అమ్మ

అమ్మ గురించి ఇప్పటికి వేల వేల కవితలు,కావ్యాలు వచ్చేసి ఉంటాయి ..అయినా అమ్మ గురించి చెప్పమంటే ప్రతి ఒక్కరు తమ అనుబంధాన్ని గుర్తు చేసుకుని ఆనంద పడిపోతాం ... నేనెప్పుడూ అమ్మ కి మదర్స్ డేలు, అమ్మకి బర్త్ డే లు జరపలేదు .. అసలు అమ్మ,నాన్న పెళ్లి రోజు కుడా నాకు తెలియదు .. కాని అమ్మ నా జీవితం లో ఒక ముఖ్య భాగం ..

చిన్నపుడు మా అక్క ,చెల్లిళ్ళం చిన్న విషయం చెప్పాలన్నా మా నాన్న దగ్గరకు పరిగేట్టేవాళ్ళం .. పొండే మీకు మీ నాన్న ఇష్టం ..నేను కనబడను అని అమ్మ అప్పుడప్పుడు ఉడుక్కునేది ... కాని అమ్మ ప్రభావం మా మీద ఎంత ఉందో మా పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాకా గాని తెలియలేదు..

అమ్మ దగ్గర నేర్చుకున్న అతి ముఖ్య విషయం.. పని ని ఇష్టం గా చేయాలి గాని కష్టం గా చేయకూడదు అని .. అమ్మ ని చిన్నప్పటి నుండి చూస్తున్నా .. ఏ పని అన్నా ఇట్టే చేసేస్తుంది ... అస్సలు విసుక్కోదు..పని మనిషిని పెట్టదు, నీకెంత ఒపికమ్మా అనగానే ..ఎవరికిరా చేస్తున్నా నా పిల్లలకే కదా ...అయినా ఇప్పటి నుండే మనం ఒకరి మీద ఆదారపడ్డామనుకో వయసు ఎక్కువయ్యే కొద్ది అసలు చేయలేము.. బండెడు అంట్లు చూసి భయ పడే కన్నా వాటిని ముందేసుకుని నీకు నచ్చిన నాలుగు పాటలో ,లేక మరేదన్నా పనికొచ్చిన విషయం గురించో ఆలోచిస్తూ తోమేసుకుంటే పనికి పని అయిపోతుంది , శ్రమా తెలియదు ... అనేది ... ఇప్పుడు సింకు నిండా గిన్నెలు చూడగానే ఒక సుశీల ,జానకి ని అయిపోతూ ఉంటా ఆ విషయం గుర్తు తెచ్చుకుని ...


ముఖ్యం గా అత్తింటి లో ప్రతి విషయం పుట్టింటికి చెప్పడం అసలు ఇష్ట పడేది కాదు .. మనకు వచ్చే చాలా సమస్యలు మనం పరిష్కరించుకోగలం .. వాటిని చాంతాడులా ఉహించుకుని ఎక్కడో ఉన్న అమ్మా నాన్న్నలను భయ పెట్టడం మంచిది కాదు ..సమస్య మన చేతులనుండి జారిపోతుంది అన్నపుడే చెప్పాలి అనేది.. తను పెళ్లి అయికోత్తగా మా ఇంటికొచ్చినపుడు మా నాన్న వాళ్ళ ఇల్లు తాటాకుల ఇల్లు అంటా , అది కుడా కాస్త వర్షం వస్తే కారిపోయేది .. అప్పుడు అమ్మ నగలు ,పెద్దమ్మ నగలు మొత్తం అమ్మేసి అప్పు చేసి మా ఇల్లు కట్టారు.. పైగా మరుదులందరూ చిన్నపిల్లలు,నాన్న ,పెదనాన్న సంపాదన మీదే కుటుంభం అంతా నడవాలి .. ఒక్కో సారి మాకు పాలు ఇవ్వడానికి కుడా ఇంట్లో పాలు సరిపోయేవి కావంట.. అప్పుడు పెద్దమ్మ ,అమ్మ పాలకు బదులు నీళ్ళ లో పంచదార కలిపి పట్టేవారంటా.. అమ్మా మరి నీకు కోపం రాలేదా ..నీ నగలన్నీ అమ్మేస్తే .. పైగా సొంత ఇల్లు కాదు ఇది ఉమ్మడి కదా ..మీ డబ్బులతో పిల్లలకు పాలు కుడా కొనలేక పోతున్నందుకు బాధ కలిగి అమ్మకు ,నాన్నకు చెప్పలేదా అంటే ...ఏమోనమ్మా అప్పుడు అందరం తడవకుండా ఇల్లు కట్టుకుంటున్నాం అని అనిపించేది నాకు,పెద్దమ్మకు .. అంతకు మించి ఏమి తెలిసేది కాదు ..,,, పైగా మీ చిన్నాన్నలందరూ చిన్న పిల్లలు , మేము వదిలేస్తే ఎవరు చూస్తారు , మీకు సరి అయిన తిండి పెట్టక పోవడం బాధ అనిపించేది కాని అప్పుడు మాకు సొంత కాపురాల ఆలోచనే వచ్చేది కాదు .. పోనిలే ఆ పుణ్యమేనేమో అందరం బాగున్నాం అనేది..


అలాగే పుట్టింటిని అస్సలు తేలిక చేసేది కాదు .. మా మావయ్య మా తాతగారి ఆస్తులను మొత్తం కరగపెట్టేసాడు వ్యాపారాల పేరు చెప్పి .. ఎప్పుడన్నా అక్క ఆ విషయం మాట్లాడిందో అసలు ఊరుకునేది కాదు మా ఆస్తి విషయం మా నాన్న ,తమ్ముడు చూసుకుంటారు మీకెందుకు అని కంట నీరు పెట్టేసేది .. దెబ్బకి మా నాన్న మాకు వార్నింగ్ ఇంకోసారి ఆ విషయం ఎత్తారంటే ఊరుకోను అని ...అలాగే అత్తలు ఇంటికొస్తే చిన్నపిల్లలా ఎంత సంతోష పడిపోతుందో ..వాళ్లకు తన చీరలు ఇస్తుంది .. ప్రేమ గా మాట్లాడుతుంది ... ఆడపడుచు అధికారం చూపదు..


ఇలా అమ్మదగ్గర చాలా విషయాలు నేర్చుకున్నాను ..చిన్నపుడు ఒక సారి ఏదో చిన్న తప్పు చేసాను ,వెంటనే కొంత డబ్బు నష్టపోయాను .. అప్పుడు కోపం వచ్చి ఎందుకమ్మా దేవుడు పెద్ద తప్పులు చేసిన వాళ్ళను ఏమి అనడు .. మంచి వాళ్ళు చిన్న తప్పు చేస్తే మాత్రం వెంటనే శిక్ష వేస్తాడు అనగానే ఎందుకంటే మంచివాళ్ళు మళ్లీ మళ్లీ ఆ తప్పు చేయకుండా వెంటనే చుపుతాడన్నమాట... చెడ్డ వాళ్ళకు ముందు ముందు ఉంటుంది అని అనేది ..అమ్మను చూస్తేనే దైర్యం గా ఉంటుంది ...


అమ్మకు వాణిశ్రీ అంటే చాలా ఇష్టం .. వాణిశ్రీ చాలా బాగుంటుంది కదా అనేది టి వి లో చూస్తూ .. మా చెల్లి తెగ ఏడిపిస్తుంది .. ఏం టేస్ట్ అమ్మా .. నెత్తి మీద కుండ బోర్లించినట్టు ఆ హెయిర్ స్టైల్ అదినూ .. గంగ,మంగ సినిమా చూసాక ఇంకా దాని సినిమా చూడకూడదని ఒట్టేసుకున్నా అనేది .. ఏడ్చావులే,ఈ రోజు మీరు కడుతున్న చీర స్టైల్స్ అన్ని ఆ రోజు అది కట్టినవే అని ఉడుకున్నేది ... ఇప్పటికీ చెల్లి అమ్మను వాణిశ్రీ గారు అన్నం ఉడికి పోయింది కాస్త వార్చండి అని ఆ పేరుతోనే పిలిచి ఏడిపిస్తుంది ...


అమ్మకు బాగా చిన్న వయసులోనే పెళ్లి చేసేసారు పెళ్లి నాటికి తనకి 15 అంటా, 20 వచ్చేసరికి మేము పుట్టేసాము ... అందువల్ల ఎక్కడికి వెళ్ళినా మీ అక్క గారా అని ఎవరన్నా మమ్మల్ని అంటే అమ్మ ఫేసు ,నాన్న ఫేసు విడి విడి గా చూడాలి ... భలే నవ్వు వచ్చేది ... ఒక సారి అక్క అమ్మను బలవంతం గా కూర్చో పెట్టి బాగా మేకప్పు వేసి మంచిగా తయారు చేసి ఫోటో తీసింది ... అందులో అమ్మ ఎంత బాగుందో .. అమ్మ ఇప్పటికిని ఆ ఫోటో చూసుకుని మురిసిపోతుంది ... పాపం ఎప్పుడు తన చిన్న చిన్న కోరికలు కూడా బయట పెట్టేది కాదు ...


నా జీవితం లో మరచిపోలేని రోజు అమ్మ ,నాన్నఇక్కడకు రావడం .... అమ్మ తన పుట్టిన వూరు, మా వూరు తప్ప వేరే పట్టణానికి వెళ్ళలేదు .. ఒక సారి నాన్న హైదరాబాద్ తీసుకు వెళితే చార్మినార్ నీ కనురెప్ప ఆర్పకుండా ఎంతో ఆసక్తిగా చూసింది అంట .....అలాంటిది ఇక్కడ అంబరాన్ని తాకే భవంతులు విదేశీయులను ,ఇక్కడి జీవన స్థితిగతులను చూసి అమ్మ ఎంత సంతోషించిందో ..వణుకుతున్న చేతులతో నా చేయి పట్టుకుని అలా అన్నీ చిన్న పిల్లలా చూస్తూ ఉంది ...


అమ్మ ఇండియా వెళ్ళాకా, ఒక సారి ఫోన్ చేస్తే చెల్లి మాట్లాడింది .. అమ్మా తల్లీ నువ్వు బాగానే అన్నీ చూపావు గాని ఇక్కడ మమ్మల్ని ఒక రేంజ్ లో తినేస్తుంది అనుకో.. నువ్వు గ్రీన్ లైట్ వస్తే అమ్మ చేయి ఇలా పట్టుకుని రోడ్ దాటించావ్ అంట అని మా చేతులు పట్టుకుని రోడ్ కి అవతల తీసుకుపోయి మరి చూపిస్తుంది.. చిన్నపుడు నేను దాని చేయి పట్టుకుని నడిపిస్తే అది ఈ రోజు నా చేయి పట్టుకుని నడిపించింది అని మద్య మద్య సెంటిమెంట్ డైలాగ్స్ ఒకటి .... పోనీ అక్కడితో ఊరుకుందా పెద్ద జోకు ఒకటి పేల్చింది ... ఒకసారి ఏదో పార్టికి నువ్వు తయారు అయితే అచ్చం హేమా మాలినిలా ..ఏది , అక్షరాలా మన డ్రీం గర్ల్ హేమామాలినిలా అనిపించావంట.. పాపం మద్యలో వాళ్ళెందుకు లేమ్మా ..ఏదో ముంబాయిలో ప్రశాంతం గా బ్రతుకుతున్నారు వింటే బాధ పడతారు అన్నా వినిపిన్చుకోదు ... అని ఏడిపిస్తూ ఉంటే నోర్ముయ్యి గాడిదా నీకెందుకే అంత కుళ్ళు మా అమ్మ నన్ను పొగుడుకుంటే అని తిట్టాను ..లేకపొతే ఎంటక్కా,ఇప్పటికీ 89 సార్లు చెప్పింది ... ఇంకో 11 సార్లు చెబితే సెంచరి కొట్టేస్తుంది.. వచ్చిన వాళ్లకు, వెళ్ళిన వాళ్లకు ఆ ఫోటోలు చూపడం ,పొగడటం అంటుంటే 89 కాదు 999 సార్లు చెప్పినా వినాల్సిందే అని ఫోన్ పెట్టేసా ...


ఇలా ఎవరి అమ్మ గురించి వారు పుంఖాను పుంఖాలు గా రాయచ్చు ... కొసమెరుపేంటంటే ఎంత సేపూ మీ అమ్మ గురించేనా రాయడం ,మీ అత్తగారి గురించి ఏమీ రాయవా అన్నారు మావారు,నాకేం తెలుస్తుంది మీ అమ్మగారి గురించి మద్యలో వచ్చాను అంటే ఛా అంటూ వేటకారం చేసారు ,సరే మీరూ చెప్పండి మీ అమ్మ గారి గురించి అనగానే నవ్వేసుకుంటూ మరి చిన్నపుడు మా అమ్మ నేను ఎంత అల్లరి చేసినా ఏమీ అనేది కాదు ,నేను వీదిలో పిల్లలందరినీ కూడెసుకుని గోళీలాట ఆడి గంపలు గంపలు గోళీలూ తెచ్చి ఇంట్లో దాచేవాడిని..చెప్పేది ,చెప్పేది .. ఇల్లంతా చెత్త చేయకని.. నేను వినను కదా వాటిని తీసుకుపోయి బావిలో పడేసేది ..బావి పూడిక తీసేటపుడు తెగ వచ్చేవి.. ఇంకా పెద్ద పెద్ద తొట్టేలలో రంగు రంగుల చేప పిల్లలు వందల కొద్దీ పెంచేవాడిని ..వద్దురా అంటే వినేవాడిని కాదు ..ఇంట్లో నీళ్ళు అన్నీ వీటి కోసం వాడెసే వాడిని ... ఇంకా ఫ్రెండ్స్ అందరినీ ఇంటికి తీసుకొచ్చి అమ్మ చేసిన తినుబండారాలన్నీ పంచే వాడిని.. ఆంలెట్ లేకపోటే అన్నం తినే వాడినే కాదు.. పాపం ఓపిక లేకపోయినా వేసేది నా కోసం అని ట్రైన్ బండిలా చక చక చెపుతున్న మా ఆయన్ని ఆపి ఇంక ఇప్పుడు మా అమ్మ గురించి చెప్పండి అన్నాను .. మీ అమ్మ గురించి నేనేం చెప్పను నాకేం తెలుస్తుంది అన్నారు.. నేను నవ్వితే ,అర్దమైనట్లు హమ్మనీ నువ్వు తక్కువదానివి కాదు అని ఉడుక్కున్నారు

కాబట్టి ఎవరి అమ్మ గురించి వాళ్ళూ గ్రంధాలు రాసేయచ్చ్చన్న్నమాట :)

నా పెళ్లి చూపులు

పెళ్ళికి ముందు అందరు అమ్మాయిల్లాగే నాకూ కాబోయే శ్రీవారి మీద అనేక ఆలోచనలు వచ్చేవి ..ఎప్పుడన్నా మేడ మీద కరెంట్ పోయినపుడు వెన్నెలలో అటు ఇటు పచార్లు చేస్తూ .. ఈ వేళ లో నీవు ఏం చేస్తూ ఉంటావో ,అనుకుంటూ ఉంటాను ప్రతి నిమిషము నేనూ .....అని ఎవరికీ వినబడకుండా పాడేసుకుంటూ ఆలోచించేదాన్ని ... ఈ టైం లో ఏం చేస్తున్నాడో ,వ్యాపారమా ? ఉద్యోగమా? లేక ఇంకా చదువుకుంటున్నాడా.. ఒక వేళ పక్కింటి అమ్మాయికో ,ఎదురింటి అమ్మయికో సైటు కొడుతూ బిజీగా ఉన్నాడా ? లాంటి వాటి తో పాటు ఎలాంటి వాడు వస్తాడో అన్న భయం కూడా ఉండేది ...


అయితే చిన్నపుడు బావిలో కప్పలాగా ఎంత సేపూ మా కాలేజ్ కి వెళ్లేదారి లో చిన్నపాటి షాపులు ,దుకాణాలు చూస్తూ పెరిగానేమో ..నా ఊహల్లో కూడా మా ఆయన పుస్తకాల షాపు ఓనర్ లాగా , బట్టల షాపు వాడిలా తప్ప ఇంకోరకం గా కనిపించేవారు కాదు ...( ఈ పోస్ట్ చదివినట్లయితే మా ఆయనకు ఈ వాక్యం కనబడ కూడదు గాక ) .. సరే తరువాత తరువాత సినిమాల్లో రిక్షా వాడు కూడా డ్రీమ్స్ విదేశాల్లో తప్ప ఇండియా లో ఊహించుకోక పోవడం చూసాకా ...అరె ...రే అని నాలుక కరుచుకుని పాపం మా ఆయనకి ఇస్త్రీ షర్టు , టై కట్టాఅనుకోండి ...


సరే మొత్తానికి నాకూ పెళ్లిచూపుల తతంగానికి టైము వచ్చేసింది.. ఒక రోజు ఉదయాన్నే ఆరు గంటలకు అమ్మ హడావుడిగా నిద్ర లేపి మొహానికి కాస్త గంధం రాసుకోవచ్చు కదమ్మా అంది ... అసలే మాంచి నిద్రలో ఉన్నానేమో పిచ్చ కోపం వచ్చింది ..కాని అరిచే ఓపిక లేక మళ్లీ ముసుగుతన్నాను ....కాని అప్పటికే మన బుర్ర పాదరసంలా పనిచేయడం మొదలు పెట్టింది .. మొహానికేమన్నా రాస్తే గయ్యిమని అరిచే అమ్మ ఇంత ప్రొద్దున్నే పిలిచి మరీ, ఏదన్నా రాయమంటుంది అంటే పెళ్లి చూపులన్నమాట .. మొన్నే ఒక ఫోటో చూపారు ... అందులో అబ్బాయిని చూడగానే ....అబ్బా ఎంత బాగున్నాడో అనిపించలేదు, పోనీ ఇలా ఉన్నాడు ఏంటబ్బా అనిపించలేదు.. అసలే ఫీలింగు కలగ లేదు ... కుదరినప్పుడు ఆలోచిద్దాం లే అనుకున్నాను.. కాని ఇలా హడావుడిగా వస్తాడు అనుకోలేదు ...ఈ లోపల మా పిన్ని బలవంతం గా లేపి తయారుచేసింది ...


అసలే నిద్ర మద్యలో లేపారు ..అందులోను నాన్న,పెదన్నాన్న, చిన్నాన్నలందరి ముందు ఎవరో అబ్బాయి ని చూడటం ఒక ఎత్తు అయితే , సంతలో పశువులా ఇప్పుడు అక్కడ కుర్చోవాలన్న ఆలోచన మరొక వైపు ఉక్రోషం తెప్పిస్తుంది ... ఇంక ,మా పిన్ని దొరికిందే చాన్స్ అన్నట్లు వీదిలో వెళ్ళే ప్రతి పువ్వు నా జడలో తురిమేస్తుంది .. ఆ విషయం మీద పేచి పెడుతున్న నాకు, పెళ్లి కొడుకు వచ్చేసాడు అంట అనే మాట వినగానే చిరాకు ప్లేసులో కొంచెం ఆసక్తి .. అప్పటి వరకు నా చుట్టూ ఉన్న జనాలు ఒక్కరు కూడా పక్కన లేకుండా చూడటానికి వెళ్లిపోయారు ... మా చెల్లి అటుగా వెళుతూ కనబడింది.. పిలిచి అడుగుదాం అనుకున్నాను ఎలా ఉన్నాడు అని .. మళ్లీ భయం ఏమనుకుటుందో అని ... ఈ లోపల మిగిలిన వాళ్ళు నా దగ్గరకు వస్తూ ఫోటో లో కంటే బయట చాలా బాగున్నాడు కదా ,అసలు ఫోటో కి బయటకు సంభందమే లేదు అనుకోవడం వినిపించింది .. వీళ్లు కావాలని అంటున్నారా .. లేక నిజమా ? నాకేం పెద్ద ఆసక్తి లేనట్లు మొహం పెట్టి కూర్చున్నాను ..


ఈ లోపల నన్ను రమ్మన్నారు.. ఇదిగో తల వంచుకుని కూర్చో ,వాళ్ళు అడిగిన వాటికి సమాధానం చెప్పు..మా అమ్మమ్మ నస.. గాడిద గుడ్డేం కాదు ..నేనెందుకు తలవంచాలి ..కుదర్దంతే .. అని విసురుగా అని లేచి ఎదురుగా మా నాన్నను చూడగానే టక్కున బుద్దిగా తల వంచేసాను ... మాదే పెద్ద కుటుంభం అంటే తనది మూడురెట్లు పెద్ద కుటుంభం అంట .. ఒకటే జనాలు ... పెళ్లి చూపులా.. పెళ్ళా ? అని ఒక డవుటు వచ్చింది ... ఎదురుగా కూర్చున్నాను గాని అబ్బాయిని ఎలా చూడాలో తెలియడం లేదు... అందరు నన్నే చూస్తున్నారేమో ??... చూస్తే ఏంటి !! .. అసలు ఒకరినొకరు చూసు కోవడానికే కదా పెళ్లి చూపులు.. అయినా ఎందుకు భయం గా ఉందొ తెలియడం లేదు , ఏదో మామూలుగా ఎక్కడో చూస్తున్నట్లు గా తల ఎత్తి ఒక్క సారి ఎదురుగా చూసాను .. దెబ్బకు అయోమయం లో పడిపోయాను.. ఎదురుగా ఒక 20 మంది .. అందులో 10 మంది మగవాళ్ళు ..ఇందులో పెళ్లి కొడుకేవరు??? పక్కకు చూస్తే నాన్న నా వైపే చూస్తూ ఉన్నారు.. ఎవరిని చూసినా ఏమనిపించదు గాని నాన్నను చూస్తే మాత్రం భయం ..


సరే మా ఇద్దరినీ మాట్లాడుకోమంటారుగా అప్పుడు చూద్దాం లే అనుకున్నాను .. అబ్బే.. వాళ్ళ గోల వాళ్ళదే గాని నా గొడవ ఎవరూ పట్టించుకోరు.. అటు అబ్బాయి పరిస్థితి కూడా అదే ... అందులోను అమ్మ చిన్ననాటి ఫ్రెండు వాళ్ళ బంధుగణం లో ఉంది .. ఇంకేం మా అమ్మ అక్కడ బిజీ ... నాన్న కి కూడా అందులో తెలిసిన వారున్నారు ... అబ్బాయి గుణగణాల లిస్టు సేకరించడం లో నాన్న బిజీ .. ఇంకా పెళ్లి చూపులై పోయాయి పదండి ...పదండి అన్నారు ... అటు వాళ్ళు ఇటువాళ్ళు టాటాలు బై ,బై లు చెప్పేసుకుంటున్నారు ... నాకు కంగారు వచ్చేసి హడావుడిగా తిరుగుతున్న అక్కని పిలిచి .. అక్కా ఇదన్యాయమే పెళ్లి కొడుకును చూడలేదు నేను అన్నాను.. అక్క నా వైపు విచిత్రం గా చూస్తూ మరి అంత సేపూ అక్కడేం చేసావే అంది ... నా బొంద .. అసలు ఎవరన్నా ఎదురుగా అంత మందిని కూర్చో పెడతారా .. ఎవరూ అందులో తెలియలేదు.. పైగా నాన్న ఒకరు ఎదురుగా .. నాకేమో భయం వేసింది చూడటానికి అన్నాను ....ఏడ్చినట్లుంది .. మరీ అంత సిగ్గు అయితే ఎలాగా .. సరే నాతో రా అని కటకటాల దగ్గర కు తీసుకు వెళ్లి అదిగో ఆ బిస్కెట్ కలర్ షర్ట్ వేసుకున్నాడు చూడు ఆ అబ్బాయే అని చెప్పి వాళ్ళ దగ్గరకు వెళ్ళిపోయింది ...


ఇక నా పాట్లు చూడాలి ఒక మనిషిని చూడటం ఇంత కష్టమా అనిపించింది.. తను సినిమాలో హీరోయిన్ లా మొహానికి ఏదో ఒకటి అడ్డం గా పెట్టుకుని నించుంటాడు.. కాసేపు ఎవరో అడ్డు వస్తే ఇంకాసేపూ మందారాలో చేమంతుల కుండీలో అడ్డు వచ్చేవి ... ఇంక విసుగు వచ్చి ఎహే పో ... సంబంధం కుదిరినప్పుడు కదా సంగతి అనుకుని ఇంట్లో కొచ్చేసాను.. వాళ్ళు వెళ్ళ గానే నాన్న నన్ను రూం లోకి పిలిచి ఏమ్మా నీ అభిప్రాయం ఏమిటి అన్నారు.. ఒక్క సారిగా కంగారు వచ్చేసింది నాకు ఏం చెప్పాలో తెలియక .. అబ్బాయి చాలా మంచాడు ..చదువుకున్నాడు ..చక్కని జాబ్ ...మనలాగే మంచి పేరున్న పెద్ద కుటుంభం ..కాకపొతే ఒకే ఇంట్లో ఉండరు అన్ని పక్క పక్క ఇల్లులు ...అన్ని రకాలుగా మాకు నచ్చింది ..నువ్వేమంటావ్.. ఇదిగో చూడు నీకు నచ్చక పొతే ఇప్పుడే చెప్పేసేయి .. ఒక్క మాట కూడా ఎందుకు నచ్చలేదు అని అడగను.. కేన్సిల్ చేసేస్తాను అన్నారు ...నాకేం చెప్పాలో తెలియడం లేదు ...అబ్బాయిని చూడలేదు అంటే నమ్మరు ..నేను తలెత్తి చూసినపుడు నాన్న నన్ను చూసారు ..ఒకవేళ అన్నా సరే ఫోటోలో చూసావ్ కదా అంటారు ..బయటకు ఫొటోకు తేడా ఉంది అంట కదా అంటే చండాలం గా ఉంటుందేమో .. అయినా ఫేసులో ఏముందిలే ..అబ్బాయి తో మాట్లాడించలేదు .. ఎలాంటి వాడో ???... హుమ్ ఒక అయిదు నిముషాలు మాట్లాడితే మాత్రం ఏం తెలిసి ఏడుస్తుంది .. నీ జీతం ఎంత ..నీది ఏం కంపెని .. ఏం హాబీలు లాంటివే గా ... నా ఆలోచనలు ఆపేస్తూ .. ఏంటి అబ్బాయి నచ్చలేదా అన్నారు ఆత్రుతగా .. అబ్బే అదేం లేదు నాన్న మీ ఇష్టం నాకు మాత్రం ఇలాంటివి ఏం తెలుస్తాయి అన్నాను .. మా నాన్న మొహం వెలిగిపోయింది ...


ఎలా ఉన్నాడు అబ్బాయి అంది అక్క రాత్రి పడుకున్నపుడు ... ఏమో ,మహానుభావుడు మొహం కనబడకుండా తెగ జాగర్త పడ్డాడు .. ఏమే నిజం చెప్పు .. పర్లేదా బాగానే ఉన్నాడా అన్నాను ... ఓసి గాడిద దేనికి పనికోస్తావే .. సరేలే రేపు ఇళ్ళ చూపులకు వెళుతున్నాం గా అక్కడ ఫోటో ఏదన్నా తెస్తాలే అంది ...అయినా జాతకాలు నప్పాలి .. వాళ్ళ పద్దతులు నచ్చాలి అప్పుడు కదా సంగతి అని పడుకున్నాను ... ఆ మరుసటి రోజు అమ్మ ,నాన్న పిన్నులు, పెద్దమ్మ,చిన్ననా ,పెదనాన్న పొలోమని వెళ్లిపోయారు వాళ్ళింటికి ... ఆ రాత్రి 10 గంటలకల్లా వస్తామన్నా వాళ్ళు 12 అయినా రాలేదు ...నాకు టెన్షన్ ఇక్కడ ... తరువాత నాన్న కాల్ చేసారు .. అమ్మా.. ట్రైన్ ప్రొబ్లెమ్ వచ్చి ఆగింది .. కంగారు పడకు అని ..హమ్మయ్య దేవుడా అనుకుని దణ్ణం పెట్టుకుని పడుకున్నాను .. ఆ తెల్లవారు జామున ఎప్పుడో నిద్ర పట్టింది ...


ఒకటే గల గల మని మాటలు వినబడటం తో మెలుకువ వచ్చింది ... .. అమ్మ నా చేయి పట్టుకుని తన బుగ్గకు ఆనించి మిగిలిన వాళ్ళతో మాట్లాడుతుంది ... లేచి కూర్చున్నాను .. ఏమైంది ఇంత లేటు అన్నాను.. వాళ్ళు రాత్రి పడ్డ కష్టాలన్నీ ఏకరువు పెట్టారు ... అమ్మా వాళ్ళు లాంచనాల గురించి ,పెళ్లి కానుకల గురించి మాట్లాడుకోవడం విని ఏంటి సంభందం కుదిరిపోయినట్లేనా అన్నాను అనుమానంగా.. కుదిరిపోయినట్లు కాదు కుదిరింది అంది పిన్ని ... ఎందుకో ఒక్క సారిగా మనసులో అది భయమో బెంగో మరొకటో తెలియదు గాని సన్నగా వణికాను..దేవుడిని దణ్ణం పెట్టుకున్నా.. అప్పుడే అమ్మ కళ్ళలో నీరు తెచ్చేసుకుంటూ ఇదిగో నాన్నా ... అక్కడ ఇక్కడలా చిన్న పిల్ల వేషాలు వేయకూడదు ..నువ్వే పెద్ద కోడలివి ...అందరూ పెద్ద కుటుంభాలు .. జాగ్రత్త గా ఉండాలి ... అంటూ అప్పగింతలు మొదలెట్టేసింది ....


మా బెంగను తేలిక చేయడం కోసం అనుకుంటా మా ఆఖరి చిన్నాన మొదలు పెట్టేసాడు .. ఊరుకో వదినా అది బెంగ పడటం ఏంటి .. మొన్న పెళ్లి చూపుల్లో చూసావా ఆ అబ్బాయిని ఎలా చూసిందో అన్నాడు.. ఎవరూ నేనా .. నీకో విషయం తెలుసా అసలు నేను ఆ అబ్బాయిని చూడలేదు అన్నాను కోపం గా .. ఛా.. అందుకేనేంటి వెళుతున్నపుడు కటకటాల నుండి తొంగి మరి చూస్తున్నావ్ ..నేను గమనించలేదేంటే .. అన్నీ చూస్తున్నా ...అన్నాడు ఉడికిస్తూ .. ఎహే ..పో ..నిజం గా నాన్న .. అసలు చూడలేదు ..అందుకే అక్క అక్కడినుండి చూడమంది.. అక్కడ కూడా చూడలేదు సరిగా అన్నాను ...కోయ్..కోయ్ అన్నాడు .. నీ ఎంకమ్మ నిజంగా ...చెపితే నమ్మవే .. అయినా ఎదురుగా అంత మందిని ఎవరన్నా కుర్చోపెడతారా .. పోనీ నన్ను ఏమన్నా ఆ అబ్బాయితో మాట్లడించారా .. మళ్లీ నేను చూసా అని అంటున్నారు అన్నాను కోపం గా .. అయ్యా బాబోయ్ చూసావా అక్కా .. ఆ అబ్బాయితో మాట్లాడలంటా ..మనరోజులు కావు మిగిలిన వాళ్ళు మొదలు పెట్టేసారు ...


నువ్వేమో గాని ఆ అబ్బాయి మాత్రం నిన్నే చూస్తూ కూర్చున్నాడు పాపం .. వెళ్ళేటప్పుడు కూడా నువ్వు కనబడతావేమో అని తెగ చూసాడు అన్నాడు చిన్నాన.. చెవిలో పువ్వులేమన్న కనిపిస్తున్నాయా అని పైకి అన్నా గాని మనసులో ఎక్కడో గర్వం ...మళ్లీ తనే అన్నాడు మీ ఇల్లు చాలా బాగుంది ,మీ ఆయన రూం కూడా ... అన్నట్లు మర్చిపోయానే మీ ఆయన గదిలో కాజోల్ ఫోటో ఉంది ... ఫేన్ అనుకుంటా ..ఇప్పుడు చూడండి, ఇక కాజోల్ సినిమాయే చూడదు .. పెళ్లి కాగానే ఆ ఫోటో పీకి పడేస్తుంది అన్నాడు ..అమ్మా చూడమ్మా ,ఎలా అంటున్నాడో ..నవ్వుతావేంటి అన్నాను ఉడుక్కుంటూ .... అసలు విషయం మర్చిపోయాను ... అసలు నీ గురించి ఏదన్నా చేపుతామేమో అని ఎంత ఆశగా చూసాడనుకున్నావ్... మావయ్య గారు ,మావయ్య గారు అని నా పక్కనే ఉన్నాడు తెలుసా అన్నాడు .. నేను నా ఆసక్తి తెలియ నివ్వకుండా మొహం పక్కకు పెట్టేసా.. కాసేపు అలా ఏడిపించి ఎవరి పనులు లో వాళ్ళు పడిపోయారు ..

అప్పుడు గుర్తువచ్చింది అవును ఫోటో తెస్తానంది ఏది అనుకుని దానికోసం వెతికాను.. మా పిన్ని రూం లో గాఢమైన నిద్ర లో ఉంది .. అక్కా ,అని బలవంతం గా నిద్ర లేపేసా .. ఎంటే అంది చిరాగ్గా ... ఫోటో తెస్తానన్నావ్ ... అన్నాను.. ఏం ఫోటో అంది మళ్లీ నిద్రలోకి వెళ్ళిపోతూ .. ఆ అబ్బాయి ఫోటో అన్నాను ... ఏమోనే ఎక్కడో పెట్టేసా ..తరువాత చూస్తాలే అంది .. తంతా... ఒక్క సారి లేచి చెప్పవే అని దాన్ని లేచేవరకు హింస పెట్టేసా ... తిట్టుకుని తిట్టుకుని లేచి వెదికి ఇచ్చింది .. గభ గభ చూసా ఎదురుగా గడ్డం తో పైన తెల్ల జుట్టుతో ,చేతిలో ఒక కర్రతో ,చేతిలో ఒక చిప్పతో ఒక ముసలాడి ఫోటో.. ఎంటే ఇది అన్నాను అయోమయం గా .... మీ ఆయన అంది మళ్లీ నిద్రపోతూ.. కాళ్ళు విరగ కొడతా ... ముందు నిద్రలే అని బలవంతం గా లేపాను .. అది విసుక్కుంటూ ..అబ్బా అది మీ ఆయనా కాలేజ్ లో నాటకం వేసినపుడు ఫోటో అంట తల్లి ... మీ అత్తగారు చెపితే చూడకుండా ఆల్బం లో నుండి దొంగ చాటుగా ఎత్తుకోచ్చా అంది ..నాకు విసుగొచ్చింది ..ఎందుకే నాతో ఇలా ఆడుకుంటారు ..ఇందులో ఏం చూడను ,అయినా అతనికి సరి అయిన ఫొటోస్ లేవా అన్నాను ... అబ్బా ఇంకొకటి తెచ్చాను కాని మీ ఆయనా కమలహాసన్ లాగ ఒక ఫోటోకి ఇంకో ఫోటోకి పోలికే లేదు,ఆ అడుగు ఫోటో చూడు అంది.. ఆ ముక్క ముందే ఏడవచ్చు కదా అన్నాను .. మళ్లీ నిద్రలేపావనుకో చితకోట్టేస్తా జాగ్రత్త అని వార్నింగ్ ఇస్తూ అన్నట్లు మర్చిపోయానే మీ ఇంటి ఎదురుగా ఇద్దరు అమ్మాయిలు ఉన్నారు .. వాళ్ళు మీ ఆయనకు లైన్ వేస్తున్నారో ,వాళ్ళకే తను వేస్తున్నాడో కాస్త గమనించు అని నవ్వింది.. నీక్కుడా లోకువ అయిపోయానే బాబు అనుకుని , మళ్లీ తన ఫోటో చూడటం ఎవరన్నా చూసారో అయిపోతా అని పై మేడ ఎక్కి జాగ్రత్త గా అప్పుడు చూసాను ... ఒక పమేరియన్ కుక్కపిల్లను ఎత్తుకుని ,మెరూన్ టి -షర్ట్ లో చూస్తూ కనిపించారు... మరి పెళ్లి కుదిరిపోయినందుకో ,మరి నిజం గానే బాగున్నాడో తెలియదు గాని .. ఎందుకో నచ్చారు .. మిమ్మల్ని చూడటానికి ఇన్నాళ్ళు పట్టింది సార్... అయినా ఈ ఫోటోలో ఉన్నట్లైనా ఉందా మీ ఒరిజినల్ పేసు అనుకున్నా ...


ఆ వెంటనే తాంబూలాలు ముహూర్తం పెట్టేసారు ... ఇద్దరినీ ఒకరి పక్కన ఒకరిని కూర్చో పెట్టారు గాని ,నేను అసలు తల పక్కకు తిప్పలేదు భయం తో .. ఎటు చూసినా మా చిన్నానా ఆలి లాగా నోట్లో నాలుక బయట పెట్టి ఏడిపించడమే సరిపోయింది ... ఆ రోజు పాపం మా ఆయన నాతో మాట్లాడటానికి శతవిధాల ట్రై చేసారు అంట .. అమ్మో వాళ్ళింట్లో ఇలాంటివి ఒప్పుకోరని వాళ్ళ మావయ్య.. అబ్బబ్బే వాళ్ళే మనుకుంటారని మా వాళ్ళు మళ్లీ మమ్మల్ని మాట్లాడుకోనివ్వలేదు .... చివరకు వెళ్ళేటపుడు మా ఆయన పాపం తన విజిటింగ్ కార్డ్ నాకు అంద చేసి వెళ్ళారు ....
మరో సారి మళ్లీ మరికొన్ని విషయాలు :)