే నీకు అత్తయ్య వరస అవుతారు, ఆమె పిన్ని వరుస అవుతారు,తను ఇందాక వచ్చిన ఆవిడ ఆడపడుచు కూతురు అని పరిచయం చేసేవారు ..ఎవరు ఎవరో ,ఏమవుతారో ఏంటో కాస్త గజిబిజి గా ఉండేది , అదీ కాకుండా ఇంట్లో పెళ్ళికాని పిల్లలు ఉండటం వల్ల ,ఆ ఇల్లు కూడా మాట్లాడటానికి అనువుగా ఉండకపోవడం వల్ల మావారి తో కాసేపు సరదాగా మాటలాడాలన్నా కొంచెం భయం గా ఉండేది ..నాకు మినిమం మూడు వీదులకు వినబడేలా మాట్లాడానిదే మాట్లాడిన ఫీలీంగ్ రాదు..చిరునవ్వు నవ్వాల్సిన ప్లేస్ లో కూడా 36 పళ్ళు కనబడేలా పకాలున నవ్వుతాను .. అలాంటిది మెల్లిగా మాట్లాడాలంటే భలే కష్టం గా ఉండేది..తనదీ ఇదే పరిస్థితి ..ఇంట్లో ఉండగా ఏం మాట్లాడాలన్నా కాస్త మొహమాటం గా ఫీల్ అయ్యేవారు ..

ఇలా కాదనుకుని మరుసటి రోజు మా అత్తగారి దగ్గరకు వచ్చి అమ్మా దాన్ని హస్పిటల్ కు తీసుకు వెళతాను ..ఫ్రెండ్ కు బాబు పుట్టాడు ..పలకరించక పోతే బాగుండదు అన్నారు..నేను బెడ్ రూం లో బట్టలు మడత పెడుతూ ఒక చెవి వేసి వింటున్నాను ...అసలు ఏం మాట్లాడుతున్నావురా ,పచ్చని పారాణి ఉన్న పిల్లను హాస్పిటల్ చుట్టూతిప్పుతావా,ఇంకేమన్నా ఉందా నాలుగు రోజులు ఆగి వెళుదువులే అన్నారు మా అత్తగారు.. ఊరుకోమ్మా నీ చాదస్తం అని మా ఆయన గొడవ చేస్తున్నారు గాని మా అత్తగారు ససేమిరా అన్నారు .. నాకు భలే నవ్వు వచ్చింది.. పెళ్ళికి ముందు నాదీ ఇదే పరిస్థితి ,అయినా చెప్పినా వినిపించుకునే వారు కాదు ..బాగా అయ్యింది అనుకున్నాను ..


మరుసటి రోజు మా ఆయన మరొక మాస్టరు ప్లాన్ వేసుకుని వచ్చారు ..కాకపోతే ఏది చేసినా ముందు నాకు చెప్పరు ,ఇప్పటికీ అంతే .. సాయంత్రం ఇంటికి వస్తూనే అమ్మా ఫ్రెండ్ ఇంటికి పిలిచాడు భోజనానికి అన్నారు.. మొన్ననే కదరా పిల్ల ఇంటికొచ్చింది అప్పుడే బోజనాలేంటి ..నాలుగు రోజులాగి వస్తాను అని చెప్పు అన్నారు అత్తయ్య ..ఏంటమ్మా నువ్వు ఏం చెప్పినా అలాగే అంటావ్.. బాగోదు వెళ్ళకపోతే అన్నారు విసుగ్గా .. అది కాదురా పసుపుతాడు మెళ్ళో వెసుకుని బయటకు తీసుకు వెళితే గాలీ ,దూళి పడుతుంది..చీకట్లో అలా తీసుకు వెళ్ళకూడదు కొత్త పెళ్ళి కూతురిని అన్నారు ... దెబ్బకి నాకు భయం వేసింది,నాకసలే చిన్నపటి నుండి దెయ్యాలంటే మహా భయం ..పొరపాటున దెయ్యాల సినిమా చుసానో రెండు వారాలు పడుకునేదాన్ని కాదు ...ఊరుకోమ్మా చీకట్లో ఎవరు తీసుకు వెళతారు ,వాడేమన్నా అడవిలో ఉంటున్నాడా..దగ్గరే వాళ్ళ ఇల్లు తొందరగానే తీసుకొచ్చేస్తాను అని నాకేసి చూసి నువ్వేంటి బొమ్మలా నుంచున్నావ్ తయారవ్వు అని వెళ్ళిపోయారు .. ఏమో బాబు పెద్దవాళ్ళు చెప్పిన మాటలు వినరు కదా ..మీ మంచికేగా చెప్పేది మా అత్తగారు అనుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు .. ఇంక తప్పేది లేక తయారయ్యాను..


మావారితో మొదటిసారిగా బైక్ మీద ఎక్కి బయటకు వెళుతుంటే భలే సరదా అనిపించింది ...ప్రపంచం అంతా నాదే అన్నంత ఆనందం .. సరిగా కూర్చో,జారిపోతావ్ అని జాగ్రత్తలు చెబుతుంటే నాకు మా నాన్నే గుర్తు వచ్చారు..బండి ఒక చోట ఆపి ఇక్కడే ఉండు బైక్ పార్క్ చేసి వస్తా అనేంతలో ఒక అతను వచ్చి హలో బాగున్నారా ,సారీ అండి మీ పెళ్ళికి రాలేక పోయాను అని మావారితో అంటూ నావైపు చూసి
బాగున్నారా ..సినిమాకి వచ్చారా అన్నారు పలకరింపుగా..కాదండి భోజనానికి పిలిస్తే వచ్చాం అన్నాను ... అతను షాక్ తిన్నట్టు ఒక సారి నావైపు చూసి ఇబ్బందిగా నవ్వాడు ..ఈ లోపల మా ఆయన నా కాలు తొక్కారు ..అబ్బా నా కాలు తొక్కారు అని అంటూ పక్కకు జరిగాను ...మా ఆయన నావైపు కౄరంగా చూసారు... నాకర్దం కాలేదు ఎందుకలా మొహం పెట్టారో ... కాసేపు మాట్లాడి అతను వెళ్ళిపోగానే కయ్యిమన్నారు నాపైన.. బుద్ది ఉందా పెద్దవాళ్ళకు అలాగేనా సమాధానం చెప్పేది అన్నారు..నేనే మన్నాను అన్నాను అయోమయం గా ..సినిమా కొచ్చారా అంటే కాదు బోజనానికి వచ్చాం అని వెటకారిస్తావేంటి ..సినిమా హాల్ ఎదురుగా నించుని అన్నారు.. అప్పుడు చూసాను ఆ పక్కన కటవ్ట్లు ..ఊరు కొత్తది అవ్వడం వల్ల ,మొదటి సారి మా ఆయనతో బయటకు వస్తున్నా అన్న సంబరం వల్ల ఏమీ సరిగా గమనించలేదు ..నాకేం తెలుసు ఇంట్లో ఫ్రెండ్ ఇంటికి భోజనానికి అంటే అక్కడికే అన్న ఆలోచనలో ఉన్నాను అన్నాను.. అప్పటికీ కాలు తొక్కితే మళ్ళీ నాకాలు తొక్కుతారేంటి అని పైకి అన్నావు చూడు ..నాకు భలే కోపం వచ్చింది ఏమీ అర్దం చేసుకోవు తిక్క మొహమా అన్నారు ప్రేమ గా నవ్వుతూ ...


హాల్లో కూర్చున్నాక అన్నారు అది కాదురా ఇంట్లో అసలు మాట్లాడటానికి అవ్వడం లేదని ఇక్కడికి తీసుకువచ్చాను ఇప్పుడు చెప్పుఅన్నారు ... మా ఆయన పెద్ద హీరోలా అనిపించేసాడు ఎందుకో ఆ క్షణం లో .. ఈ లోపల సినిమా స్టార్ట్ .కొత్త సినిమా ..అందులోనూ కామెడీ సినిమా ..జనాలు ఇసుకవేస్తె రాలనట్లు పొలోమని ఉన్నారు.. సీను సీను కీ చప్పట్లూ ,నవ్వులూ ...ఆ గోలలో ఏం మాట్లాడుకుందాం అన్నా వినబడటం లేదు..మహా బోరు అనిపించింది .. అయిదు నిమిషాలు అయిపోగానే బయటకు వెళ్ళిపోదామా అన్నారు ..సరే సరే అన్నాను ఉత్సాహంగా..బయటకు రాగానే ఎక్కడికి వెళదాం అన్నారు.. బీచ్ కి అన్నాను ఉత్సాహం గా.. దా తవ్విద్దాం మొహం చూడు అన్నారు.. హూం ..మీ ఊర్లో బీచ్ లేదుగా ..పోనీ ఏదన్నా పార్క్ కీ అన్నాను ..ఉహు సరి అయినవి లేవు అన్నారు బైక్ స్టార్ట్ చేస్తూ..ఇంకెక్కడికెళతాం నా బొంద మనసులో అనుకున్నాను ..

బండి ఎక్కి మరి ఇప్పుడు ఎక్కడికెళదాం అన్నాను నిరుత్సాహం గా ..ఊరికే కాసేపు అలా తిరుగుదాం మా ఊరు నువ్వు చూడలేదుగా అన్నారు ..సరే అన్నాను...తను చిన్నపుడు చదివిన స్కూల్ ..ఈత కొట్టిన పిల్ల కాలువలు ఏవేవో చూపించారు .క్రమం,క్రమం గా ఇళ్ళూ ,కాలువలు దాటుకుని ఎక్కడికో తీసుకువెళ్ళారు ..చుట్టూ చీకటి ...చెట్ట్లు ,తప్ప ఇంకేం లేవు ... బండి ఆపి .. ఇప్పుడు
చెప్పు ..ఊరి చివరకు వచ్చేసాం ..హాయిగా ,ప్రశాంతం గా మాట్లాడుకోవచ్చు అన్నారు ...ముందు ఉత్సాహం గా అనిపించినా తరువాతా భయమేసింది ...మా అత్తగారి మాటలు గుర్తు వచ్చాయి.. కొత్త పెళ్ళి కూతురూ ,గాలీ,దూళీ అని ...


దూరంగా భోగి మంటలు వేసినట్లు మంటలు కనబడుతున్నాయి.... కొంపదీసి శ్మశానమా??..ఊరి చివరన అదేగా ఉంటుంది .. భయపడినట్లు తెలిస్తే అలుసైపోనూ ...ఆహా చల్ల గాలీ వీస్తుంది కదా అన్నారు...పైకి చూసాను..చెట్ట్లు ఊగుతున్నాయి ..రక రకాలా ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి ,అవునూ .. దెయ్యాలు మర్రి చెట్టు మీద ఉంటాయా లేక చింత చెట్టు పైనా ???ఎదురుగా చందమామ గుండ్రంగా కనబడుతున్నాడు.. దెయ్యాలు పౌర్ణమి రోజున వస్తాయా బయటకు ???లేక అమావాస్యా? కొంపదీసి ఈ రోజు పౌర్ణమి కాదుకదా ..అందుకేనా చందమామ గుండ్రం గా ఉన్నాడు...మెల్లిగా బయలు దేరిన భయం బీకరంగా పెద్దదయింది ...మా పెద్ద అత్త అంతకు ముందు తన చిన్నపుడు తెల్ల బట్టలు వేసుకు వెళితే దెయ్యం ఎలా మీద పడిందో చెప్పింది ...నాకలాంటివి వినడమే భయం .. నా చీర చూసుకున్నాను ..క్రీం కలర్ చీర ...కొంపదీసి చీకట్లో దెయ్యాలకు కనబడక ఇది తెల్లచీర అనుకుంటాయో ఏమో ఖర్మా ...

మా ఆయనకు చిరాకేసినట్లు ఉంది ...ఉట్టపుడు అందరితో తెగ సోది వేస్తావ్ కదా తీరా ఇక్కడకొచ్చాక ఆకాశం,భూమి చూస్తావేంటి ..ఏదన్నా మాట్లాడు అన్నారు ...ఏమండీ అక్కడ మంటలెందుకున్నాయి అన్నాను ...శీతాకాలం కదా చలివేస్తుంది కదా అందుకే ఎవరో మంటలేసుకున్నారనుకుంటా అన్నారు....ఈ రోజు తిది ఏంటి పౌర్ణమా అన్నాను ...ఏమో ..ఏ ఎందుకని అన్నారు ..ఏమీ లేదు ఊరికే అడిగా ఇది చింత చెట్టా ,రావి చెట్టా అన్నాను పైకి చూస్తూ ... రెండూ కాదు కొబ్బరి చెట్టు ..ఇప్పుడు అది అవసరమా.. ఏదన్నా మాట్లాడవే అంటే ఈ రోజు తిది ఏంటీ ,వారం ఏంటీ ,ఇది ఏం చెట్టు ,కాయలు కాస్తాయా, పువ్వులు పూస్తాయా అనుకుంటూ ఉప్పర సోది వేస్తావ్ విసుక్కున్నారు మా ఆయన ...మరి ఇంకేం మాట్లాడను ఏదో ఒకటి మాట్లాడుతున్నాను గా నేనూ అరిచాను..

పక్కన ఏదో కదలిన సౌండ్ ..ఏమండి ఇక్కడ పాములుంటాయా కొద్దిగా భయం గా చూస్తూ అన్నాను ..ఇదిగో పిచ్చి భయాలతో లేనిపోని అనుమానాలు నాకు తెప్పించకు నీ ప్రాణానికి నాప్రాణం అడ్డు సరేనా ..హూం చెప్పు ఇంకా... మొన్న రాత్రి ఏదో చెపుతూ మద్యలో ఆపేసావ్ కదా ఇప్పుడు చెప్పుఅన్నారు .. నా దృష్టి అంతా అటు వైపు వెళుతున్న లారీల మీద పడింది ..ఈ సమయం లో ఒంటరిగా ఒక్కళ్ళమే ఉండటం మంచిది కాదేమో అనిపించింది ..అప్పటి వరకూ ఉన్న దెయ్యం భయం పోయి కొత్త భయం పట్టుకుంది .. మా ఆయన ఏదో చెబుతున్నారు గాని నాకు వినిపించడం లేదు.. ఏమండీ ఈ టైంలో ఇక్కడ ఒక్కళ్ళమే ఉండటం మంచిది కాదేమో అన్నాను మెల్లగా .. మా ఆయన నవ్వుతూ నా సంగతి తెలియదు నీకు ..జిం కి వెళ్ళే బోడీ యే ఇది ఎవరన్నా వస్తే అయిపోయాడేవాడు అన్నారు .. ప్రతీ మగాడు పెళ్ళాం దగ్గర చెప్పే కామన్ డయిలాగ్ ఇది గొణుకున్నాను .. ఏంటీ అంటున్నావ్ అన్నారు.. మా నాన్న కూడా ఇలాగే అంటారు నా అంత గొప్ప భలవంతుడు లేడని అన్నాను.మీ నాన్నకూ నాకూ పోలికా.. అంటూ నాన్న మీద జోకులెయ్యడం మొదలు పెట్టారు.. మామూలుగా అయితే ఉడుక్కుంటూ ఏదో ఒకటి అనేదాన్ని ..నాకెందుకో ఆ వాతావరణం ముళ్ళ మీద కూర్చున్నట్లు ఉంది .....


ఇలా లాభం లేదని వెళ్ళిపోదాం అన్నాను ..ఎందుకు అన్నారు నావైపు చూస్తూ ..ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు ..ఆకలేస్తుంది వెళ్ళిపోదాం ఇంటికి అన్నాను. ఇంకా ఎనిమిది కూడా కాలేదు ఇందాకా ఏమన్నా తింటవా అనంటే వద్దు అన్నావ్ అన్నారు .అప్పుడు ఆకలి వేయలేదు, ఇప్పుడు వేస్తుంది అన్నాను ..అంతే , చటుక్కున లేచి బండి స్టార్ట్ చేసి ఎక్కు అన్నారు సీరియస్సు గా.. తన మొహం చూడగానే గుండేల్లో దడ దడ మంది అయినా నేను చెప్పింది నిజమని ఒప్పించడానికి నాకు నిజంగానే ఆకలి వేస్తుంది అన్నాను .నేనేం నాకోసం ఇక్కడికి నిన్ను తీసుకురాలేదు నువ్వే నిన్నమీతో మాట్లాడడానికి కుదరడం లేదని అన్నావని తీసుకొచ్చాను, నువ్వేం పోజులు కొట్టేయక్కరలేదు అన్నారు ఆయన కోపం చూడాగానే భయం వేసింది ..అప్పటి వరకు ఎప్పుడు సరదాగా మాట్లాడే ఆయన ఒక్కసారి గా అలా మొహం పెట్టేసరికి ఏడుపొచ్చేసింది ..


దారిలో ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు ...హొటెల్ లో భోజనం తినబుద్ది కాలేదు అలా కలుపుతూ కూర్చున్నాను ..ఏమనుకున్నారో మరి, ఇందాక ఆకలో అని గొడవ చేసావ్ కదా ఇప్పుడేమయింది అన్నారు ..అంతే నాకు కళ్ళలో నుండి నీళ్ళు దారల్లా వచ్చేయడం మొదలు పెట్టాయి ఎంత ఆపుకుందామన్నా ఆగకుండా ..ఇప్పుడేమన్నానే బాబు ఎవరన్నా చూస్తే ఏమనుకుంటారు ..తల్లీ ఆపు చేయి కంగారుగా అని కర్చీఫ్ ఇచ్చారు ..నాకు అక్కడ భయమేసింది అన్నాను కళ్ళూ,ముక్కు తుడుచుకుంటూ ..సరేలే నువ్వన్నది కూడా నిజమే రాత్రి పూట ఒంటరిగా ఉండటం అంత మంచిది కాదు అందుకే తీసుకొచ్చెసా అన్నారు... హమ్మయ్యా ,దేవుడా నా మనసంతా తేలికైపోయింది తను నార్మల్ గా ఉండటం చూసి .. మా మొదటి కలహం అలా తప్పి పోయింది అని అనుకున్నాను కాని నాకేం తెలుసు ఆ తరువాత రెండు రోజులకే గొడవ అవుతుందని :)