ఇంకొన్ని ముచ్చట్లు -2

క్రికెట్కి వెళ్ళివచ్చిన తరువాత రోజున ఎప్పటిలాగే ఇద్దరం సరదాగా కాయగూరలు కొనడానికి మార్కెట్కి వెళుతుంటే మా ఆయన హఠాత్తుగా బుజ్జీ! నువ్వెంత అందంగా ఉంటావో తెలుసా ..అసలు తాంబూళాల్లో అయితే సూపరు..ఆ రోజు నువ్వు కట్టుకున్న గ్రీన్ చీరలో అదిరిపోయావు ..రోజూ ఆ ఫొటోసే ముందేసుకుని కూర్చునేవాడిని ..దిష్ఠి తగులుతుందని మా అమ్మ తిట్టేది.. అనేసరికి నా కాళ్ళు అలా నేలకు రెండు ఇంచుల పైకి తేలడం మొదలు పెట్టాయి.. పెళ్ళయి అన్ని నెలల తరువాత భార్య అందాన్ని భర్త సమయమూ, సంధర్భం లేకుండా పొగుడుతున్నాడంటే దానివెనుక అనేకానేక కుట్రలు,కుతంత్రాలు ఉంటాయన్న కఠోర సత్యం అప్పటికి నాకింకా తెలియదన్నమాట..

ఆ పళం గా ముద్దొచ్చినపుడే అన్నీ అడిగేయాలని మొదలు పెట్టేసాను..మరి ఆ రోజు కట్టుకున్న ఎర్రంచు పట్టు చీరలో ఎలా ఉన్నాను?? ఆ తరువాత కట్టుకున్న వంగపండు కలర్ చీర నాకు నప్పిందా??... పెళ్ళికి ముందు నేను మీ కాలేజ్ లోనే చదివుంటే మీరు నన్ను ప్రేమించేవారా? ఒకవేళ ప్రేమిస్తే నేను ఒప్పుకోక పోతే ఏమి చేసేవాళ్ళు ??లాంటి ప్రశ్నలన్నీ చక చక అడిగి ,టక టకా నాకు కావలసిన సమాధానాలను రాబట్టేసుకుని తెగ మురిసిపోయాను ..( మరి మామూలు రోజుల్లో గనుక అలాంటి ప్రశ్నలు అడిగితే మరి ఇంతమంచి నిజాలు బయటకు చెప్తారేంటి :D )

అప్పుడు మాశ్రీవారు మెల్లిగా వల విసిరారు..బుజ్జీ ,మొన్న వెళ్ళిన క్రికెట్ మేచ్ భలే ఉందికదా!.. భలే ఎంజాయ్ చేసామే !అంటూ.. సరిగ్గా ఆయన ఊహించినట్లుగానే ..పాపం ఇంత పొగిడారు కదా మనం కూడా నాలుగు పొగిడేస్తే ఓ పని అయిపోతుంది అని .. అవునండీ చా..లా ఎంజాయ్ చేసాం.. అసలు ఎంతమందికి వస్తుంది చెప్పండి అటువంటి అవకాశం ..పైకి వద్దు ,వద్దు అన్నా గాని ఎంత మంది అతిరధమాహరధులను చూడగలిగాను.. మీరెంత మంచివారండి అంటూ దొరికిపోయాను ..అందుకే బుజ్జీ మళ్ళీ ఎంజాయ్ చేద్దామని' ఫైనల్ మేచ్ 'కి కూడా టికెట్స్ తీసుకున్నాను ..రేపు రెడీ అయిపో అన్నారు సింపుల్ గా .. ఆ..అంటూ నిలువు గ్రుడ్లేసుకుని అమ్మా!!,నేను రాను ..నా వల్ల కాదు అని మొదలు పెట్టాను..కానీ అప్పటికే నోరుజారడంవల్ల ఇక తప్పలేదు..

ఆ మరుసటి రోజు మళ్ళీ ప్రొద్దున్నే లేచి తిండీ,నీళ్ళు గట్రా మూట గట్టుకుని గ్రౌండ్ కి బయలుదేరాం...దారిలో ఎప్పటిలాగే పెద్ద క్యూ..చాలామంది సార్ ప్లీజ్ ఎక్స్ ట్రా టిక్కెట్స్ ఉంటే ఇవ్వండి అని బ్రతిమాలుతున్నారు.. నేను ఎప్పటిలాగే ఫోజు కొట్టుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళాను..మళ్లీ ఒక చోట ప్లేస్ చూసుకుని ఇలా కూర్చున్నామో లేదో ఆట మొదలైంది ...వెస్ట్ ఇండీస్ బౌలింగ్ అనుకుంటా.. ఒక్కొక్కరూ తాడిచెట్లలా ఇంత పొడవున్నారు..వాడు ఆడమ్స్ ,వీడు వాల్ష్ ఏవేవో పేర్లు చెబుతున్నారు మా ఆయన.. అందరికీ ఇంచుమించుగా గుండే ..ఒక్కళ్ళకూ పెద్ద జుట్టులేదు.. ఒకవేళ ఉన్నా దువ్వెన ఎలా దిగుతుంది ఆ రింగుల జుట్టులో అనుకుంటూ చూస్తున్నా..

ఈలోపల ఆకాశం మేఘావృతం అయిపోవడం మొదలైంది.. ఏమండీ గొడుగు కూడా తెచ్చుకోలేదు అన్నాను భయం గా ఆకాశం చూస్తూ.. నేను ఎంత నెగిటివ్ గా ఆలోచిస్తానో మా ఆయన అంత పాజిటివ్ గా ఆలోచిస్తారు..అబ్బే ఏమీ కాదు అవి దొంగ మబ్బులు.. గాలి ఎలా వీస్తుందో చూసావ్ కదా ..తేలిపోతాయి.. అలా అన్నారో లేదో 'టప్' మని ఒక చినుకు నాపై పడింది ..నేను మా ఆయన వైపు చూసాను ..అది 'చిరుజల్లు ' అన్నారు .. అంతే దభ,ధభా మని వర్షం మొదలైపోయింది.. అందరూ పరుగులు పెడుతున్నారు ... అప్పటికప్పుడు ఆట కోసం వేసిన షల్టర్లు ఏ మాత్రం రక్షణ ఇవ్వడంలేదు..అయినా జనాలు వాటి క్రిందే నించుంటున్నారు దారిలేక.. అక్కడ ప్లేస్ లేక నా చున్నీయే గొడుగులా కప్పుకుని అక్కినేని,బి.సరోజల్లా చెట్టా పట్టగ చేతులు పట్టి చెట్టు నీడకై పరుగెట్టాం ..

ఎంత గుబురు చెట్టయితే ఏం లాభం ..వర్షం వర్షమేగా.. ఫుల్ గా.. ముద్ద ముద్దగా తడిచిపోయాం.. నా క్రొత్త డ్రెస్ బురద బురద అయిపోయింది ... అదొక్కటేనా ప్రొద్దున్నే పావుకేజీ 'కొబ్బరి నూని 'తలకు పట్టించి మరీ వచ్చానేమో నాకు పండగే పండగ ...చిరాకొచ్చేస్తుంది..ఇదంతా అవసరమా!!..వద్దు ,వద్దన్నా వినిపించుకోరుకదా కోపంగా అరిచాను ... నీకసలు టేస్ట్ తెలియదు బుజ్జి ..ఎంచక్కా పైన వర్షం ,ప్రక్కన నేను ఉన్నా..ఎంత రొమాంటిక్ గా ఆలోచించచ్చు .. మా ఆయన ఏడిపిస్తుంటే తిట్టుకుంటూ నించున్నా కాసేపటికి వర్షం ఆగింది ..ఇంక నావల్ల కాదు ఇంటికి వెళిపోదాం అన్నాను.. నోరుముయ్యి ఓవర్లు కుదిస్తారు.. చూసి వెళదాం అన్నారు ..

ఆయన అన్నట్లే ఓవర్లు తగ్గించారు..అందరూ తడిచిన బట్టలు పిండుకుని,బెంచ్ లు తుడుచుకుని కూర్చుంటున్నారు..ఆ తరువాత వాళ్ళేం ఆడుతున్నారో నేనేం చూస్తున్నానో నాకేం అర్ధం కాలేదు ...ఆ చల్లగాలికి వణుకొచ్చేస్తుంది జ్వరం వచ్చినట్లు.. కాసేపు జరగలేదు ఆట.. మళ్ళీ భోరున వర్షం..ఛీ ఆ వచ్చే వానేదో ఫుల్ గా ఒకేసారి వచ్చి ఏడచ్చుగా ఇలా సగం, సగం వచ్చి ఎటు కాకుండా చేస్తుంది ..శుబ్బరంగా మేచ్ డ్రా అయిపోయేది..పీడా పోయేది అని వందసార్లు తిట్టుకుని ఉంటాను..చివరకు మేచ్ రేపటికి 'పోస్ట్ పోన్' అయింది "అందరూ ఇంటికి వెళ్ళిపోయి రేప్పొద్దిన్నే వచ్చేయండహో" అని ఎనౌన్స్ చేసేసరికి మా ఆయన,నేను ఇద్దరం గతుక్కుమన్నాం..

ఆ రాత్రి పడుకుంటున్నపుడు మొదలయ్యాయి తిట్లు నాకు.. అంతా "నీవల్లే" ..వచ్చినప్పటి నుండి మేచ్ ఆగిపోవాలి ,ఆగిపోవాలి అని గొడవ గొడవ చేసావ్ కదా ..అలాగే జరిగింది ..ఇప్పుడు సంతోషమే కదా అని ఉడికిపోతూ 'గయ్' మన్నారు.. ఇది మరీ బాగుంది ..నేను ఆగిపోవాలి అంటే ఆగిపోతుందా అన్నాను ఆవలిస్తూ.. ఎందకు ఆగదు ..కొంతమంది నోటి పవరు అంతే.. మళ్ళీ రేపు అంటే ఎలా వెళతాను అక్కడికి..మా బాస్ ని ఈ సారి లీవ్ అడిగితే డైరెక్ట్ గా ఇంటికి పంపేస్తాడు..తిరిగే లేదు ..డబ్బులన్నీ వేస్టు అన్నారు దిగాలుగా ... పాపం జాలేసింది నాకు ..

పోని మీ ఫ్రెండ్స్ ఎవరికన్నా అమ్మేయండి ..ఒక ఉచిత సలహా పడేసాను.. ఉహు నాకు మన ఇండియన్స్ అంత క్లోజ్ గా తెలియదు.. మా ఆఫీస్ లో అందరూ చైనీస్ యే..వాళ్ళూ చూడరు ..అదీ వీక్ డేస్ లో అస్సలు వెళ్ళరు అన్నారు నిట్టూరుస్తూ.. పోనీ మీకు ఎవరు టిక్కెట్టు అమ్మారో వాళ్ళకే తిరిగి ఇచ్చేయండి 'వద్దు' అని అన్నాను ..చెత్త సలహాలు ఇచ్చావంటే తంతాను అన్నారు విసుగ్గా.. అయితే ఏం చేద్దామంటారు ??అన్నాను కళ్ళుమూసుకుని.. పోని ఒక పనిచేస్తే?? అన్నారు ఉత్సాహంగా .. నేను నిద్రలోకి జారుకుంటూ' ఊ ' అన్నాను.. రేపు ప్రొద్దున్న మన ఇద్దరం అక్కడికి వెళదాం ..నువ్వు మేచ్ చూస్తూ ఉండూ.. మా ఆఫీస్ ప్రక్కనే కాబట్టి నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళీ, మళ్ళీ కరెక్ట్ గా మధ్యాహ్నం లంచ్ టైముకు నీదగ్గర కి వచ్చేస్తా..అన్నం తినేసాక మళ్ళీ వెళ్ళీ ,మళ్ళా సాయంత్రం ఒక గంట ముందే పర్మిషన్ తీసుకుని వచ్చేస్తా ..అప్పుడు ఇద్దరం కాసేపు మేచ్ చూసి ఇంటికి వెళ్ళిపోదాం సరేనా అన్నారు..

అంతే నా నిద్రమత్తు టక్కున మంత్రం వేసినట్లు మాయమై పోయి ఉలిక్కిపడి.. ఏంటీ !!మళ్ళీ రావాలా ?..అదీ ఒక్కదాన్నే చూడాలా?.. నావల్ల కాదు ..టిక్కట్స్ మిగిలితే చింపి చెత్త బుట్ట లో వేసుకోండి ..నాకు కుదరదు అన్నాను.. అది కాదు బుజ్జీ ..పోనీ ఒక పనిచేద్దాం, అక్కడకు వెళ్ళాక ఎవరన్నా కొనుక్కుంటే వాళ్ళకు అమ్మేసి ఇంటికి పంపించేస్తాను నిన్ను అన్నారు బ్రతిమాలుతూ.."పైకి నా నోరు కనబడుతుంది కాని చివరకు అన్నీ మావారు చెప్పినట్లే జరుగుతాయి ..అయినా సరే ఎందుకు వాదిస్తానో నాకు ఇప్పటికీ అర్ధం అయ్యి ఏడవదు. ."

ఆ ప్రొద్దున్న నాకు అస్సలుబాలేదు..బాగా చిరాగ్గా,విసుగ్గా ఉండటం వల్ల ఏమండీ ఈ టైంలో నావల్ల కాదు మీరు వెళ్ళండి అని బ్రతిమాలినా లాక్కువెళ్ళిపోయారు ..చేసేదిలేక మళ్ళీ సరంజామాతో బయలుదేరాను కనీసం ఎవరన్నా టిక్కెట్టు కొనకపోతారా అన్న ఆశతో ..మేము వెళ్ళే సరికి బయట బోలెడుమంది ఉన్నారు ..హమ్మయ్యా అనుకుని దగ్గరకు వెళ్ళాం..మేము ఇంకా ఏమీ అనకముందే "సార్ టిక్కెట్స్ కావాలా?" అన్నాడు ఆ అబ్బాయి.. మేము మొహమొహాలు చూసుకున్నాం.. సగం రేట్ కి ఇచ్చేస్తా తీసుకోండి అన్నాడు అతను.. ప్రక్కన చూస్తే అందరూ సార్ సార్ టిక్కెట్స్ కావాలా ??అని బ్రతిమాలుతూ అడుగుతున్నారు .. అందరూ ఆఫీస్ కి వెళ్ళడానికి రెడీ అయి ఉన్నారు.. నేను బిక్క మొహం వేసుకుని మా ఆయన వైపు చూసాను.. నువ్వెళ్ళి కూర్చో నేను లంచ్ కొచ్చేస్తానే అని మాహా ఆనందంగా వెళ్ళారు మా ఆయన..

మళ్ళీ ఆట మొదలైంది ..నాకేం తోచడం లేదు..కాసేపు ఆట చూసాను ఉహు ఏమి ఆడుతున్నారో ఏమి అర్ధం కావట్లేదు ..సరే అని ఇంకాసేపు ఫొటోస్ తీశాను.. చూపమని అడక్కండీ ..మనమసలే ఫొటోస్ తీయడంలో క్వీనులం కదా ..అంచేత సాగరసంగమం సినిమాలో కమలహాసన్ కు 'భంగిమా' అంటూ ఫొటోస్ తీసే కుర్రాడిలా మా గొప్పగా తీశాను.. మరి కాసేపు ఫోర్ లైన్ దగ్గర తచ్చాడాను.. ఆ తరువాత పెన్ తీసుకుని నా అర చేతి లో ముగ్గులు పెట్టుకున్నాను.. ఇంక ఆ తరువాత ఏం చేయాలో అర్ధం కాలేదు ..గోళ్ళు కొరుక్కుంటూ కూర్చున్నాను..ఎండమండిపోతుంది ..ఎలాగో ఒకలా లంచ్ టైం వరకూ గడిపేసాను ..సరిగ్గా లంచ్ టైముకు మావారు వచ్చారు ..హమ్మయ్యా ప్రాణం లేచోచ్చినట్లు అనిపించింది.. ఆ తరువాత గంట టైము ఎలా గడించిందో తెలియదు.. మళ్లీ వస్తానే అని మావారు బేగ్ పట్టుకుని వెళ్ళిపోయారు .. మళ్లీ ఒంటరిగా కూర్చున్నా ..

అప్పుడు మొదలైంది 'పడమటికి' దిగుతున్న సూర్యుని ఎండ మొహానికి కొడుతూ ..అసలే చిరాకు,విసుగు దానిమీద చిర చిర లాడుతూ వేడి.. అన్నటికంటే ఎక్కువగా దాహం వేసి బాగా వాటర్ తాగానేమో నాకు నరకం కనబడిపోతుంది..ఎక్కడన్నా 'రెస్ట్ రూములు' ఉన్నాయేమో అని చూసాను.. ఉహు కనబడలేదు .. ఎండ వేడికి కళ్ళు తిరుగుతుంటే కాస్త నీడ పట్టుకువెళ్లి కూర్చున్నా .. జింబాబ్వే మేచ్ కంటే ఫైనల్ మేచ్ కే జనాలు తక్కువగా ఉన్నారు..నిన్నటి వర్షం దెబ్బ అనుకుంటా..వెస్ట్ ఇండీస్ వాళ్ళు వీర ఉతుకుడు ఉతుకుతున్నారు మన ప్లేయర్లను ..అందరూ "అయ్యో"," ఓ" ..అంటూ మూలుగుతూ తెగ బాధ పడిపోతున్నారు..నా గోల నాది ..

చాలా విసుగ్గా అనిపించింది..దేవుడా ఏమిటి నాకీ పరీక్షా అనుకుంటుంటే ...." ఒరే రాత్రి తాగింది దిగలేదా ఏంట్రా ..అలా ఆడుతున్నారు" అంటూ మన తెలుగు మాటలు వినిపించాయి ... హమ్మయ్యా అనిపించింది..కాస్త మాటల్లో పడితే టైము తెలియదు కదా అని ఆనందం గా ప్రక్కకు చూసాను .. పాతికేళ్ళ లోపు అబ్బాయిలు ఒక అయిదుగురు నా ప్రక్కన కూర్చున్నారు..ఇందాక నేను గమనించలేదు కాని నా ప్రక్కన ఉన్న అబ్బాయి చేతిలో ఈనాడు పేపర్ ఉంది ..హుం నీరసం వచ్చింది ..అందరూ అబ్బాయిలే ..ఏం మాట్లాడుతాం అని నిట్టూర్చి వాళ్ళ మాటలు వింటున్నా.. అబ్బాయిల సంగతి తెలియనిదేముంది..ఎంచక్కా బోలెడు తిట్లు చెవుల త్రుప్పువదిలేటట్లు తిడుతున్నారు మన ఆటగాళ్లను.. ఒక్కోసారి నవ్వొస్తుంది..ఒక్కోసారి అబ్బా ఏంట్రా బాబు వీళ్ళు అనిపిస్తుంది..

నా ప్రక్కనున్న అబ్బాయికి ఎందుకు అనుమానం వచ్చిందో ..అరే..ఆగండిరా ..అమ్మాయుంది అన్నాడు.. అంతే అప్పటివరకు ఆటలో లీనం అయి వాళ్ళను తిడుతున్నవాళ్ళు కాస్తా నా వైపు తిరిగారు.. దాని మొహం అది తెలుగుది కాదురా తమిళ్ పొన్ను ..మొహానికి ఆ విభూధి కనిపించడంల్లా వాళ్ళు అలాగే పెడతారు అని ఒకడు ..అబ్బెబ్బే అది మలయాళీ పెణ్ కుట్టి అని మరొకడు ...కాదేహే ఖచ్చితంగా కన్నడ భామ ..నేను రాసిస్తా కావాలంటే ..వాళ్ళే ఇంత డేరింగ్ గా ఒక్కళ్ళే ఊరి మీదకు తిరుగుతారు ... మహా ఖతర్నాక్ లు అని మరొకడు.. ఏంట్రా ఆకాశంలోకి చూస్తుంది గుడ్డిదానిలాగా ..కళ్ళు లేవా అని మరొకడు..ఒక్కటి కాదు వాళ్ళిష్టం ...

మాములుగా అయితే సైలెంట్ గా విని ఉరుకునేదాన్ని..మనకసలే బోలెడు ధైర్యం ఎక్కువకదా..కాని ఆ రోజు నాకున్న చిరాకు కి, విసుగుకి ఎవరోకరిని బాగా తిట్టాలన్నంత కసి గా ఉందేమో ఇంక వాళ్ళ పని అయిపొయింది..' ఠాట్' నేను విభూది పెడితే నీకేంటి ,ఒంటరిగా వస్తే నీకేంటి ఇంకోసారి ఏమన్నా అన్నారో పోలీసులకు కాల్ చేస్తాను ఖబడ్దార్ అని ఒక పది నిమిషాలు ఆపకుండా తిట్టిపడేసాను .. తిట్టేసాక గాని భయంవేయలేదు..అయినా చుట్టూ జనాలు ఉన్నారు కాబట్టి కాసింత ధైర్యం గా అక్కడే కుర్చుని చూస్తున్నా.. దెబ్బకి వాళ్ళు సైలెంట్ ..

నా ప్రక్కన ఉన్న అబ్బాయి కొంచెం సేపయ్యాకా మీరు "తెలుగా" అండీ అన్నాడు.. నేను ఏం మాట్లాడకుండా నా భయాన్ని కనబడనివ్వకుండా సైలెంట్గా ఎక్కడకో చూసుకుంటున్నా.. నేనేమి అనలేదు కదండీ ..అప్పటికీ వాళ్ళను వద్దని వారిస్తున్నాను కదా అన్నాడు మెల్లిగా.. నేనేం మాట్లాడకపోయేసరికి నేను మిమ్మల్ని 'సిస్టర్' అని పిలవచ్చా అన్నాడు ... నాకెందుకో నవ్వు వచ్చింది.. అయినా సీరియస్ గా మొహం పెట్టి అంటే అక్కా?చెల్లా? అన్నాను ... మీ వయసు ఎంత ?అన్నాడు వెంటనే. మొన్నే ఇరవై వచ్చింది అన్నాను ..అయితే నాకు ఇరవై మూడు చెల్లెమ్మా అన్నాడు.. నాకు ఎవరూ అన్నయ్యలు లేరేమో ఎవరైనా చెల్లెమ్మా అంటే చాలు పట్టుకోలేరు నన్ను ..ఇంక మొదలు పెట్టేసాను కబుర్లు ...

అలా కాసేపు అతని ఫ్రెండ్స్ కి రక్త సంబంధం,చెల్లెలి కాపురం ,పుట్టింటి పట్టు చీర లాంటి సెంటిమెంట్ సినిమాలను ఫ్రీగా చూపెట్టాకా మాటలో మధ్యలో చెప్పాడు తను ..అతని పేరు నాయుడు అంటా ..వైజాగ్ వాళ్ళ ఊరు.. ఇక్కడ పని చేస్తే బోలెడు డబ్బులు ఇస్తారని మభ్య పెట్టి ,ఒక ఏజెంట్ లక్షన్నర రూపాయలు తీసుకుని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చాడు అంటా.. పాపం పాస్పోర్ట్ గట్రా అతనే తీసుకుని వెట్టిచాకిరి చేయిస్తున్నాడు. .అసలే ఎండకన్నెరగకుండా పెరిగాడేమో రాత్రి పగలు పని చేయాలంటే నరకం గా ఉంది ..వెనకకు వెళ్ళే దారిలేదు ..సంపాదించినదంతా ఏజెంట్ లాగేసుకున్టున్నాడు..జ్వరమోచ్చినా, నెప్పోచ్చినా చూసే నాధుడు లేడు అని చాలా బాధపడ్డాడు..

షిప్ లో పని ..పాపం పని అలవాటు కాక ఏక్సిడెంట్ లో చిటికెనవేలు'కట్' అయ్యి తీసేశారు అంట..మా అమ్మకి చెప్పలేదు ..ఏడుస్తుంది ..కాకపొతే ఇన్సురెన్స్ ,మూడు నెలలు లీవు ఇచ్చారనుకో..ఒక్కడినే ఇంట్లో ఉంటే అసలేం తోచడం లేదు అన్నాడు..నాకు జాలేసింది .. వెంటనే మా ఆయన "ఆఫీస్ ఫోన్ నెంబర్ "ఇచ్చేశాను తోచక పొతే ఆయనకు కాల్ చేయి అన్నయ్యా అని.. ఆ తరువాత మా ఆయన ఒకటే తిట్లు.. ఎవడే వాడు?? , నిమిషానికి ఒక సారి కాల్ చేస్తాడు ..బావా ఏం చేస్తున్నావు?,బావా ఎలా ఉన్నావు?,బావా చెల్లి ఏం కూర వండింది ?అనుకుంటూ ...అరె బాబు, నాకు పని ఉంది పది నిమిషాలు ఆగరా అంటే .. కరెక్ట్ గా పదినిమిషాలు సెకన్లతో సహా లెక్కగట్టి మళ్లీ ఫోన్ చేసి బావా పని అయిపోయిందా ఏదన్నా మాట్లాడు అంటాడు ...ఇంకోసారి ఎవరికన్నా ఫోన్ నెంబర్లు,ఇంటి అడ్రేస్లు ఇచ్చావో కాళ్ళు విరక్కోడతా అని వార్నింగ్ ఇచ్చారనుకోండి అది వేరే విషయం అన్నమాట ...

అలా కాసేపు కబుర్లలో పడ్డాగాని నా బాధలకు తోడూ ఎండవల్ల తల తిరిగిపోవడం ,వికారం మొదలయిపోయి కాసేపు మౌనంగా ఉండిపోయాను ..ఈ లోపల వెస్ట్ ఇండీస్ ఓవర్లు అవ్వక ముందే గెలిచేసింది.. అప్పటికే చాలామంది మూటాముల్లె సర్దుకుని ఇంటికి వెళ్ళిపోయారు .. మేన్ ఆఫ్ ది మేచ్ నో ఏదో ఇస్తున్నారు.. అన్నయ్యా వాళ్ళు వెళ్ళారు గ్రౌండ్ లోకి .. నేను మా ఆయన కోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చున్నా.. ఇంతకీ రారు అంతకి రారు ...గ్రౌండ్ టక టక ఖాళి అయిపోతుంది ... నాకు కోపం ,ఏడుపు రెండు వచ్చేస్తున్నాయి ..

ఏమ్మా! ఇంకా బావ రాలేదా ?అన్నాడు నాయుడన్నయ్య.. ఉహు అన్నాను అప్పటికే కళ్ళల్లో నీళ్ళు ఊరుతున్నాయి.. మరి ఇంటికి వెళ్ళిపోతావా అన్నాడు.. లేదన్నయ్యా వచ్చేస్తారు అన్నాను.. అసలు నాకు దారి తెలిస్తే కదా వెళ్ళడానికి ..అదెక్కడో ఊరికి మూలగా ఉంది గ్రౌండ్ ... సరే ,ఇంక పదరా అనవసరం గా డబ్బులు తగలేట్టుకుని వచ్చాం ప్రక్కన అబ్బాయి అన్నాడు.. సరే నేను వెళ్ళనా అన్నాడు అన్నయ్య.. ఉహు వద్దు మా ఆయన వచ్చేవరకు ఉండవా అని గొంతువరకూ వచ్చింది ..కాని ఎవరో తెలియదు ,ఏం పనో ఏమో అనుకుని.. పర్లేదు ,మీరు వెళ్ళండి అన్నాను చిన్నగా నవ్వుతూ... తను వెళ్ళబోతూ నా వెనుక ఉన్న తమిళియన్స్ ని చూసి ..ఇక్కడ ఎందుకు చెప్పు ..బయట ఎంట్రెన్స్ దగ్గర వెయిట్ చేయకూడదూ అన్నాడు.. ఏమోలే, మళ్లీ ఆయన వెదుక్కుంటారు.. పర్వాలేదు ఇక్కడే ఉంటా.. వచ్చేస్తారు అన్నాను..నాకసలు నడిచే ఓపిక కూడలేదు నిజానికి.. సరే ,జాగ్రత్త ..ఎక్కువ సేపు ఇక్కడ ఉండకు ..అవసరం అయితే బయట వెయిట్ చేయి అని వెళ్ళిపోయాడు..

తను వెళ్లిపోయాకా చాలా దిగాలుగా అనిపించింది.. అక్కడే కూర్చుని వెళ్ళిపోతున్న జనాలను,దాదాపుగా ఖాళి అయిన గ్రౌండ్ను చూస్తూ ఉంటే గట్టిగా నవ్వులు వినబడ్డాయి ..ఎవరా అని వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ..ఎప్పుడోచ్చారో తెలియదు మచ్చా, మాపుళే అంటూ దాదాపు పదిమంది వరకు అబ్బాయిలు.. బీరు సీసాలు గట్రా లు తెచ్చుకుని నవ్వులు నా వైపు చూస్తూ ..భయం వేసింది .. అప్పట్లో తమిళ్ కొద్దిగా కూడా అర్ధం అయ్యేదికాదు ..అసలేం అంటున్నారో తెలియదు ..మన తెలుగబ్బాయిలను చూసి తెగ పోజుగా తిట్టేసాను కాని వాళ్ళను చూస్తేనే భయం వేసింది..నాయుడన్నయ్య ఎందుకు చెప్పాడో అప్పుడర్ధం అయి పరుగు పరుగున బయటకు వచ్చేసాను ..

బయట కూడా పెద్దగా జనాలు లేరు ..అందరూ వెళ్ళిపోతున్నారు ...ఇంక నా వల్ల కాక నేను ఇంటికి వెళ్ళిపోదామని ఒకరిద్దరిని 'సిమే' కి వెళ్ళే బస్ ఎక్కడ ఎక్కాలి అని అడిగాను .. తెలియదంటే తెలియదన్నారు ... దూరంగా ఏదో బస్ స్టాప్ కనబడితే అక్కడికి పరుగుపెట్టి అడిగాను .. వాళ్ళూ తెలియదు అన్నారు .. ఈ లోపల ఈయన గ్రౌండ్కి వచ్చేసారేమో ..వెతుక్కున్టున్నారేమో అని అటు పరుగులు తీసా మళ్లీ .. అక్కడా ఎవరు లేరూ.. ఎటు బ్లూ షర్ట్ కనబడితే అటు వెళ్లి చూసేదాన్ని ... దాదాపు గా జనాలు పలచబడ్డారు.. అప్పుడు మొదలైంది ఏడుపు వరదలా... ఎవరన్నా చూస్తున్నారేమో,నవ్వుతారేమో ఇంకేం లేదు ..ఏడుస్తూనే ఉన్నా,కళ్ళు తుడుచుకుంటునే ఉన్నా....

అలా అక్కడే ఒక చోట ఆగి నించుని చూస్తుంటే ప్రక్కన ఎవరో షూ లేస్ కట్టుకుంటున్నారు మెట్లపై కూర్చుని..యాదాలాపం గా అతని వైపు చూసాను.. అతను అతనేనా ?? అనుకుంటూ కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూస్తుంటే తను ఒక నిమిషం నా వైపు చూసాడు ఆక్చర్యంగా ..నిజానికి వేలాదిమంది అభిమానులు అతనిని చూడగానే పరుగులు పెట్టి చుట్టుముడతారు ...బహుసా నేనేనేమో అతని కెరీర్లో ఏడుపుమొహం వేసుకుని ,మొహమంతా కాటుక పులుముకొని ,కనీసం చిరునవ్వు కూడా నవ్వకుండా నించుంది .."అతనే సచిన్ టెండూల్కర్ "... అప్పటికి అతని వయసు పాతికలో ఉంటుందేమో ...అప్పుడే ఫ్రిజ్ లో తీసిన ఫ్రెష్ యాపిల్ లా ఎంత బాగున్నాడో. అంత ఎండలో రోజంతా ఆడినా అసలు అలసట లేకుండా అంత తెల్లగా ఎలా ఉన్నాడో నాకు ఇప్పటికీ అర్ధం కాదు ...

కాస్త దూరంలో క్రికెటర్లు హోటల్ కు వెళ్ళే బస్ ఉంది ... విచిత్రం ఏంటంటే అసలు సేక్యూరిటినే లేదు..ఎవరో ఒకరిద్దరు పోలీసులున్నారంతే ..ఇంకా పెద్ద విచిత్రం ఎగబడి చూసే జనాలు అసలు లేరు ..బహుసా ఆ రోజుల్లో మన ఇండియన్స్ తక్కువ అవ్వడం వల్ల అనుకుంటా ..ఇప్పుడయితే భారీ బందోబస్తు చేయాలి ... ఒక్కొక్కరు నా ప్రక్క నుండే కిట్లు పట్టుకుని బస్ ఎక్కారు.. గంగూలి ,ద్రావిడ్ ,వెంకటేష్ ప్రసాద్ ...(అలా చూస్తారేంటి కాస్త కుళ్ళుకోండీ ..అన్నీ నేనే చెప్పాలి )ఎవరెవరో గుర్తు లేదు ఇంకా...కానీ చాలా మంది బస్ ఎక్కుతూ మన అవతారాన్ని ఒకమారు దర్శించి ఎవర్తిరా ఇది అన్నట్లు అయోమయం మొహం పెట్టి ఎక్కారు..

అంటే మా అనిల్ నన్ను చూడలేదు లెండి ..లేకపోతే తప్పకుండా నా కోసం ఆగి పోయేవాడు :) ..ఆ టైములో వాళ్ళను ఆటోగ్రాఫ్ అడుగుదాం అనిగాని ఫొటోస్ తీద్దాం అనిగాని నాకేం అనిపించలేదు..నా ఏడుపు నాది ..మా ఆయన తెగ తిడతారు ఆ విషయం మీద ఇప్పటికీ.. అలా క్రికెటర్లు అందరూ వెళ్లిపోయాకా పూర్తిగా నిర్మానుష్యం అయిపొయింది ఆ ప్లేసు ..ఇంక ఏడ్చే ఓపిక లేకా మెల్లిగా టెండూల్కర్ కూర్చున్న మెట్ల మీదే కూలబడి గడ్డి పీకుతూ ఉన్నా.. పది నిమిషాలు పోయాకా వచ్చారు మా శ్రీవారు తాపీగా .. అరేయ్ ,ఇక్కడ ఉన్నావా .. నేను గ్రౌండ్ లో వెదుకుతున్నా ..అసలేమైంది అంటే ఆఫీస్లో చా..లా ..పని ఉంది ..దానికి తోడూ ట్రాఫిక్ జామ్ అయ్యింది అంటూ ... ఆ తరువాత ఏం జరిగింది అనేది మీ ఉహా శక్తికి వదిలేస్తున్నా ...అన్నీ ఇక్కడ చెప్ప కూడదంట లలితగారు చెప్పారు... అందుకే ఉష్.. గప్చిప్ అని ..