ప్రియమైన మీతో

చాలా సంతోషం గా ఉందండి ఇలా మీ ముందుకు రావడం. తొలిసారి కదండి కొంచెం తికమక గా ఉన్నాను.. పొరపాట్లు ఏమన్నా ఉంటే క్షమించాలి మరి..ఇక నా గురించి నేను..పదహారు అణాల ఆంధ్రా ఆడపడుచుని, గోదావరి తల్లి ముద్దు బిడ్డని.. ఉండేది మాత్రం సింగపూర్..

తెలుగన్నా,తెలుగుదనమన్నా ,చెవులు ముక్కు కోసుకునేంత (శూర్ఫణఖ అనుకునేరు సుమా)ఇష్టం ఉన్నదాన్ని. తెల తెల వారుతుండగా అమ్మా పాలు అని పిలిచే పాల వాడి అరుపులన్నా, రాముల వారి గుడినుండి వచ్చే కమ్మని భక్తి పాటలు విన్నా,సందెపొద్ద్దు దాటాకా అమ్మ వాకిలి చిమ్మి ముగ్గు పెడుతుంటే చూస్తూ కూర్చొవడం అన్నా చాలా చాలా ఇష్టం. ప్లిచ్...ఇక్కడ అన్నీ కోల్పోతున్నానేమో అనిపిస్తుంది ఒక్కో సారి..ఎన్ని ఉన్నా ఏదో తెలియని వెలితి.. అలా అని ఇక్కడి జీవితం ఏదో ధుర్బలం అని కాదు ...అమ్మ ఇంటి నుండి అత్తగారి ఇంటికి వచ్చి నట్లు ఉంది.

అమ్మ దగ్గర ఆప్యాయత,ప్రేమా ఎలా అందుకుంటామో.. అత్తవారి ఇంటి దగ్గర వాటిని అలాగే పంచడం నేర్చుకుంటాం.. నేనూ అంతే.. చాలా విషయాలు ఇక్కడ నేర్చుకున్నా..ఇంకా నేర్చుకుంటూ ఉన్నా..

మొత్తానికి జీవితం ఆవకాయ బిర్యానిలా గడిచిపోతుంది అనుకోండి.మీ అందరి స్నేహం తో మరింత రుచిగా ఉంటుందని ఆశిస్తూ మీ..